Dashuri e pafund

23

-Ervier, mos u bëj budalla. Ku ta lë djalin?-i thotë Hestia duke rregulluar disa dokumente në zyrë atë pasdite. Sapo po bëhej gati që të linte punën për sot, Ervieri ishte shfaqur në zyrën e saj

-Është mamaja, Evelina, Artemisa e Nemesis. Djali qëndron me to. -i thotë Ervieri për ti mbushur mendjen-Qëndrojmë sonte tek shtëpia ime, në pyllë. Në vendin tonë të dashurisë.

-Ervier.....

-Hestia, po bëhen gjashtë vite. Tani që më ke falur, nuk mundem të qëndroj të të kem kaq larg e afër në të njëjtën kohë. Në vilë nuk të len Kristeni të të afrohem dhe as për të të puthur. Nuk mund të mjaftohem vetëm të të preki në shtrat e me frikë se zgjohet Kristeni, e më duhet që të largohem pastaj.

-Por më duhen rroba-thotë ajo e menduar

-Ti nuk merr vesht kurrë me fjalë-murmurit ai i lodhur.

-Ervieri çfarë po bën?-pyet e tmerruar kur shikoi të afrohej me djallëzi drejt saj. E kapi atë e ngriti mbi supet e tij me forcë

-ERVIERRRRR DO TË TË VRAS MORE I LIGËËË

-Mezi pres e dashur. Mezi-tha ai duke qeshur

-ÇANTAA ERVIERRRR-bërtiti ajo me kokën poshtë pas kurrizit të tij dhe ai shfryu e u kthye në zyrë. Pasi mori çantën e saj doli nga zyra me të mbi supe që bërtiste e të gjithë e shikonin të habitur. E futi në makinë dhe më pas u fut në anën e shoferit.-Je i vdekur, mbaje mend këtë.

-Kur të jem brenda teje atëherë më thuaj nëse do jem i vdekur-i tha dhe ajo e kapi pick në krah duke ia përdredhur-Hestiaaaaa

-Ky është vetëm fillimi-e kërcënoi ajo dhe ai buzëqeshi si mezi nga dhimbja e krahut.

Parkoi makinën para shtëpisë në pyll dhe të dy u futën brenda. Hestia soditi të gjithë shtëpinë brenda me admirim. Një pikturë e madhe, ndodhej në një faqe të murit. E shikoi me vëmendje, dhe kuptoi se në atë pikturë ishte ajo. E shtrirë në një shtrat , me një çarçaf të bardhë që mbulonte vetëm pjesën intime.

-Kush e ka bërë këtë pikturë?-pyeti e çuditur

-Një piktor-tha Ervieri pas saj dhe vazhdoi ta puthte në qafë duke shkaktuar tek ajo ndjesitë e dikurshme.-Të kam pas bërë foto, dhe piktori e pikturoi.

-Ai më ka parë në këtë mënyrë? Me gjoksin jashtë?

-Ëhë-ia bëri mbi qafën e saj

-Ervier, nëse vjen këtu dikush, do e shohi-tha Hestia duke u munduar që të mos rënkonte nga thithjet e tij që po i bënte në qafë

-Asnjë nuk ka ardhur këtu-i pëshpëriti-Vetëm unë kam shkelur në këtë vend. Dhe nuk i lejohet asnjërit që të vijë përveç teje.

Ervieri i përkëdheli kofshën e saj , duke arritur në vaginën e saj, brenda fundit. Dora tjetër e tij udhëtoi nga qafa drejt gjoksit e ja shtrëngoi me pëllëmbën e tij

-Ervier-pëshpëriti në mënyrë kënaqësie ajo, që kishte mbështetur kokën në gjoksin e tij muskuloz.

-Shkojmë në dhomë-urdhëroi me zërin e ngjirur-Nuk mund të duroj mmë shumë

E kapi atë në krah dhe para se të drejtohej për në dhomën e gjumit, mori një shishe verë bashkë me hapësen

-Çfarë i dëshiron ato? -pyet ajo kurioze duke u shtrënguar më shumë pas trupit të tij. Pa asnjë fjalë, u fut në dhomë, vendosi shishen mbi tavolinë e hodhi Hestian në shtrat. Më pas me sytë e ngulur tek ajo , vazhdoi tek zhvishej vetë. Ndërsa ajo vazhdoi e admiroj çdo tipar të trupit të tij që po ekspozohej para syve të saj. Ai trup që kishte ëndërruar çdo natë, çdo sekond e minut dhe i kishte munguar kaq shumë. Kur mbeti i zhveshur para saj, buzëqeshi prej shikimit të saj