SAKLIMDA

O Gitmiş

Ben geldim canlarımmm! Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın!

Bölüm Müziği:Mor ve ötesi-Bir derdim var

Bazen merak ediyorum her şey bir tesadüf üzerine mi gerçekleşiyor yoksa eylemlerimizle biz mi hayata yön veriyoruz? Yaptığımız en ufak şeyle bile hayatı mı değiştiriyoruz?

Eğer o gün o liseli gençler okulu ekip kareoke de takılmaya karar vermeseydi şuan büyük bir seri katil olayı patlar mıydı? O gençler her halukülarda öldürülürler miydi? Yoksa olan her şey hiç olmamış gibi mi olurdu?

Ya o cehennemden kaçmamış olsaydım bir seri katil peşime düşer miydi?

Bilmiyorum. Gerçi henüz hiçbir şey bilmiyorum. Sebebini anlamadığım biçimde bir katil etrafımda dolaşıyor. Kulağa nasıl geliyor bilmiyorum. Ama bu o kadar korkutucu ki bir gün o cesetler gibi bende dışarıda insanlara korku salan ölü bir beden olmaktan korkuyordum.

"Emin misin kızım? Bak istersen dinlen biraz, daha yeni çıktın ora-" daha fazla konuşmasına izin vermeden "Anne, okula gideceğim ve ardından akşam karakola gidip ifade vereceğim. Tamam mı?"

Daha fazla konuşmak istemediğimden dolayı"Anne, çok uzatmak istemiyorum. Lütfen..."

"Tamam senin dediğin gibi olsun."
İstemsiz söylemini duymamazlıktan geldim. Çantamı alır almaz botlarımı giyip evden çıktım. Vücudumu saran bir korkuyla metroya doğru yürümeye başladım.

&&&

Metro durakta durunca diğer insanların içine girip onlarla birlikte metroya bindim. Boş bulduğum koltuklardan birine hızlıca oturdum. Ve Mor ve Ötesi'nin Nir Derdim Var adlı şarkısını açtım.
İnsanların acıyan bakışları üzerimdeydi. Hakkım da ne konuştuklarını az da olsa duyabiliyorumdum.

"Bu o kaçırılan kız değil mi?"

Bu sefer şarkıya eşlik etmiyordum. Çünkü bir boşluktaymışım gibi hissediyorum.

Hayat insanları peşlerinden sürükleyen bir şeydir. Siz ne kadar olursa olsun yine yüzünüze güleceğini sanarsınız hayatın ama çok yanlış. 'Hayat sürprizlerle doludur' sözünü duydunuz mu bilmiyorum fakat o sürprizler hep kötü sürprizlerdir. Umutla girdiğiniz yolda illa ki bir taşa takılacaksınız ve o bir ihtimal olan umudunuzu kaybedersiniz. İşte hayatın size de olan sürprizi budur.
Ancak şunu hiç unutmayın, hayat sizin peşinizden koşmuyorsa siz o hayatı peşinizden koşturtmasını bilin ve bunu asla unutmayın.

&&&

Mertodan indiğim de nedense içim de bir his vardı.

İzlenim hissi...

Yürürken üç lez arkama baktım ama yoktu kimse.
Kafamı yana çevirdiğim de iki gencin bana doğru geldiğini gördüğüm de gözlerimi korkuyla belerttim. Yanıma yaklaştıkların da yavaştan titremeye başlamıştım bile.

"Korkma bizden."ceplerinden polis kimliği çıkardıkların da bir nebze olsun rahatlamıştım.
" Ben Baş Komiser yardımcısı Berk Altun. Arkadaşım Gözde Arslan. Uzun bir süre her gittiğin yere ladar seni takip edeceğiz. Nedeni ise... Tekrar kaçırılma olasılığın çok yüksek. Güven de olmalısın. Şimdi önüne dönüp yürümeye devam et ve hiç arkana bakma ve sakın dikkat çekme. "