2.Bölüm

277 26 118
                                    

"Ne içimdeki sokaklara sığabildim. Ne de dışardaki dünyaya."

-Sabahattin Ali

-Sabahattin Ali

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

.
.
.
.
.

Efsa ve Damla yatma saati geldiğinde pijamalarını giydikten sonra koşarak Musa Amca'nın gidiyorlardı. Kızların anneleri mahalledeki hastanede doktorlardı ve acile hastalar geldiği için hastaneden aranmışları ve bu yüzden gitmek zorunda kalmışlardı ve kızlarda evde tek kalamayacağı için Musa Amca'ya bırakmışlardı. İkisi beraber Efsaların evinden çıkıp koşarak Musa Amca'nın oturduğu kata çıktıklarında hedeflerine ulaşmışlardı.

Damla heyecanla ileri atılıp parmak uçlarında zile bastı. İkisi de Musa Amca'nın kapıyı açmasını beklediler. Heyecandan ikisi de oldukları yerde kıpır kıpırdı.

Musa Bey , cezvede ısıtmaya başladığı sütün altını kısıp mutfaktan çıktı ve kapıyı açmaya gitti. Kapıyı açınca karşısında biri maviş diğeri yeşil yeşil ona doğru bakan gözleri gördü. Kızlar birbirlerinin ellerini sıkıca tutup darmadağın olan saçları ve koşarken yakası kaymış pijamaları ile Musa Bey'e bakıyorlardı. Musa Bey bu hallerine gülümseyip. "Hoş geldiniz, haydi içeriye geçin. Bende sizin için sıcak çikolata yapıyordum."

Giren iki kızında saçlarını bir baba şefkati gibi öptü. Kızlar amcalarını beklemeden koşarak mutfağa girmişlerdi. Musa Bey ise kapıyı kapatıp kızların arkalarından mutfağa yürüdü.

Damla ve Efsa mutfaktaki sandalyelere oturmuş, ikisi de bacaklarını masanın altından sallayarak Musa Amca'yı bekliyorlardı. Musa, mutfağa girip dolaptan biri yeşil biri mavi iki tane bardak çıkardıktan sonra bardakların içine sütleri döktükten sonra bardaklarla beraber kurabiyeleri de kızların önlerine koydu ve o da bir sandalye çekip oturdu. Efsa yeşil bardağından içtiği sıcak çikolata yüzünden oluşan bıyığı ile Damla'ya bakıp kıkırdadı çünkü aynısından onda da vardı. Damla'da Efsa'nın niye güldüğünü merak ederek ona bakarken bu sefer Efsa'nın yüzünde gördüğü bıyıkla o da kıkırdadı. Musa Bey kızların bu hallerini silik bir tebessüm ile izlemeye başladı.

Efsa heyecanla Musa Amca'ya döndü. "Musa Amca, yine bize masal anlatacak mısın? Çok özledik senin masallarını." Damla'da heyecanla onu onaylayıp, Musa Amca'ya bakmaya başladı. Musa iki kızın bu haline tebessüm edip yorgunca başını aşağı yukarı salladı. "Anlatırım tabi siz sıcak çikolatalarınızı içip yatağa geçin, bende buraları toplayıp geliyorum hemen." Damla ve Efsa hızla sıcak çikolatalarını bitirip ezbere bildikleri odaya doğru koştular ve yatağın içine girip Musa Amca'yı beklemeye başladılar.

Kızların bildiği bu oda yıllar önce kendi kızının odasıydı. Duvarda kızının resimlerinin yanında artık Damla ve Efsa ile olan fotoğrafları da vardı. Duvarlar maviydi çünkü kızının da en çok sevdiği renk maviydi tıpkı Damla gibi bu yüzden Damla odanın duvarlarını gördüğünde çok mutlu olmuştu. Yatak ise çift kişilikti çünkü Musa Bey kızıyla uyuyup tıpkı kızlara anlattığı gibi kendi kızına da masal anlatmayı çok severdi. Yatağın başlığının tepesindeki cibinlikle ise kızıyla beraber oyunlar oynardı. Musa'nın kızı cibinliği görünmezlik pelerini yapardı onu kafasına kapattığında babasının onu görmediğini düşünüp neşe ile kahkahalar atardı ve Musa ise kızının bu mutluluğunu görüp oyunu asla bozmazdı.

EFSA(+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin