GECE'NİN ♡MÜHRÜ

2. Bölüm🌼

Görseldeki Ferzinimiz😍

Herkes seni sen zanneder. Senin sen olmadığını bile bilmeden...

İyi okumalar 💚

🌼🌼🌼

usta bir dövüşçü olduğu için ve herkes bana olan düşkünlüğünü bildiği için gölgen ters bile diyemiyorlar. gerçeği bende dövüşte çok iyim. ayrıca hayatıma bu yaşıma kadar erkek almadım almayı da düşünmüyorum, o yüzden net tavrımdan dolayı erkekler yanaşmıyor yanıma.

bir keresinde ders çıkışı Açelya'yla eve dönüş yolundayken önümüzü iki çocuk kesti bizde daha yeni başlamıştık dövüş dersine. karşımızdaki erkeklerde öyle sıradan erkekler gibi değilerdi serseri tipli iki yaratık. içmişlerdi, tabi biz korkmaya başladık. biri sarışın biri esmer di. sarışın olan bize yaklaşarak

"nereye gidiyorsunuz fıstıklar?" diye sordu. Açelya hemen " sanane be pis serseri" deyince bu sarışın serseri daha da yaklaşarak açelya'nın saçlarına dokunmaya kalkışınca benim kanım kaynayıp fokurdamaya başladı.

hayatımda değerli olan tek kişi Açelya'ydı kimsenin ona dokunmasına izin vermezdim. serserinin elleri açelya'nın saçlarıyla buluşacak Ken hemen öne atılıp elini kavrayıp çevirerek bükünce sarışın çocuk elimde inlemeye başlayınca karnına sert bir tekme vurarak yere düşürdüm.

bu sırada esmer olan hızla bize doğru gelirken elini yumruk yapıp bana Atıcak Ken arkamızdan bir el kavrayıp bileğini kaptı. kim olduğuna bakınca ateş hocayı gördüm. ateş hoca hemen elini tutup
arkasında birleştirip oda arkasına geçerek " eğer bir daha sizi bu kızların veya başka kızların yanında görürsem yaşatmam anladınız mı lann beni!" diye kükredi. tekrar" anladınız mı lan beni!" deyince esmer serseri hızla başını sallayarak" anladım, tamam anladım bırak beni " diye yalvarınca ateş hoca boynuna bir hareket yapınca esmer serseri birden yere yığıldı. o olaya şahit olan bir kaç kişi tüm herkese anlatamaya başlarlar. o günden sonra hiç bir erkek bize yaklaşmaz.

evde o kadar bunalmıştım ki dışarı çıkıp nefes almasam bir daha nefes alamıcak gibiydim. ayağa kalkıp" ben biraz hava almaya çıkacam çok bunaldım " deyince
Açelya, " bende geliyorum o zaman " diyerek ayağa kalktı. tamam anlamında başımı salladım.

yağmur durmuş heryeri petrikor kokusu sarmış, içime çektiğim her nefes sanki ilk nefes miş gibi bana hayat veriyordu. evden biraz uzaklaşmaya başladık her canım sıkıldığında böyle yürüyüşler yapar sonra da eve döneriz Açelya'yla.

hem yürüyor hemde konuşuyorduk temiz hava biraz da olsa bana iyi gelmişti artık gülüyordum. birden yine o tuhaf his içimi sardı, sanki bir şey var etrafımızda görünmeyen bir varlık gibi ama varlığını hissediyor'um. etrafıma bakınmaya başladım gözlerim sağ tarafımda ki az ilerde olan ağaca takıldı sanki orda biri vardı gibi o his o varlık her neyse onu hissediyorum nerde olursak olalım o hisi tanıyorum.

Açelya," ne oldu neye bakınıyorsun?" diye sorunca " açelya yine hissediyorum daha önce anlatmıştım ya sanki görünmeyen bir varlık" dediğimde, Açelya da benim baktığım yere baktı, biliyorum bişey yoktu bomboş ağaçlarla kaplı bir orman başka hiç bişey yoktu ama ben hissediyordum işte.

" ferzin artık sağlığından şüphelenmeye başlıyorum her yürüyüşe çıktığımızda neden aynı şeyleri söylüyorsun yoksa sen şizofren falan mı oldun" diye alayla sorunca " aman ne komik sin inanmasan inanma ben hissediyordum işte bak orda bize baktığını hissediyorum, yürüdüğümüz Zaman oda bizimle hareket ediyor biz durunca da oda duruyor. " dedim.