GECE'NİN ♡MÜHRÜ

18. Bölüm🌼

içimde bir sabırsızlık bir sıkıntı var. Bir şeyler bekliyorum ama bilmiyorum ne olduğunu.

Selamün aleyküm ☺️ herkese merhaba. Uzun zamandır bölüm atmıyordum ama inanın vaktim hiç olmadı yazmaya. Beni anlayışla karşılayacağınızı düşünüyorum güzel insanlar 😊 🥰

Çokta uzatmadan yeni bölümü atıp kaçıyorum. Ama siz beğenip beğenmediğiniz yerleri söyleyin ☺️
Hele önerileriniz varsa hiç çekinmeden söyleyin ☺️

İyi okumalar diliyorum🥰🥰

🌼🌼💚🌼🌼

D

ünya dönmeyi bırakmış tı sanki. hiç bişey hissedemiyor, ruhum bir boşluktaydı sanki. beynim işlevini yitirmiş, vücudum ise kitlenmişti.

Alex'e ne karşılık veriyordum, ne de bir tepki veriyordum. hiç beklemediğim bu hareket karşısında, hiç beklemediğim bir tepki vermiş ti benliğim.

Beyin hücrelerimin Yavaş ta olsa çalışmaya başlamış olacaktılar ki içinde olduğum durumu kavrar kavramaz, iki elimle, olan gücümle Alex'i iterek, şiddetli bir tokadı yanağına geçirdim. Yüzüne vurduğum tokatla, başı yanına düşerken ben öfkeyle baktım.

Ruhumda ki boşluğun yerini şimdi öfke ve sinir doldurmuştu. Alex bunu bana nasıl yapar dı anlamıyorum!

" Sen ne yaptığını sanıyorsun? he ne yapıyorsun! kim oluyorsun da benden izinsiz bana dokunuyorsun!" diye bağırdım. çok sinirliydim ve sinirimi kusmam gerekiyor du. Tekrar konuşmaya başlayıp "sakın ama sakın bir daha bana dokunmaya kalkışma!" der demez hızla arkamı dönerek kendimi dışarıya atım.

Öfke ve sinirimin yerini şimdi pişmanlık ve kırgınlık almıştı. Alex bunu bana nasıl yapar dı, beni o kadar kırmıştı ki. Ama yüzüne vurduğum Tokat ve sıraladığım sözler beni pişman etse de beynim iyi yaptığımı söylüyor du.

O'nu arkamda bırakarak alt katta odama indim. kapı açılır açılmaz kendimi hızlıca yatağımın üstüne atarak hıçkırıklar içinde ağlamaya başladım.

Gözlerimi açtığımda gece olduğunu anlamam uzun sürmedi. odaya karanlık hakim olmuş tu. son yaşanınanlar aklıma gelince derin bir nefes alıp verdim.

kaç saattir uyuyordum hiç bir fikrim yoktu. komidinin üzerindeki gece lambasını açarak, fotoğraflı saate baktım, saat gecenin 3 üydü.

" oo o kadar oldu mu uyuyalı yaa?" diyerek kendi kendime konuştum.
Şimdi uyanmanın zamanı mıydı ya offf. bu saatten sonra uyumam mümkün değil di. sabaha kadar ne yapacaktım yaa? sıkıntılı bir nefes çekip bir kaç saniye sonra yavaşça verdim.

yataktan kalkıp odamın ışığını açtım. karnım acıkmış tı ama bu saatte yemek yemeye inecek değil dim. o yüzden midemi es geçtim, şimdi de Açelya'nın odasına gitmeye karar vermiştim ki çoktan uyumuştur düşüncesiyle O'nu da es geçtim. yapacak bişey bulamayınca telefonuma yöneldim.

film izlemek şuan da bana en cazip olanı gelmiş ti, o yüzden telefonumda duygularıma eşlik edecek bir film aramaya başladım.

" Evet... işte şimdi en heyecanlı yere geldik." diyerek ellerimi birbirine sürttüm. izleyeceğim filmi bulmuştum, son derece duygusal bir film di ve ben bunu bilerek seçmiştim.

ruh hastası mıydım? neydim. gün içinde hangi duyguyu tadıyorsam geceleyin de o duygularla hareket ediyordum. mesela bu gün kırıldığım için ve hâlâ da üzgün olduğum için gidip duygusal bir film seçmiş tim. işte bu yüzden ruh hastası diyor du bana Açelya.