GECE'NİN ♡MÜHRÜ

3. Bölüm 🌼

Yerin seni çektiği kadar ağırsın
Kanatların çırpındığı kadar hafif..
Kalbinin attığı kadar canlısın...

İyi okumalar dilerim 😊

" cenk sen masaya geç bende elimi yıkayıp geliyorum." diyerek banyoya gittim. iki dakika sonra mutfağa dönünce Açelya'yla cenk sohbet ediyorlardı.

" ne konuşuyorsunuz bakiyim?"

" hiç, öylesine Açelya'ya gizli orman hakkında bilgi sahibi olup olmadığını sordum."

" gizli orman derken, bu orman dan mı bahsediyorsun?"

" evet, gizli orman olduğunu bilmiyor muydunuz yoksa ?"

" hayır, yani evet gizli bir yer ama adının gizli olduğunu bilmiyordum. peki gizli demelerinin sebebi ne?"

" çünkü; gizli bir yer, daha önce kimse buraya gelmedi, tabi sizin dışınızda.ve nasıl bulduğunuzu da çok merak ediyorum doğrusu."

" uzun bir mesele."

" anlayacağımdan eminim."

" peki o zaman anlatayım. 5 yıl önce ailelerimizi kaybettik." derin bir nefes alıp devam etim. " ailemizi kaybedince o evde daha fazla kalmak istemedim. ailemi kaybettikten üç gün sonra evde daha fazla dayanamayıp, evden kaçtım. nereye gittiğimi bilmeden koştum koştum ve kendimi bu ormanda buldum. az ileride bir göl var oraya kadar koşmuştum, göle varınca daha fazla dayanamayıp yere çöktüm. bir süre ağlayıp haykırdım. sonra yüzümü yıkamak için elimi suya koyunca birden içimdeki acı yok olmaya başladı, inana biliyor musun tüm acımı aldı götürdü su."

cenk'in yüz ifadesine baktım belki inanmaz da benimle dalga geçer diye ama gayet citti bir ifadeyle beni dinliyordu. sonra kaldığım yerden devam etim.

" sonra ayağa kalktım ve eve dönmek için geri gittiğimde ormanın dışına çıktım. ve o an bişey farkettim ormana girince acım kayboluyordu ama ormandan çıkınca acılarım baş gösteriyordu. "

" bu inanılmaz devam et lütfen." cenk şaşkınca bana bakıyordu ama anlattıklarım onu etkilemiş olmalıydı ki devam etmemi istedi.

" sonra bende eve gittim, tüm olanları Açelya ve Tina' ya anlatım. önce inanmadılar ama onları da ormana götürünce, aynı işlemi onlarda yaptıkları zaman benim gibi onların da acısı geçmişti. sonra beraber eve döndük. ben kasabanın büyüğüyle konuşmaya gittim.
ailemin ölümünden sonra kasabada daha fazla kalamayacağımı ve bu ormana taşınacağımı söyledim. kasaba büyüğümüz önce karşı çıksada, benim yoğun ısrarlarım üzerine kabul etmiş ve mühendisleri buraya ev inşa etmeleri için yönlendirdi. aradan 4 ay geçtikten sonra ev tamamıyla bitti, bizde hiç zaman kaybetmeden buraya taşındık."

anlattıklarımdan sonra boğazım kuruyunca masada duran su dolu bardağı alıp içmeye başladım. bir kaç saniye sonra cenk, " bu anlatıkların inanılmaz gerçekten"

" sana inanılmaz geliyor belki ama tüm bu olanları yaşadık"

" peki sonra, sonra ne oldu?"

" sonra ne mi oldu, gizli ormana taşındıktan iki yıl sonra, kardeşimi kaybettim anlatmıştım ya hani. bir kaç ay sonra özel dersler almaya başladık, piyano, paten, dans ve dövüş dersleri aldık. işte son üç yılımız da sakin geçiyor." diyerek konuşmayı bitirdim.

" başınıza gelenlerden ötürü gerçekten üzgünüm"

" hayır Cenk kendini kötü hisset diye anlatmadım, sadece başımızdan geçenleri anlatım o kadar."