Gerçek aşk şans oyunları gibi hayali bile mutlu ediyor insanı. Fakat tutturabilene aşk olsun.
İyi okumalar dilerim 😊
" birşey sora bilir miyim?"
" tabi Açelya buyur."
" şey kasabadaki insanların benden nefret etmelerinin sebebi ne? yoksa sahip olduğumuz güçler mi?"
diye sorunca yüreğim burkuldu.
" evet maalesef güçlerinden dolayı seni sevmiyorlar."
" rica etsem biraz açıklayıcı konuşur musun?"
"peki o zaman anlatayım, anlatacaklarım canını acıta bilir yanlız"
" sorun değil lütfen anlat, anlat ki benden bu derece nefret etmelerinin sebebini öğreneyim."dedi, üzgün sesiyle.
Alex " hani anlatmıştım ya prens Robert ve prenses aisha yani anne, baban evlenebilmeleri için şart koşulmuş tu, çocuk yapmamaları gerekirdi. işte annenle baban yasağı çiğneyerek evlat sahibi olurlar yani sana Açelya." deyince, Açelya'nın sol gözünden bir damla yaş aktı o da sanki hissetmişti kötü bişey anlatılacağını.
Açelya başını aşağı yukarı sallayarak onaylayınca, Alex devam etti.
" ondan sonra diğer ırklar senin varlığından haberdar olunca aralarından bir tanesi dünyaya gelerek kasabadaki tüm varlıklara senin bir melez olduğunu ve ilerki zamanlarda gücünün onlara zarar vereceğini söyleyerek herkesi sana karşı doldurdu. yani tüm bunlar senin bir melez olmandan kaynaklı" deyince, Açelya göz yaşlarına boğuldu.
yanına gidip başını göğsüme koyarak saçlarını okşadım, üzülünce hep şefkatle yaklaşılmasını sever.
Açelya göz yaşları içinde Alex'e dönerek
" p- peki ama e- elerine ne geçecek ti ki?"
diyerek hıçkırmaya başladı.
" aslında melez olmana rağmen çok saf bir güç seziyorum senden, hain her kimse bunu anlamış olmalı ki böyle bir plan yapmış. önce seni ailenden edip daha sonra çevren tarafından dışlandıkça kendinden nefret edip kendi kendini öldürmelerini sağlıcaklardı." dediğinde, vücudum buz kesti bu, bu nasıl zalimce bir plan. duyduklarımdan sonra bende göz yaşlarımı tutamayarak ağlamaya başladım.
**********
Alex'in anlatıklarından sonra Açelya bitkin düşünce odasına götürüp, uyuyana kadar başını okşayıp alt katta indim.
saatler gecenin ikisini gösterirken dayanamayıp balkona çıktım.
balkona çıkınca gözüme erişen salıncakla o tarafa yürüyerek salıncağa bindim.
ayaklarımla hafifçe ileri geri sallanıp,
başımı önüme eğmiştim. gözlerim yerle buluşan ayaklarım da, aklım ise tüm anlatılanlarda.
o kadar dalmıştım ki yanı başıma kadar gelen adamı fark etmemiştim.
birden Alex'i karşımda görünce irkildim.
" kusura bakma seni korkutmak istememiştim, o kadar dalmıştın ki yanına geldiğimi bile fark edemedin"
dedi.
" önemli değil, sadece seni birden karşımda görünce irkildim."
" yardımcı olabileceğim bişey var mı?"
diye sorunca, gözlerinin içine bir kaç Saniye baktım. citi olup olmadığını öğrenmek için ama gayet citti citti soruyor du. bu kibirli adam mıydı gerçekten?
" geçmişi değiştire bilir misin?" diye sorunca, birkaç saniye gözlerimin içine baktı, baktı sonra başını başka tarafa çevirdi.
" bende öyle düşünmüştüm." diyerek içeriye geçtim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECE'NİN ♡MÜHRÜ
RandomÜzgünKen bilmeden gittiğim ormanda, Görünmeyen bir varlığı sezmemle başlamıştı hikayemiz. Görünmeyen varlığa alışıp, hâta aşık olmuştum. Bu çılgınca dime? Ama Ferzin AÇAR için öyle değil di...
