Bean
Bean : Mag grab ka na lang.
Louisse : Oo.
Nasa labas na kami ng airport. I am waiting for my ride.
Bean : Saan ka ba?
Louisse : Medyo malayo dito. Q.C.
Bean : Sige, book ka na, ako na magbabayad.
Louisse : Wag na.
Bean : I insist.
Kaya nag book na sya. Tiningnan ko ang bill at binigyan sya ng pera. Tinanggap naman nya ito.
Dumating naman agad ang grab car. Tinulungan ko syang ilagay sa likod ang lugagge nya.
Louisse : Bye.
Bean : Bye.
Wala sa isip kong hinalikan sya sa noo. Nabigla ako sa ginawa ko. Pati sya nabigla rin.
Sumakay na sya at isinara ko na ang pinto.
Namumula yata ako. Shit!
Bean! What the hell!
Dumating na rin si Rex.
Rex : Hello, buddy!
Bean : Hi, Rex!
Isinakay na namin ang mga luggage ko.
Tahimik lang ako habang nagda drive si Rex.
Rex : Tahimik mo yata! Pagod?
Bean : Yeah.
Rex : Pagod sa iba't ibang chicks!
Bean : Sira! Trabaho pinunta ko don!
Rex : Trabaho my ass! Hahahahahaha!
Bean : How's the office?
Rex : Okey naman. Magagaling kaya kaming naiwan! Tsaka nandyan naman si tito Boks!
Bean : Yeah.
Rex : Let's eat muna, bago kita ihatid sa condo mo!
Bean : Okey.
Sya pa rin naiisip ko.
Kumain na kami sa favorite buffet namin. Daldal ng daldal si Rex about sa work nya. Vey busy na daw sya. Thanks to me. Nasimulan na pala ang bagong project. Yong deal na na closed ko.
Bean : That's nice. Para di ka ma bored at kung saan saang bar ka na naman tatambay.
Rex : Nagsalita! Oy, may Trey na ako, no? Graduate na ako dyan! Kayo ni Anton , di pa yata.
Bean : I am done na. Nakakasawa na rin.
Rex : Bean! Is that you?
Bean : Yeah. Di na naman ako bumabata, buds.
Rex : Tama ka naman dyan.
Pagkahatid ni Rex sa akin ay naligo ako agad.
So tired. Humiga na ako. Pero, hindi ako nakatulog. Almost two weeks kaming magkasama. Mahinhin nga sya. Palagi lang syang nakatungo. Nahihiya pa rin sya sa akin.
Iba talaga sya. Napilitan lang syang pasukin ito dahil sa matinding pangangailngan.
That would be my last. Titiisin ko. Naaawa na rin ako sa kanya.
YOU ARE READING
The Gift
FanfictionThey were opposite. Super yaman. Super hirap. But, their paths will cross. A very short story.