Ik kan niet zonder jou

Hoofdstuk 6

Pov Koen

Ik wordt wakker. Ik wil eigenlijk helemaal niet wakker worden. Ik kan alleen nog maar aan matthy denken. Wat zou hij nu aan het doen zijn? Ik heb geen idee. Misschien wil ik het ook helemaal niet weten. Stiekem ben ik wel nieuwsgierig. Je zou denken dat ik helemaal geen gevoelens heb en niet om andere mensen geef. Ik geef wel om andere mensen als ik van ze hou tenminste. Net zoals matthy hier. We zitten allemaal maar een beetje weg te rotten in onze bedden. We maken geen video's meer. We doen niks meer. Niemand heeft ook nog maar motivatie om iets te doen. Het wordt een zware tijd dat weet ik wel en dit is nog maar het begin. Matthy is 5 dagen vermist. Bijna een week en iedereen is nu al deperessief. Wat logisch is. Wat als matthy gewoon nooit meer terug komt? Gaan we dan stoppen met de bankzitters? Is het dan einde verhaal? Waar we zo hard aan gewerkt hebben zijn we dan in éen klap kwijt. We hebben er zo hard voor gewerkt. Alles in een keer weg. Zo zit ik nu deze 4 dagen te denken in mijn hoofd. Misschien kan ik wel naar roxy? Misschien weet zij wel wat ik moet doen. Ik denk eigenlijk dat we gewoon moeten doorgaan met ons leven maar dat is zo moeilijk. Éen van je beste vrienden ging weg en hij is nooit meer terug gekomen. Hoe moeten we dan verder gaan? Ik sta na een halfuur op uit mijn bed. We moeten toch wel het beste ervan maken. Ik loop naar mijn kledingkast. Ik open de deuren en pak een shirt van bankzitters, een korte broek, een boxer en sokken uit mijn kledingkast. Ik sluit de deuren en leg mijn kleding wat ik voor deze dag heb gekozen op mijn bed. Ik trek mijn pyjama-shirt uit en pak het bankzitters-shirtje. Ik doe hem aan en doe ook mijn broek uit. Dan volgt mijn boxer. Ik doe mijn schone boxer aan en doe mijn korte broek aan. Volgens mij wordt het vandaag lekker weer. Ik loop naar mijn spiegel en ik kijk erin. Ik zie voor me een jongen met rood haar, slank postuur en dikke wallen onder zijn ogen. Die wallen lijken net alsof hij dagen heeft gejankt. Want dat heb ik ook. Ik heb dagen gejankt omdat ik mijn beste vriend ben verloren. Nu lijkt het net alsof hij dood is. Misschien is hij dat ook wel. Ik weet het niet en misschien zal ik het ook nooit weten. Ik loop naar de badkamer. Daar zie ik mezelf weer in de spiegel. Dezelfde jongen met dezelfde wallen onder zijn ogen. Mijn ogen matchen nu wel met mijn haarkleur lach ik in mezelf. Eigenlijk is het ook helemaal niet grappig. Soms vindt ik mezelf ook veel te grappig. Ik doe de kraan aan en gooi wat water in mijn gezicht om een beetje wakker te worden. Ik doe wat gel in mijn haar en bekijk mezelf weer in de spiegel. Ik zie er wel al wat beter uit dan een paar minuten geleden. Ik loop de badkamer uit en ik pak mijn telefoon. Ik haal mijn lader uit mijn telefoon en loop dan naar beneden. Ik zie op mijn telefoon 12 uur staan. Ik loop de woonkamer binnen. Ik zie 3 mannen aan tafel zitten. 1 heeft bruin haar en staart een beetje voor zich uit. De ander is redelijk kaal en heeft blond haar. Die ken ik als milo. Hij praat met raoul. De man die naast hem zit met zwart haar en een baard. Ik loop naar de tafel toe en ga naast robbie zitten. 'Goeiemorgen' zeg ik tegen de drie mannen en pak een broodje. Ik doe er wat pasta op en eet dat op. Als ik het op het ga ik op de bank zitten. Ik pak de afstandsbediening en zet een film aan in de hoop dat mijn gedachtens een keer weg kunnen gaan. Alleen het helpt niet echt. Ik ben zo moe en val op de bank in slaap.

Pov Robbie

Ik zie koen net wegvallen op de bank. Waarschijnlijk is hij heel erg moe. Ik ga het vandaag met jamie uitmaken. Ik heb gewoon geen gevoelens meer voor haar. 'Ik ga naar jamie toe dus dan ben ik weg' zeg ik en ik loop naar de gang. Ik zie de jongens goedkeurend knikken. Ik doe mijn jas en schoenen aan. Ik doe de voordeur open en loop naar mijn auto toe. Ik stap in aan de berijderskant en rij zo naar jamie's huis.

'Wat wilde je vertellen dan? vraagt jamie. We zitten samen op de bank. Ik heb een kop koffie in mijn handen gekregen wat nog een beetje warm is. Jamie zit tegenover mij op de bank met een kopje thee. 'Ik-' zeg ik maar verder kom ik niet meer uit mijn woorden. Het is blijkbaar moeilijker dan gedacht. 'Ik heb geen gevoelens meer voor je jamie' zeg ik en ik staar voor me uit naar buiten. Zo, dat is er iniedergeval uit. 'Wat-' zegt jamie en ze krijgt tranen in haar ogen. 'Ik heb gewoon geen gevoelens meer voor je. Ik hou nog wel gewoon van je als vrienden. Het ligt echt niet aan jou maar het ligt aan mezelf' ratel ik aan een stuk door. 'Dus? zegt jamie 'zijn we dan uitelkaar? Mijn hart breekt wel een beetje op dit moment. Ik knik. De tranen lopen inmiddels al over haar wangen naar beneden op haar shirt. Ik moet ook mijn tranen binnen houden. Je moet niet denken dat ik een hard persoon ben. 'Ik hou nog wel heel erg van je jamie, maar ik ben niet meer verliefd op je' zeg ik. Jamie knikt. 'Sorry' zeg ik. 'Het geeft niet, je kan er ook niks aan doen' zegt jamie. Ik knik. 'Kan je alsjeblieft weggaan? vraagt ze. Ik knik en ik sta op. Ik loop naar de gang en doe de voordeur open. 'Doei jamie' zeg ik en ik geef haar nog een kus op haar wang. 'Doei robbie' zegt jamie. Ik stap uit haar huis en ik doe de voordeur dicht. Ik loop naar de auto en doe mijn auto open. Ik ga zitten en ik steek mijn autosleutel in het contact. Ik draai mijn sleutel en de motor gaat aan. Ik druk het gaspedaal in en ik ben weg. Weg bij jamie. Letterlijk en figuurlijk.

Donderdag 9 mei

Ik heb het vandaag uitgemaakt met jamie. Ik had geen gevoelens meer voor haar. Ik weet geeneens of ik uberhaupt op vrouwen val. Ik kijk steeds meer naar mannen. Eigenlijk kijk ik nooit meer naar vrouwen. Ik haat vrouwen. Je kan toch beter op hetzelfde geslacht vallen toch? Ik bedoel dan begrijpt die persoon je meer. Vrouwen die zeuren alleen maar aan je hoofd 24/7. Lachen iets te hard met hun vriendinnen en alles wat je hun verteld weet haar beste vriendin ook. Ze worden ook ongesteld en zijn ze die week weer chagerijnig. Ze zeggen dan altijd dat het aan jou ligt. Ik ben gewoon klaar met vrouwen. Ik kan gewoon beter op mannen vallen. Die begrijpen je tenminste. Ze hebben dezelfde dingen. Dezelfde intresses. Misschien niet altijd maar je hebt meer overeenkomsten met mannen dan met vrouwen. Voor een man dan. Als ik er zo over nadenkt ben ik eigenlijk wel homo. Het kan niet anders. Maar het kan niet. Ik kan en mag niet homo zijn. Dan zou ik iedereens leven verpesten en ook die van mij en dat willen we natuurlijk voorkomen. Ik wil dat voorkomen.

Groetjes,

Robbie van de Graaf.