Ik kan niet zonder jou

Hoofdstuk 14

Pov Robbie

Ik wacht op de trein. Ik ga vandaag voor het eerst naar matthyas toe. Ik vind het eigenlijk best spannend. Tuurlijk heb ik hem online wel gezien en gesproken maar in het echt is het toch wel weer anders. Wat als het akward wordt? Wat moet ik dan doen? Meerdere vragen spoken door mijn hoofd maar tijd om nog meer te piekeren heb ik niet want ik zie mijn trein aankomen. Ik sta op en loop naar de trein waar ik instap. Ik loop verder en zoek een plekje waar ik kan zitten. Als ik zit doe ik mijn oortjes weer in en staar ik uit het raam waar ik zie dat de trein langzaam in beweging komt.

Eindelijk na 1,5 uur in de trein te hebben gezeten ben ik er. Ik stap uit en kijk rond om te kijken of ik een jongen zie met blond haar en blauwe ogen. Na een tijdje te hebben rondgekeken zie ik hem eindelijk staan. Matthyas maarten het lam. Ik loop naar hem toe. Een klein gevoel ontstaat er in mijn buik. Ik ben hartstikke zenuwachtig maar ik denk dat het ook een ander gevoel is dan alleen zenuwachtig zijn. 'Hey robbie! zegt matthyas als ik bij hem aankom. 'Hey' zeg ik en ik open mijn armen voor een knuffel. Hij opent ook zijn armen en zo belanden we in een knuffel. 'Hoe gaat tie? vraagt matthyas. 'Goed' zeg ik 'en met jou? 'Ook goed hoor' zegt hij en hij glimlacht naar mij. Meerdere vlinders ontstaan er in mijn buik maar ik negeer het voor nu. 'Kom dan gaan we' zegt matthyas en hij pakt mijn hand vast en hij sleept mij door de menigte van mensen heen. Als het eindelijk wat minder druk is laat hij mijn hand los. Ik wil eigenlijk helemaal niet dat hij zijn hand weghaald. Mijn hand voelt koud aan aangezien de warmte van matthyas hand weg is. 'Dus wat doe jij eigenlijk allemaal in je vrije tijd? Naast fifa spelen dan' vraagt matthyas lachend. 'Umm, eigenlijk doe ik gewoon heel veel fifia spelen en soms spreek ik gewoon met andere vrienden af' zeg ik 'en wat doe jij allemaal dan? 'Hetzelfde eigenlijk als jou' lacht matthyas. Ik lach. Hopelijk wordt dit een leuke dag.

'Dus wat wil je gaan doen? vraagt matthyas. 'Ik heb geen idee' zeg ik als we zijn aangekomen bij matthyas's huis. 'We kunnen gaan voetballen? vraagt matthyas zenuwachtig 'er is een veldje iets vederop'. Waarschijnlijk is hij bang dat ik het helemaal niet goed vind. 'Ja is goed' zeg ik. Matthyas glimlacht opgelucht, blij dat ik het met hem eens ben. 'Ik ga ff een bal pakken blijf jij maar hier in de gang staan, ik kom zo terug' zegt matthyas. Ik knik en matthyas loopt weg. Ik leun van de andere been naar de andere been. Tot nu toe gaat het best vlekkeloos. Het is niet persee akward ofzo maar het is ook niet dat we hele gesprekken aan het voeren zijn. Wat ik eigenlijk ook wel verwachte. Dat gebeurd er altijd wel als mensen elkaar voor het eerst ontmoeten. 'Ik heb een bal' zegt matthyas. Eigenlijk is hij heel mooi. Blond haar, blauwe ogen. Ik kijk even naar zijn lichaam. Hij heeft een perfect mooi lichaam. 'Ben je klaar? vraagt matthyas met een grijns. 'Uhh, oh, ja' zeg ik en matthyas laat mij als eerst door de deur gaan en daarna zichzelf. Hij sluit de deur en we lopen naar het voetbalveldje.

'En hebben jullie het leuk gehad? vraagt de vader van matthyas. 'Ja hoor' zegt matthyas en ik knik. 'Zal ik je thuis brengen? vraagt de vader van matthyas. 'Nee hoor, dat hoeft niet' zeg ik, 'Nee joh, ik breng je wel gewoon thuis' zegt de vader van matthyas. Ik knik maar gewoon. 'Kom dan doen we onze jassen en schoenen aan' zegt matthyas en hij loopt al naar de gang. Ik loop achter hem aan en doe mijn jas en schoenen aan. Matthyas volgt mijn voorbeeld en we gaan samen, met zijn vader de deur uit. We stappen in de auto en we rijden weg naar Ameide. We zitten al een tijdje in de auto. Ik praat aan een stuk door en matthyas luistert en knikt maar. Zou hij het irritant vinden? vraagt ik in mezelf af. Ik stop dan ook midden in mijn verhaal en staar naar buiten. Het is best wel raar dat ik nu midden in mijn verhaal stop maar dat is beter dan dat hij het irritant zou vinden. 'Ik vind het niet erg' zegt matthyas. 'Wat? vraag ik en ik kijk hem aan. 'Ga door met je verhaal' zegt hij. Dus ik ging weer verder met mijn verhaal. De hele autorit praate ik en matthyas luisterde mee. Volgens mij zijn vader ook want dat kan me ook niet heel veel schelen. Het ging gewoon over voetbal en dat ik een keer met m'n team kampioen ben geworden. Zo zit matthyas ook op voetbal. Ik geloof dat ik een keer tegen hem heb gespeeld maar ik weet het niet zeker meer. 'Bedankt voor het rijden! zeg ik tegen matthy zijn vader en ik sla de deur dicht. 'Geen dank hoor' zegt hij. Ik zwaai ze uit en hij rijdt weg. De rode lampjes worden steeds kleiner. Dat hij mij helemaal heeft thuisgebracht van Ameide naar Eindhoven is ook een raadsel. Dat doe je niet zomaar toch? Ik doe de voordeur open en schop mijn schoenen uit, hang mijn jas op en loop op de trap naar boven. Ik ga gelijk naar mijn kamer en plof neer op mijn bed. Ik ben heel erg moe. Ik moet eigenlijk ook nog douchen, nou ja dat doe ik dan morgen maar wel. Ik trek m'n kleren uit en gooi ze ergens op de grond. Ik loop naar de badkamer. Daar poets ik mijn tanden en loop weer naar mijn slaapkamer. Ik kruip in mijn bed. Ik vond het oprecht een leuke dag samen met matthyas. Ik hoop dat we nog een keer samen kunnen afspreken. Ooit, in de toekomst misschien.