Ik kan niet zonder jou

Hoofdstuk 9

Pov Robbie

Ik lig in mijn bed, niks te doen. Starend naar het plafond denk ik over alles na. Hoe het gaat met matthy en hoe het nu verder moet met de bankzitters. Ik weet het allemaal niet meer. Ik kan niet meer helder nadenken. 'Klop, klop' klinkt het op mijn deur. 'Ja, kom binnen' zeg ik. De deur wordt open gedaan en koen komt binnen met betraande ogen. 'Hey koen' zeg ik en ik ga rechtop zitten. 'Hey' zegt hij zacht en hij komt naast mij zitten. Hij legt zijn hoofd op mijn schouder en hij zucht. 'Weet jij waar matt is? vraagt hij gebroken. Ik haal mijn schouders op. 'Ik weet het niet koentje' zeg ik. Koen begint zachtjes te huilen. Ik trek hem in mijn armen. Hij gaat verder in mijn grip liggen en huilt het rustig uit. Ik ga met mijn vingers door zijn haren heen. Het voelt zacht. Hij vindt het blijkbaar lekker want zijn ogen sluiten en hij wordt moe.

We zitten met zijn allen aan tafel te eten voor de middag. 'Wat zullen we vandaag doen? vraagt milo. 'Ik heb geen idee' zegt raoul. 'Misschien kunnen we een video opnemen ofzo of een filmdag houden? stel ik voor aan de jongens. 'Ik vind het laatste wel een goed idee' zegt koen. 'Of misschien kunnen we een video maken dat we een tijdje niks meer posten want nu vinden fans het raar dat we geen video's meer plaatsen' zegt raoul. 'Ik vind het prima' zeg ik en we stemmen er allemaal mee in. Zo even een paar uurtjes later hebben we een video van 10 minuten lang in elkaar geflanst en staat hij nu op ons kanaal. De bankzitters. Nu hebben we ook de druk niet meer om een video te plaatsen. Nu zitten we met z'n vieren op de bank. Ik in het hoekje, naast mij zit koen, dan milo en dan raoul. 'Welke film zullen we kijken? vraagt raoul. 'Zullen we Outerbanks kijken? zegt koen 'ik vind dat wel een leuke serie en hij is ook heel lang, hij heeft 3 seizoenen'. We stemmen er allemaal mee in en raoul zet de serie op. We kijken allemaal naar het scherm totdat ik koen's hoofd ineens op mijn schouder voel. Ik leg mijn hoofd op zijn hoofd en zo zitten we een tijdje. Na een paar minuten voel ik koen's hand op mijn been. Hij wrijft met zijn hand over mijn been heen. Op en neer. Vind koen mij leuk? Maar ik vind hem toch niet leuk? Ik vind matthy leuk toch? Het beeld waar Outerbanks afspeeld heeft mijn aandacht niet meer. Mijn aandacht gaat naar de hand die over mijn been heen wrijft. Doen normale vrienden dit ook bij elkaar? Nee toch? Misschien wel een hoofd op je schouder maar dat was het dan toch ook? Voor de rest doe je niks bij elkaar, toch? Ik staar er nog steeds naar. Blijkbaar merkt koen het want hij legt zijn hand weer terug waar hij lag. Eigenlijk wil ik dat hij zijn hand weer terug legt maar ik ben op matthy. Dus dit kan toch niet?

'Wie wil er pizza? vraagt raoul met zijn telefoon in zijn hand. 'Ikke! roept milo. 'Oke, wat willen jullie allemaal? vraagt raoul en hij kijkt naar mij. Iedereen noemt iets wat hij wilt en raoul gaat weer op de bank zitten. Het is net zo stil als net. Iedereen kijkt naar het beeldscherm wat voor ons allemaal afspeelt. Iedereen zit er maar naar te staren alsof het niemand iets boeit. Matthy, kom alsjeblieft terug...

Zondag 12 mei

Lief schrift,

Ik ben iemand verloren. Iemand die ik niet wilde verliezen maar toch ben kwijtgeraakt. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Hij komt waarschijnlijk toch nooit meer terug en is hij al overleden. Ik weet het wel zeker. Anders had hij het wel laten horen toch? We hebben geen contact meer, helemaal niks. Ik weet geeneens meer wanneer ik hem voor het laatst heb geappt. Ik weet niet meer wanneer ik hem voor het laatst zag. Dat ik hem spreekte. Hem voelde. Hem aanraakte. Het voelt als eeuwen geleden terwijl hij nog maar een week vermist is. Komt het door mij? Is hij door mij weggegaan? Misschien was ik iets teveel voor hem. Misschien was ik wel heel irritant. Misschien was ik niet goed genoeg voor hem. Was ik maar achter hem aangegaan. Was hij maar niet weggerend. Dan hadden we hem hier nog. Dan konden we met hem praten voor zover het kon. Dan kon ik hem weer in mijn armen nemen. Kon het maar net zo zijn als vroeger. 5 vrolijke mannen die samen een youtubekanaal begonnen. Eigenlijk 7 maar dat maakt nu niet uit. 5 mannen die van elkaar houden, samen gingen wonen. Ons kanaal groeide meer en meer. We werden steeds groter en groter. Begonnen meer video's te maken. Met meer kwaliteit en misschien over een paar jaar hebben we ons eigen kantoor! Met onze eigen personeel. Dan zijn we gewoon een bedrijf. Dat dat zo snel heeft kunnen gaan in een paar jaar is ongelooflijk. Ik ben gewoon bekend. Dood gewone jongens die voor de leuk video's gingen maken en nu staan we er zo voor. We groeien echt enorm maar zonder matthy lukt dat niet. Als 1 van de bankzitters weg is dan lukt dat niet. Dan zijn we niet meer compleet. Dan stort onze hele wereld in elkaar. Net zoals nu. We zitten al 2 weken in deze hell. Met veel vragen en weinig antwoorden. Niemand weet het. Niemand. Alleen matthy weet waar hij is en misschien een paar andere mensen. Ik hoop het niet. Straks zit hij ergens in een bos en verkrachten mensen hem. Je weet het maar nooit. Of de politie vind ineens zijn lichaam. Op de weg omdat hij is aangereden. Ergens op een verlaten plek omdat dat de plek is waar hij is vermoord. Misschien bij iemand in zijn of haar huis of misschien is hij nog ergens levend. Matthy, als je dit leest. Kom alsjeblieft terug. We hebben je allemaal nodig.

Groetjes,
Robbie van de Graaf.