Pov Robbie
Het is alweer de volgende dag. Weer zoon saaie dag waar je niks kan doen. Nou ja, we kunnen wel iets doen maar we hebben geen zin om dingen te doen. Zoals elke ochtend komt koen weer mijn kamer weer binnen. Hij is stil en komt naast mij liggen in mijn bed. Ik sla een arm over hem heen. 'Wat is er koentje? vraag ik aan hem. 'Matthy' zegt koen zacht, zó zacht dat je het bijna niet hoort. 'We zijn zó dichtbij koen' zeg ik 'de politie is op het goede spoor en ze komen steeds verder'. Koen knikt en hij gaat nog dichter tegen mij aanliggen. 'We zijn er zo bijna' zeg ik. Koen knikt weer en na een paar minuten valt hij zo weer in slaap.
Het is al ondertussen middag geworden. Ik sta op uit mijn bed en ga mezelf omkleden. Misschien kan ik dat ook eens een keer doen inplaats van een trui en een joggingbroek. Ik loop naar mijn kledingkast en haal er 'normale' kleren uit. Ik draai mezelf even om. Koen ligt nog steeds lekker te slapen in mijn bed. Ik draai mij weer terug om en ga beginnen met omkleden. Ik ga naar beneden, daar zie ik milo en raoul op de bank zitten. Ik loop naar de keuken en maak een ontbijtje voor mezelf klaar. Als ik dat op heb loop ik naar de gang en doe mijn jas en schoenen aan. 'Ik ben even weg! roep ik en ik loop de deur uit. Ik moet even nadenken over alles. Ik stap in mijn auto en doe mijn gordel aan. Ik druk op het gaspedaal en rij zo weg.
Aangekomen op het strand parkeer ik eerst mijn auto. Ik zet 'm op slot en loop naar het strand. Even rust van alles. Ik pak mijn oortjes en verbind ze met bluetooth. Na een liedje hebben aangeklikt komt er muziek uit. Ik loop zo over het strand. Even heb ik rust. Hier kan ik al mijn gedachten kwijt. Niet persee in alchol wat de meeste denken. Alchol helpt niet. Nou ja, voor eventjes maar dan de volgende ochtend komt het 10 keer zo hard terug. Zo is dat ook met roken. Ik moet weer aan matthy denken. Hoe hij daar in een keer een heel pakje peuken op rookte. Te gek voor woorden. Alsof ik hier nu op het strand ga zitten met mijn peuken en dat ik zo wordt meegenomen door iemand. Althans ik denk dat het zo is gegaan. Hoe kan hij anders helemaal naar een bos lopen hier ver vandaan? Dat zou hij nooit gehaald hebben uberhaupt. Ik glimlach. De blonde jongen komt in beeld die ik steeds in mijn hoofd heb. Blond haar, blauwe ogen, mooie glimlach en vooral heel erg knap. Loyaal, aardig, lief en zorgzaam. Is wel op zichzelf maar dat is oke. Hij is ook best stil. Hij is meestal op de achtergrond. Ik ook wel een beetje maar niet zo erg als matthy. Raoul is ook wel stil over het algemeen maar die is ook gewoon rustig van zichzelf en matthy ook. In tegenstelling tot koen en milo. Die zijn wel de drukteschopppers van ons groepje. Hun zie je ook altijd op de voorgrond. Ze praten veel en hebben veel energie. Ik vind dat ook wel leuk hoor, is er tenminste nog een beetje sweer in de groep. Alleen soms zijn ze zo druk dat het soms ook wel irritant kan worden. Vooral eigenlijk bij koen. Koen is soms wel heel erg aanwezig. Bij milo valt het allemaal wel mee, die is gewoon leuk als hij druk is. Koen ook hoor alleen dan schreeuwt hij veel en dat is wat minder. Ik loop verder over het strand. Het is niet zo heel druk. Er zijn dan ook een paar mensen maar dat was het dan ook. Ik kijk over de zee. De golven in het water zijn druk aan het bewegen en de zon gaat al langzaam naar beneden omdat ik hier toch al wel een paar uurtjes ben. Ik wil eigenlijk ook met matthy nog een keer naar het strand. Gewoon, met z'n tweeen. Hopelijk kan ik hem een keer zoenen onder het zonsondergang. Ik zie het al voor me. Matthy en ik die een beetje zitten te kloten en dan steeds dichterbij komen..
Robbie's gedachten
'Kom je nog rob? vraagt matthy. 'Jahaa, ik kom eraan! roep ik en ik ren naar hem toe. Ik spring in zijn armen. 'Ho rob, doe je even rustig' lacht matthy. Die lach, die ik al zo vaak gezien heb maar nooit heb bewonderd. 'Je hebt een mooie lach' floep ik eruit. Matthy lacht. 'Dankje' zegt hij 'zullen we gaan zwemmen? 'Ik vind het goed' zeg ik. 'Oke, kom' zegt matthy en hij laat mij los. 'Wie als eerste het water in is' zegt matthy. Ik knik en ik begin te rennen richting het water. Als ik er ben laat ik me in het water vallen. 'Ik heb gewonnen matt! roep ik wanneer ik boven ben. Ineens voel ik 2 armen om mijn middel heen slaan. 'Goed gedaan hoor' zegt matthy en hij geeft een kusje in mijn nek. Ik draai mezelf om en zie matthy. Ik kijk naar zijn lippen en hij naar de mijne. Fuck it. Ik plant mijn lippen op die van hem.
Einde gedachten
'Gaat het jongeman? zegt een man die naast mij staat. Ik kijk om me heen. Blijkbaar ben ik gevallen omdat ik zo in gedachten was. 'Je was even de weg kwijt' lacht de man. 'Ja ik was heel erg in mijn gedachten' lach ik en ik sta op. 'Gaat het weer? vraagt de man. 'Ja hoor' zeg ik 'bedankt'. 'Geen probleem' zegt de man en hij loopt weg. Aardige man. Ik loop verder. Mijn gedachtens slaan weer op hol. Het kan nooit zo worden als dat ik net droomde. Als hij terug zou komen weet ik geeneens of het wederzijds is en ik weet zelf nog geeneens wat ik ben. Ik heb eigenlijk toch geen kans dus waarom zou ik hier over piekeren?
JE LEEST
Ik kan niet zonder jou
FanfictionMatthy heeft niet zoon leuke jeugd gehad. Op een dag gaat hij vertellen aan zijn ouders wie hij echt is en wat hij voelt. Dat vatte zijn vader verkeerd op en is hij uit huis gezet. Het gaat niet goed met hem. Hij is depressief en heeft een trauma aa...