SONRAKİLERİN ÖNCÜLERİ : GÖLGE KİM ?

11.BÖLÜM

Selamlar...
Yeni bölümler karşınızdayız ...

11.BÖLÜM : İNTİKAM
*Güçlü olmanın üç yolu vardı . Bunlar ; Ağlamamak , intikam ve kimsenin seni üzemeyeceği kadar kötü olmaktı *

♥︎

MEVA'DAN

Uzun zaman geçmişti sanki . Beynim bölük börçük şeylerle doluydu . Ne olmuştu ?
Neredeydim ?  Hiçbirini hatırlayamazken öylece görüş açımda olan tavana baktım . Bir kusur arar gibiydim daha çok . Vücudumu hareket ettiremiyor gibiydim bu ilk başta beni korkuttu ancak daha sonra üzerime örtülmüş olan örtüden dolayı olduğunu anladım . Başım çatlayacak gibi ağrıyordu . İnleyerek vücudumu dik tuttuğumda sırtımdaki ağrıyıda fark ettim . Etlerimi çekerek parçalamaya çalışıyorlar gibiydi bu ağrı.

"Aman Allah'ım bu ağrıda neyin nesi ? "

Kendi kendime konuşurken karşımda bir beden gördüm . Karanlık olan odanın en köşesindeki tekli berjerde oturuyordu . Bacak bacak üstüne atmıştı . 
" Eee  ağlamak iyi geldi mi aptal savcı ? "

Sesini duyduğum anda tüm yaşadıklarımı tekrar hatırladım sanki . Beynimde bir şimşek çakarken elimi nereye koyacağımı bilemedim .
"Ağlamamak ... " diye fısıldadım . Tabii ya ! En son bana ağlamamayı öğretiyordu .  Sesimdeki yorgun tını  her şeyi açıklıyordu aslında ... 
Yerimden dahi kalkacak durumda değildim !
Bu sefer kendi sesi ile
"Güçlü olmak için 2. Görevin intikam ! Ağlamamayı geçemedin ... Ancak intikamı başarmalısın ! "

İntikam ...
3 hece , 7 harf , 3 ünlü harf , 4 ünsüz harf ...
Ne çok şeyi anlatıyor oysa benim için ...
İntikam , benim açığım ...
Hiçbir zaman intikam almayı becerememiştim ...
Hep elime yüzüme bulaştırıyordum ve alamıyordum intikamımı . Âgah , çok güzel bir örnekti mesela ...

"İntikam mı ? " diye mırıldandım .  Sesimde biraz şaşkınlık vardı . Neyin intikamı ?
Kısık ama ürkütücü bir şekilde güldü . Bir hayaletten farksız görünüyordu buradan bakınca .

" İntikam , geçmişinin , geleceğinin ve şimdiki zamanın intikamı ... "Bir şey diyemedim . Geçmişim ; Âgah , Gülçin ve Aytekin olurdu . Peki ya geleceğim ? O anda aklıma gelen şey ile durdum .
" Gölge , Mert nerede ? "Aman Allah'ım ! nasıl unuturdum ben Mert'i ?
Bunca  söylediklerimizin arasında sorduğum alakasız bir şeydi . Yine kısık ve kendi sesi ile güldüğünü işittim .

" Mert ile tanıştın ancak onu tanıyamadın " 
Şaşkınlık ile kaşlarım çatıldı . Tanıyamadım ...
Tanıyamadım ... Nasıl tanıyamazdım ? 
Kendi kendime sinirlenirken Gölge girdi araya
"Yanından geçtin , onunla yemek yedin ve konuştun !" Bu sefer ağzım şaşkınlık işe açıldı . Nasıl olurdu böyle bir şey ? Nasıl tanıyamazdım Mert'i ?

"Yalan söylüyorsun , görmedim ben onu , görsem tanırdım onu , yalan söylüyorsun ! " diye fısıldadım . Oda sessiz olduğundan onunda duyduğuna emindim . Ben Mert'i görmemiştim  , göremezdim . Onu tanıyamamış olamazdım !
"Merak etme , o seni tanıdı " ne diyeceğimi bilemedim .  O kaçırıldığı zaman çok küçüktü , beni hatırlayamazdıki ...
Sanki içimi okumuş gibi devam etti cümlesine
"Çünkü bu zamana kadar seni koruyup kolladı "
Nasıl olurdu böyle bir şey ?