Η Ζωή μιας Φοιτήτριας Στην Κομοτηνή

Το "θαύμα"

Η Μαρία τα είχε κανονίσει όλα. Μάζεψε τα πράγματά της Νάντιας όλα από το σπίτι με ένταλμα και τα έστειλε στην Αθηνα μαζί με τον Μάνο.
Ο Μάνος ήταν καρδιακοί φίλοι με την Μαρία. Αθηναίος εργαζόταν ως βοηθός διευθυντής σε εργοστάσιο στην Αθήνα. Η Νάντια φεύγει για Αθήνα μαζί με τον Μάνο. Χωρίς να γνωρίζει το γιατί ένιωθε μαζί του ασφαλής, λες και τον γνώριζε χρόνια. Ίσως επειδή ήξερε την Μαρία. Ίσως επειδή της έβγαζε το συναίσθημα ,ίσως γιατί απλά είχε ανάγκη να νιώσει έτσι.
Ο Μάνος ψηλός ,γυμνασμένος . Κατάξανθος με ανοιχτά πρασινωπά μάτια και λευκό δέρμα. Της κρατούσε το χέρι όλη την διάρκεια του ταξιδιού και της Νάντιας αυτό της φαίνονταν τόσο πολύ φυσιολογικό. Φθάνουν Αθήνα .Στο διαμέρισμα του ψηλά στον δεύτερο όροφο. Όροφοδιαμέρισμα με θέα τα βουνά . Κοιτουσε έξω απ'το παράθυρο η Νάντια σιωπηλή. Την ακουμπά στον ώμο απαλά ο Μάνος. Έλα θα σου δείξω που θα κοιμάσαι της λέει. Τον ακολουθούσε σιωπηλή σαν πιστό κουτάβι.
Σου έφερα τα χάπια που πρέπει να πιεις και σουπίτσα ζεστή να φας. Αυτό είναι το καινούργιο σου
κινητό να στέλνεις μηνύματα στους δικούς σου. Τους αριθμούς τους πέρασε η Μαρία, είναι πάνω και ο δικός μου αριθμός. Ο Μάνος είμαι με θυμάσαι; της είπε.
Του εγνεψε καταφατικά η Νάντια αφού δεν μπορούσε να μιλήσει.
Στο ψυγείο έχει ότι θες αν χρειαστείς κάτι άλλο μου το λες. Εγώ θα πρέπει να φύγω τώρα θα ρθω το βράδυ όταν θα έχω σχολάσει, καλά;
Η Νάντια τον κρατά από το χέρι. Του γράφει στο χαρτί ότι φοβάται να μείνει μόνη της . Της απαντά
Δεν θα μείνεις μόνη το κανόνισα, θα ρθει η μητέρα μου σε λίγο και μετά θα ρθει και η αδελφή μου μέχρι να σχολάσω ναι; μην φοβάσαι κοπέλα μου. Δεν μπορεί να σε βρει εδώ. Είσαι ασφαλής. Τελείωσε δεν θα τον ξαναδείς.
Χωρίς να ξέρει το γιατί ένιωθε ασφαλής μαζί του. Τον πίστευε. Όπως της τα είπε, έτσι έγιναν τα πράγματα. Η μητέρα του ένας πολύ τρυφερός και γλυκός άνθρωπος, ευγενική ψυχή .Της θύμιζε την μαμά της στον τρόπο που αντιμετώπιζε τα πράγματα. Της έφερνε τα φάρμακα της την ώρα που έπρεπε , την βοηθούσε στο να φάει. Την φρόντιζε σαν να ήταν παιδί της. Ένιωσε για πρώτη φορά κάτι διαφορετικό, κάτι μάλλον γνώριμο.
   Όταν ο Μάνος γύρισε στο σπίτι τον     περιποιήθηκε με ακριβώς τον ίδιο τρόπο που περιποιόταν και εκεινη. Πριν φύγει αγκαλιάζει τον Μάνο και μετά την Νάντια. Κάτι που το κάνει και η μητέρα της Νάντιας πριν φύγουν από το σπίτι και μετά τους σταυρώνει. Ο Μάνος χτυπάει την πόρτα της Νάντιας
Όλα καλά την ρωτάει; Πονάς; Είναι ώρα για την αντιβίωση σου. Σου έφερα σουπίτσα. Ε ρε τυχερούλα σουπίτσα πάλι και γέλασε. Της λέει
Το ίδιο και η Νάντια μόνο που αυτο πόνεσε πολύ .
Ωχ όχι Παναγία μου συγνώμη δεν το σκέφτηκα ότι θα πονέσεις,της είπε.
Η Νάντια τον κοίταξε με αγάπη και τον πήρε αγκαλιά όσο μπορούσε δηλαδή. Από τα χτυπήματα δεν μπορούσε να κάνει πολλά.
Η Νάντια φοβόταν να δει τον εαυτό της. Δεν ήξερε πως ήταν . Φοβόταν να αντιμετωπίσει την εικόνα της στον καθρέφτη.
Έλα Κύπρος να σε ταΐσω της λέει χαμογελώντας
Να φας για να πιεις τα φάρμακα σου.
Αυτό έκανε όταν σε κάποια φάση χτύπησε το τηλέφωνο του. Συγνώμη της λέει έρχομαι. Και βγαίνει από το δωμάτιο.
Ας είναι δεν με νοιάζει ρε φίλε. Δεν συμπεριφέρεσαι έτσι σε γυναίκα,τον ακούει να λέει.
Ξέχασε το εδώ μην τολμήσεις. Κανείς σας μην το τολμήσει. Ωραία συνεννοηθήκαμε λοιπόν. Κλείνει το τηλέφωνο.
Η Νάντια ξεκίνησε να τρέμει την είχε πιάσει πανικός. Σηκώνεται και κλειδώνει τη πόρτα του δωματίου. Χριστέ μου που έχω έρθει σκέφτηκε και έτρεμε προσπαθούσε να αναπνεύσει και δεν τα κατάφερνε.
Νάντια, Νάντια με ακούς γιατί έχεις κλειδώσει; Νάντια μην φοβάσαι δεν θα σου κάνω κακό κανείς δεν θα σου κάνει κακό. Της έλεγε ξανά και ξανά.
Άσε με να μπω σε παρακαλώ. Νάντια σε παρακαλώ.
Δεν ξέρει πως την έπεισε όμως του άνοιξε.
Συγνώμη, συγνώμη δεν ήθελα να σε τρομάξω. Δεν θα σε βρει στο υπόσχομαι.
Τον αγκαλιάζει με όλη όση της είχε μείνει  δύναμη .
Μην με πληγώσεις σε παρακαλώ του γράφει στο χαρτί . λέει.Πως
Όχι Κύπρος δεν θα στο κάνω .Υπόσχεση . της λέει και της χαμογελάει .
Πίνει το φάρμακο και αυτό της προκαλεί υπνηλία. Ο Μάνος εκεί στο γραφείο του στον υπολογιστή με τα ακουστικά στο κεφάλι να φτιάχνει κάτι στον υπολογιστή. Γεια τον χαιρετά με το χέρι.
Επ  τι κάνεις εκεί; της λέει.          Πως νιώθει η Κύπρος ;  και της χαμόγελα. Ήταν πολύ γλυκός πολύ ζεστός έμοιαζε πολύ στην μαμά του. Την παίρνει απ' το χέρι και καθήμενος στην μεγάλη καρέκλα, του γραφείου του της λέει.
Ελα δω ρε μικρούλα, λοιπόν κοίτα, τον ξέρω καλά τον Αντώνη. Με ξέρει και αυτός πολύ καλά. Δεν θα σε ξανά ενοχλήσει. Και αυτό είναι υπόσχεση.
Την κοιτούσε στα μάτια και φαίνονται να λέει την αλήθεια. Η Νάντια όμως τράβηξε το χέρι της ανάμεσα από τα δικά του. Γιατί ; του έγραψε; Δεν έκανα κάτι κακό ούτε ψέματα του είπα ούτε έκανα κάτι για να μου συμπεριφερθεί με αυτό τον τρόπο.
Νάντια ο Αντώνης είναι ψυχάρα όμως έχει μάθει οι άλλοι να υπακούν και να του δίνουν αναφορά για ότι και αν κάνουν. Πίστεψε σε εσένα ότι βρήκε τον άνθρωπο του. Γνωρίζει τα πάντα γύρω από εσένα. Ακόμα και για αυτούς που είναι γύρω από εσένα. Ο Αντώνης δεν έμαθε ποτέ πως είναι να μην έχει τον έλεγχο στους ανθρώπους. Για αυτό και έφτασε εκεί που έφτασε. Καταλαμβάνεις τι εννοώ την ρωτάει.
Ναι του κούνησε το κεφάλι η Νάντια. Και συνεχίζει
Βγήκες έξω για καφεδάκι με κάποιον που σε γουστάρει τρελά χωρίς να του το πεις. Ένιωσε ότι σε χάνει ότι τον απατάς. Είναι και η διαφορά ηλικίας που τον τρομάζει περισσότερο. Δεν τον δικαιολογώ μην παρεξηγείς αυτό που σου λέω. Έχω μάνα και αδελφή δεν το δικαιολογώ είναι πέραν των ορίων αυτό που έκανε. Δεν θα σε ξανά ενοχλήσει. Είναι παιδί μεταναστών στην Ελλάδα από Αλβανία. Πέρασε πολύ δύσκολα μέχρι να φτάσει εδώ που έφτασε. Όλοι μας έχουμε τα ελαττώματά μας και τα προτερήματά μας. Ο Αντώνης είναι πολύ προσεκτικός με τους ανθρώπους του.
Τι θέλεις να μου πεις; του γράφει στα γρήγορα η Νάντια.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι σε αγαπά αλλά με ένα αρρωστημένο όμως τρόπο. Δεν έχει μάθει ότι αλλιώς ειναι το αγαπώ και άλλιως είναι το μου ανοίκει. Αυτό προσπάθησα να του πω ότι όταν αγαπάς κάποιον τον δέχεσαι για αυτό που είναι και τον αφήνεις ελεύθερο να είναι ο εαυτός του. Δεν πρέπει να κρατάς κάποιον με το ζόρι ή με τα δικά σου γούστα. Πάω για ύπνο του γράφει και φεύγει απ'το δωμάτιο. Κάθετε ήρεμα στο κρεβάτι και βλέπει τις φωτογραφίες στο τοίχο. Ήταν ο Αντώνης εκεί με τον Μάνο. Τι σχέση είναι αυτή τώρα. Πως γίνεται να είναι φίλοι δύο τόσο διαφορετικοι άνθρωποι . Και γιατί με προστατεύει αφού είναι φίλοι; Ή μάλλον για πόσο θα με προστατεύει. Το κάνει επειδή του το ζήτησε η Μαρία ή του το ζήτησε ο Αντώνης;