Two Delta's & TaeggukV

Özel Bölüm 2; Kocaman Göbişli Jeongguk

merhaba arkadaslar ben geldimmm
yani...ozel bolum ama ozel bolum degil gibi olacak neyseeee

ZAMAN GERİLEMESİİİİ

yabiseydicem
Vivi Haluk'a, Tete ise Selami'ye benzemiyor mu ya
Nys

...

Jungkook'un hamileliğinden 5 ay sonra;

-

"Biriciğim öyle yürüme, çok hızlı. Hayır bak yine hızlı...Aşkım küçük adımlarla...Evet, küçük adımlar...En iyisi ben seni kucağıma alayım."

Taehyung'un telaşlı sesini duyduğumda kıkırdayarak adımlarımı hızlandırabildiğim kadar hızlandırmaya çalıştım. "Nereye gidiyorsun! Bebek düşecek bak...Ay, bakamıyorum ben..."

Arkamdan hızlıca yürümeye başladığında telaşlanarak adımlarımı hızlandırdım. Buna rağmen kıkır kıkır gülmeye devam ediyor, ve Taehyung'u endişelendirmeden edemiyordum. "Yakalayamazsın ki!"

"Yakaladım seni!"

Kafamı arkaya çevirip Taehyung'a dil çıkardığım esnada Victor beni kolaltlarımdan yakalayarak kucağına aldığında dudaklarımı büzdüm ve gözlerimi ona çevirdim. Ani duygu değişimleri bazen beni yoruyordu.

Taehyung endişeli bir şekilde yanımıza vardığında telaşla üzerime bakınmaya başladı. Bakışları şişik-kocaman ama çoook kocaman- olan karnımda durduğunda derin bir nefes verip elini kalbine koydu. "Neden koşuyorsun güzelim? O kadar korktum ki..."

"

"Bu sefer ben de savunamayacağım seni, ne diye öyle koşuyorsun ki?"

Victor'un yumuşak ama azarlayıcı olan ses tonuyla birlikte hemencicik çenem titremeye başladı. Dolu gözlerimle başımı şişik karnıma doğru eğerken derin bir iç çektiğini duydum. Taehyung beni Victor'un kucağından alırken gözlerimden yaşlar birer birer düşmeye başlamıştı.

"Ay tanem, neden ağlıyorsun? Ben kötü bir şey demedim, haklısın, koşmak senin en büyük hakkın ama iki canlısın bu yüzden daha dikkatli olmalısın."

Victor çenemi tutarak kafamı kaldırdığında burnumu çektim. Kırılmamıştım ama ağlayıp mızmızlanasım geliyordu, biraz da gülesim...Hormonlar, o kadar altüst etmişti ki beni.

"Biliyorsun, Hormonlar." Dedim mızmız bir ses tonuyla. Her ikiside buna alışmış olsa dahi yine de endişelenmekten kendilerini alamıyorlardı. "Biliyoruz Aşkım, ama Victor yine de açıklamak istedi. Yoksa biz seni bilerek kırar mıyız?"

Başımı iki yana salladım ve dudaklarımı Taehyung'un yanağına bastırdım. Kocaman büyük olan karnım yüzünden onlara fazla yaklaşamıyordum ve bu sinirlerimi bozuyordu. "Akşam yemeğinde bir istediğin var mı?" Diye sordu Victor, başımı iki yana salladım fakat sonradan aklıma gelen çileklerle bu seferde aşağı yukarı sallamaya başladım.

"Evet, evet! Çilek istiyorum, ama tuzlu!"

...

"Ağrıyor..." Diyerek dudaklarımı büzmeye devam ettiğimde karnıma çatlakları önlemek için olan kremlerden süren Taehyung, duraksayarak alnıma ufak bir buse kondurdu. "Birazdan geçecek bebeğim, hekimle konuştuk, bütün bunlar gebelik yüzünden."

"Ama ağrıyor." Dediğimde artık ben bile kendime hayret etmeye başlamıştım. İçimden sürekli onlara sırnaşmak geliyor, nazlanmak ve ağlamak geliyordu ve ben kendime engel olamıyordum. "Victor da gelsin, sen de gel."