Her Nefeste Sen (SurvivorAllStar)

1 - Pis Civciv !

Multi bölümden Serenay

**

"Ya civciv hadi yaa"

Murat başını tekrardan olumsuz olarak salladığında suratımı astım. Oflamaya başlayıp dudaklarımı büztüm. Murat ise bunlardan hiç etkilenmiş gibi görünmüyordu.

"Öf ya. Öyle olsun. Bende odamda depresyona girerim. Çikolatalarımı yeyip, cipslerimle keyif yaparım. Müzik dinleyip yatağıma gömülürüm. Sonra..." aklıma gelen cümleyle yüzümü astım. Gözlerimi kaçırıp, mırıldandım.

"O'nu aklıma getirip kalbime söz geçirmeye çalışırım."

Sesim sona doğru titremeye başlamıştı. Kollarını birbirine bağlayan Murat çattığı kaşlarını çözüp bana döndü.

"Seni cadı seni. İyi peki tamam. Kabul ediyorum."

Duyduğum cümleyle gözlerimi pörtleterek Murat'a baktım. Çok ciddi olduğunu anlayınca sevinçle üstüne atladım.

"Yes be yes"

Murat gülerek beni ittirdiğinde hala sırıtıyordum. Sonra bir müddet o da sırıttıktan sonra aniden ciddileşti.

"Bana bak kıvırcık, açık bir şeyler giyme. Fazla içmek felanda yok. Yanımdan ayrılmayacaksın. Anlaştık mı ?"

Uslu bir kız olup kafamı salladım. "Peki anne."

Murat yüzünü buruşturup saçımı karıştırdı. "Hadi hazırlan. Akşam alırız seni"
Murat'ın elinden kurtulduktan sonra koşarak kapımı açıp onu dışarı ittim.
Mutlulukla şarkı söylemeye başladım. Ne mi olmuştu ? Durun baştan saralım.

Ben Serenay. Fakat siz bana Sero diyebilirsiniz. Sarışın, ultra kaslı, meteorlukta master yapmış bir arkadaşım var.
Fakat onun için sadece arkadaş cümlesini kullanmak hafif kalır. O benim kardeşim. Her zaman yanımda olan insan.
Tabi bir de bu Murat'ın kız versiyonu var. Merve.
Ben, Merve ve Murat ayrılmaz 3lüyüz. Bunu bilmeyen yoktur sanırım.

Azıcık daha derinlere inecek olursak, biz Merve ile ortaokulda tanıştık. Fakat Murat ve.... Hilmicem ile çocukluktan beri arkadaşız. Aynı mahallede büyümüş, beraber oyunlar oynamıştık. Ta ki liseye geçince Hilmicem bizi terkedene kadar.

Onun gitmesinden en çok etkilenen kişi bendim sanırım. O benim çocukluk aşkımdı. Bunu Merve'de, Murat'da bilmesine rağmen Hilmicem'in hiç bir şeyden haberi yoktu.

Onu görmeyeli,kokusunu duymayalı yaklaşık 3,5 yıl geçmişti. Ve ben onu gün geçtikçe daha çok özlüyordum. Unuttuğumu sanarken.

Düşüncelerimden ne giyeceğim konusuna yatay bir geçiş yaptım.

Dolabımı açtığımda yüzüme düşen kıyafetlerimi, içinde adeta savaş çıkmış dolabıma sıkıştırdım. Bir gün bunları toplaması için Oflaz'a yalvarmam gerekecekti.
Dolabımın ücra köşelerinden çıkardığım beyaz elbisemi üstüme giyip, kot bir gömlekle kombin ettim. Ayakkabımı ayaklarıma geçirdikten sonra saçlarımı doğal haliyle bıraktım.
Telefonumu kaptığım gibi sekerek merdivenlerden aşağıya inmeye başladım.

"Kız dur düşeceksin"

Abim uyararak bana bakıyordu koltukta televizyon seyrederken. Yanına gidip yanağına sulu bir öpücük kondurdum.

"Abilerin en Turbosu. Canımm, biriciğim"

Abim Turabi yanağını sildikten sonra bana döndü.
"Ne istiyorsun Sero ? " Ardından beni hızlıca bir süzdü.