ដើម្បីតែឪពុកម្តាយបានសុខស្រួលទោះលាស់បង់អ្វីក៏ចាន់មិនស្តាយក្រោយដែរ ថ្វីដ្បិតតែម្តាយវាយប្រើសម្តីមិនល្អដាក់បន្តែគាត់ក៏បានចិញ្ចឹមយើងមកដល់ធំដូចគ្នា
"អ៊ុប....."ដៃម្ខាងចាប់ចង្កេះម្ខាងចាប់ចម្ការគើមរាងតូចផ្អឹបនឹងបបូរមាត់ខ្លួន ការថើបបែបនេះចាន់មិនដែរធ្លាប់ជាមួយអ្នកណាឡើយនោះគឺជាមនុស្សដំបូងរបស់ចាន់ រាងក្រាស់ច្របិចខាំបបូរមាត់ក្រោមជញ្ជក់ដូចដាច់ដាមមកពីណាអញ្ចឹង បបូរមាត់រាងតូចពីពណ៌ក្រហមប្រែជាពណ៌ផ្កាឈូកស្លេក
"ពូ...មិនមែនពេលនេះទេ ខ្ញុំមិនទាន់ត្រៀមខ្លួន"រាងក្រាស់បម្រុងអោនមកថើបបបូរមាត់វិញតែចាន់គេច
"ពេលណាឯងត្រៀមខ្លួន"ក្នុងចិត្តរៀងម៉ូម៉ៅដែរកំពុងមានអារម្មណ៍បែជាឈប់កណ្តាលទី
"ពូហា៎....គឺ...ខ្ញុំជាមនុស្សប្រុសគ្មានអ្នកណាគេចង់ប៉ះពាល់ភេទដូចគ្នាទេ គេថារន្ធ:ទះបាញ់"ចាន់និយាយយ៉ាងទឹកមុខខ្ជូតអ្នកណាថា បើកូនក្មេងម្នាក់នៅចំពោះមុខខ្លួនដាស់អារម្មណ៍គេបែបនេះ
"បើឯងមិនធ្វើចរិកចឹង ប្រហែលជាគ្មានពិតមែន"
"ពូ...ល្មមលេងដៃពីចង្កេះខ្ញុំបានហើយ" និយាយតែមាត់បានហើយហាមអោប
"លុយយើងនឹងឱ្យ បន្តែបើម្តាយឯងនៅតែលេងល្បែងទៀតយើងមិនឱ្យទេ"បើឱ្យហើយយកទៅលេងល្បែងទៀតដូចយកលុយទៅឱ្យគេអញ្ចឹង ជួយគេនឹងជួយតែឱ្យគេជួយបែបណា
"មួយខែប៉ុន្មាន"
"វាស្រេចទៅតាមឯងទេ សូបានរាល់ថ្ងៃដែរទេ គិតខែឯងប្រហែលមិនរស់ទេ មួយយប់ឯងនឹងបាក់កម្លាំងទៅហើយរកខែឯណាឃើញ ស្រួលមិនស្រួលស្លាប់មុនដល់ខែបើកលុយ"រាងក្រាស់ដើរមកឈរនៅមុខបង្អួចមើលទៅខាងក្រៅ
"ពូឱ្យខ្ញុំប៉ុន្មាន"
"ហិុម....ចេះចុះ មួយខែរ50មឺុន "
"តិចពេកហើយ ខ្ញុំជាមនុស្សណាពូ"និយាយងាយស្រួលទៅលក់ខ្លួនឱ្យគេមិនស្មើធ្វើការក្នុងក្លឹបបានលុយធិបមួយថ្ងៃផងនឹង
"ប៉ុណ្ណឹងតិចហ្ហេស គួរណាឯងថាច្រើនសម្រាប់អ្នកក្រដូចជាឯងទើបត្រូវ ទៅចេះដឹងថោកថ្លៃស្អីប៉ុណ្ណឹងថ្លៃសម្រាប់អ្នកក្រដូចជាឯងហើយ" គ្រប់គ្នាប្រហែលជានិយាយបែបនឹងតែរឿងមួយនេះមិនអាចទៅរួចទេលក់ខ្លួនឱ្យគេមិនស្មើធ្វើការក្នុងក្លឹបមួយយប់ផង
"......"ឈឺចាប់ពេកនិយាយអ្វីមិនចេញចេញតែទឹកភ្នែក លេងមានអ្វីនិយាយទៀតហើយ ក្រដូចជាយើងគ្មានអ្នកណាមកឱ្យតម្លៃយើងថ្លៃឡើយ
"យំហើយធ្វើស្អីបាន ខួរក្បាលឯងមានគិតទេចំពាក់បំណុលយើងប៉ុន្មាន ប៉ុន្មានជាតិឯងសងយើងអស់ ចង់ឱ្យយើងបើកឱ្យឯងមួយខែ1លាន់ចឹង ត្រូវហើយយើងឱ្យឯងមួយលាន់បន្តែ សងយើងពាក់កណ្តាល"រាងតូចងើយសម្លឹងមើលទៅមុខរាងក្រាស់ កែវភ្នែកពិឃាតដែរកំពុងតែសម្លឹងមើលមកខ្លួនយើងយ៉ាងគួរឱ្យខ្លាច
"ម៉ោងប៉ុន្មានហើយ"ឃើញថាចាន់មិនមាត់ថើបសួរឿងផ្សេង
"អ្នកក្រគ្មានអ្វីមើលទេ"ចុកអត់ប៉ុណ្ណឹង
"ទឺត~ទឺត"សំឡេងទូរស័ព្ទរាងក្រាស់បានរឡើងនៅលើតុ
រាងក្រាស់ចូលមកលើកធម្មតា
"អុីបូ......"
"ឯងចេញទៅសិនទៅ"
"......"ថ្វីដ្បិតមិនតបតែក៏ចេញទៅ អ្នកដែរខលមកគឺជាប្រពន្ធដែរចាន់និយាយនឹងហើយ គ្រាន់តែលឺសំឡេងនាងរាងក្រាស់ស្រាប់តែញញឹមឡើងមក
"បងរងចាំអូនអស់រយ:ពេលច្រើនខែហើយ បងនឹកអូនណាស់ថ្ងៃណាអូនមកភូមិគ្រឹះវិញ បងនឹងរៀបចំទទួលអូន"ភាពសប្បាយចិត្តនៅពេលបានលឺសំឡេងមនុស្សដែរខ្លួនគេស្រឡាញ់ នាងចេញទៅរៀនបន្តអស់ជាច្រើនខែរាងក្រាស់សន្យាមិនបើកចិត្តទទួលអ្នកណាក្រៅពីនាងម្នាក់គត់
"អូនសុំទោសអូនមិនគួរឱ្យបងនឹកអូនបែបនេះឡើយ"
"អូនជារបស់បងតែម្នាក់គត់ មនុស្សដែរបងនឹកគឺជាអូន បើមិនឱ្យបងនឹកអូន តើឱ្យបងទៅនឹកអ្នកណា"នាងគឺជាមនុស្សដំបូងរបស់គេ ហើយក៏ជាមនុស្សទីមួយដែររាងក្រាស់ស្រឡាញ់ខ្លាំងជាងជីវិតរបស់ខ្លួនគេទៅទៀត
"អូនធ្វើខុសសន្យាហើយ អូនក៏នឹកបងដូចគ្នាបន្តែ...."រាងក្រាស់ស្រាប់តែចងចិញ្ចើម បន្តែអ្វីទៅ
"បន្តែអ្វីទៅ"
"អូនមានកូនហើយ"
"មានកូន មានជាមួយអ្នកណា ជាមួយបងមែនទេអូនប្រាប់មកបងនឹងទទួលខុសត្រូវអូន"ប៉ុន្មានខែតែប៉ុណ្ណោះ ព្រោះនាងនិយាយថាកូនអុីបូ អុីបូក៏មិនប្រកែកព្រោះគេស្រឡាញ់នាងខ្លាំងណាស់
"អូនសប្បាយចិត្តខ្លាំងណាស់ដែរបានលឺបងនិយាយបែបនេះ
បន្តែមិនមែនជារបស់បងឡើយ អូនមានមនុស្សដែរមើលថែអូនបានហើយ"
"បងមើលថែអូនមិនបានល្អមែនទេ អ្វីក៏បងមានលុយផ្ទះគ្រមហ៊ុនដីរាប់កន្លែងអូនចង់បានផ្ទះដប់ខ្នងបងក៏អាចឱ្យអូនបាន "ទឹកភ្នែកជាកូនប្រុសបានស្រក់ចុះមកដោយសារឈឺចាប់បេះដូងប្រេះបែកជាពីកំណាត់ឈឺខ្ទក់ៗ និយាយទាំងអួលដើមករ
"គេមិនមានដូចបង បន្តែគេល្អជាងបងឆ្ងាយណាស់"
"ល្អត្រង់ណាទៅ នៅជាមួយបងតើបងដែរប៉ះពាល់អូនដែរទេបងឱ្យតម្លៃអូនណាស់ ព្រោះគិតថាអូននៅបន្តរៀន បងមិនចង់ឱ្យអូនខូចអនាគត ចុះគេល្អត្រង់ណាទៅ ល្អត្រង់គេយកខ្លួនអូនមុនថ្ងៃចូលរងការមែនទេ"គេខំប្រឹងនិយាយចេញមកខ្លាំងណាស់ទាំងដែរគេអួលដើមករទឹកភ្នែកស្រក់ចុះដូចទឹកបាក់ទំនប់
"អូនសុំទោសដែរឱ្យបងឈឺចាប់ គេមកហើយ អូនស្រឡាញ់បងណាអ៊ីបូ"នាងក៏ឈឺចាប់មិនចាញ់អុីបូប៉ុន្មានដែរបន្តែនាងបានជ្រុលគេងជាមួយមនុស្សប្រុសម្នាក់ដែរពួកគេត្រឹមតែជាមិត្តរួបបន្ទប់ ចិត្តរបស់នាងនៅតែមានអ៊ីបូនៅក្នុងចិត្ត អុីបូរស់គ្មាននាងមិនបាននាងក៏រស់គ្មានគេមិនបានដូចគ្នាបន្តែនាងត្រូវតែបង្ខំកាត់ចិត្តពីគេព្រោះនាងមានកូនហើយ
អុីបូបានទំលាក់ទូរស័ព្ទចុះ រាងកាយដូចគ្មានវិញ្ញាណទំលាក់ខ្លួនអង្គុយនៅលើការរ៉ូនៅចុងគ្រែទាញហឹបនៅក្រោមគ្រែបើកមើលរូបថតពួកគេធ្លាប់ថតជាមួយគ្នា បើកមើលទាំងយំដោយសំឡេងឈឺចាប់លើករូបថតមកមើលទាំងដៃញ័រតត្រាត់
"ធាវី អូនធ្លាប់ប្រាប់បងថាអូននឹងត្រឡប់មករៀបការជាមួយបងនោះអី បងចាំអូនតែម្ខាង បើអូនប្រាប់បងថាជាកូនរបស់បង បងក៏សុខចិត្តទទួលចិញ្ចឹមមើលថែដូចកូនបង្កើត"ទំលាក់រូបថតចុះបិតភ្នែកងើយក្បាល់ទៅលើគ្រែដាក់ដៃទៅលើជង្គង់ម្ខាងដោយដាមទឹកភ្នែក
"ពូ...."ចាន់បានលឺសំឡេងយំរបស់គេទើបចង់មកមើល
ក៏សម្រេចចិត្តបើកទ្វារមកស្ងាត់ៗ រាងតូចមកអង្គុយពីមុខរាងក្រាស់ដោយហៅតិចៗ
"ចេញទៅ "ពីម៉ាត់យ៉ាងខ្លី
"ពូយំហ្ហេស"ចាន់នៅតែបន្តសួ
"យើងប្រាប់ឱ្យឯងចេញ ថ្លង់ឬយ៉ាងមិច"
"អួយ....."សំឡេងស្រែកមួយនេះធ្វើឱ្យចាន់ដួលផ្ងាក្រោយដោយការភ្ញាក់កន្រាក់
"នេះប្រពន្ធពូតើអ្នកមីងធាវី"ចាន់ក្រឡេកឃើញរូបអុីបូកាន់នៅនឹងដៃទើបខិតខ្លួនចូលមកមើល
"ឯងគ្មានសិទ្ធិហៅឈ្មោះប្រពន្ធយើងឡើយ"
"អួយ....ពូ ហឹុកដៃរបស់ខ្ញុំឈាមហើយ ហឹុកៗ"រាងក្រាស់រុញចាន់ផ្ងាក្រោយចាន់មិនប្រយ័ត្នធ្វើឱ្យបុតនឹងស៊ុមរូបថតដែររាងក្រាស់បានធ្វើបែក
"វាមិនឈឺជាងយើងទេ ចេញពីមុខយើងទៅ"វាមិនឈឺជាងបេះដូងដែរខ្ទិចខ្ទាំមនោះទេរបួសលាប់ថ្នាំក៏ំជា តែបេះដូងរបស់គេមិនអាចជាស្បាសស្បាយឡើយ
"ពូចេះឈឺដែរមែនទេ ឈឺអីជាងរបួសខ្ញុំទៅ ប្រពន្ធសុំលែងហ្ហេស"ចាន់អង្គុយជូតឈាមនឹងអាវខ្លួនកំពុងតែពាក់
រាងក្រាស់ខាន់តែខឹងដៃក្តាប់រូបថតយ៉ាងទក់សម្លក់ចាន់ដោយពពេញខឹងសម្បា
"យើងប្រាប់ប៉ុន្មានដងហើយហាមនិយាយពីប្រពន្ធរបស់យើងឯងលឺទេ "
"អាយ.....ហឹុក ហឹុក ពូ ខ្ញុំឈឺណាស់ ....ឆ្វាច់....អា...ហឹុកហឹុក ឈឺណាស់ ពូហឹុកហឹុក"រាងក្រាស់ចាប់ច្របាច់ដៃរបួសរបស់ចាន់ចេញឈាមស្រក់តក់ៗលើការ៉ូពពេញដោយឈាមរបស់ចាន់នៅមិនអស់ចិត្តនៅយកអំបែងមកឆូតនឹងករដៃរបស់ចាន់យ៉ាងវែងកាន់តែហូរឈាមមួយកំម្រាត់ទៀត
"យើងឱ្យឯងចេញយូហើយតែឯង នៅតែចចេះមិនទៅ បាន
នៅកំដរយើងមួយយប់ទៅ"ថារួចចាប់លើកចាន់បោះទៅលើពូកដោះសម្លៀកបំពាក់ចោលទាំងអស់សល់តែខ្លួនអាក្រាត់ឡើងទ្រោមពីលើចាន់
"កំបោះអាវខ្ញុំអី ពូហឹុកៗ អាយ...."ខោអាវនៅលើខ្លួនរបស់ចាន់ត្រូវដោះចេញទាំងអស់ ដោយការខឹងបូករួមនឹងអារម្មណ៍ក្តៅគគុកផងនោះវ៉ាងអុីបូមិនចាំយូរចាប់ជង្គង់ញែកចេញពីគ្មាន ចាន់ខំក្តៀមជើងចូលគ្នាវិញបន្តែមិនឈ្នះកម្លាំងរាងក្រាស់ ចាប់នាគមហារសាលចេញមកក៏សូកចូលទំបន់ទន់ជ្រាយរបស់ចាន់ក្រឡេងចង្កេះមួយទំហឹង ទំហំនាគប្រវែងរបស់រាងក្រាស់មិនធម្មតាថ្វីដ្បិតមិនប៉ុនរបស់ចាន់បន្តែរាងក្រាស់នៅតែសូកចូលក្រឡេងចង្កេះទាំងរួមរិត របស់គេសូកចោលក៏មានដាច់រហែកបន្តិចបន្តួច
ឈាមដាច់រលាត់ក៏មានស្រក់ប្រលាក់នាគអុីបូនឹងពូក
ផ្លាប់ៗៗៗ
"រួមរិតណាស់.....ស្អីក៏ពិបាកម្លេះ សឺត.....ឯងឈប់ប្រឹងបានទេ យើងវាចិត្តដាច់ខ្យល់ទៅហើយ"
"ផ្លាប់ៗ...អាយ....របស់ខ្ញុំ ប្រាកដជាមានដាច់រហែកហើយ
ឈឺណាស់....ហឹុកៗ"ទោះជារួមរិតយ៉ាងណាអុីបូនៅតែក្រលេងចង្កេះចាប់លើកជើងចាន់ធ្វើចរនាចេញចូលយ៉ាងញាប់
រាងកាយចាន់ស្រាប់តែឡើងត្រជាក់បបូរមាត់ស្លេកប្រែជាស្វាយខាំធ្មេញខ្លួនឯងបិតភ្នែកដៃខ្ញាមកម្រាលពូកទាំងថ្ងួចថ្ងូរងុំពេញបន្ទប់បូករួមនឹងសំឡេងសាច់អុីបូប៉ះសាច់របស់ចាន់
ដោយគ្មានថ្ងៃឈប់សម្រាក់ ឈាមនៅតែបន្តហូរប្រលាក់ពូក
_____
