បន្ទាប់ពីចាន់ចេញទៅផុតរាងក្រាស់បើកទូរស័ព្ទមើលធម្មតាមិននិយាយអ្វីសូម្បីមួយម៉ាត់គួរដឹងច្បាស់ហើយមនុស្សដូចជាវ៉ាងអុីបូមុខមាំប៉ុណ្ណានោះ
ព្រឹក
"ម៉ោងប៉ុន្មានហើយ ដេកមិនទាន់ក្រោកទៀត"ឈរជ្រាត់ចង្កេះនៅចុងគ្រែសម្លឹងទៅទ្វារខាំថ្គាមសឹងតែបាក គុំឱ្យគេរងចាំយូទៀតណាប្រយ័ត្នគេងូចទឹកឱ្យវិញ
ក្រាក់
រាងក្រាស់ចិត្តនឹងដើរទៅហើយតើ តែចេះសំណាងមកទាន់
"អួយ...ពូ ខ្ញុំលុះប្រលឹងអស់"អ្នកណាមិនផ្អើលចូលមកឃើញឈរជ្រាន់ចង្កេះខាំថ្គាមសម្លក់មុខគេចឹង
"ម៉ោងប៉ុន្មានហើយ ដេកដូចងាប់"
"ពូរាល់ថ្ងៃអត់ខ្ញុំបានអ្នកណាងូតទឹកឱ្យទៅ បានជាឈរចាំតែខ្ញុំ"ភ្លេចខ្លួនថាជាអ្នកបម្រើគេរះគ្មានជ្រុះមួយពាក្យ អ្នកបានលឺហើយក្តៅងុំ កាន់តែសម្លក់
"មានគឺប្រពន្ធយើងនឹងហើយ ត្រឹមកូនបំណុលយើងទេនិយាយអ្វីប្រយ័ត្នសម្តីផង ធ្វើការឯងទៅ"
"អួយ....ឈឺណាពូ ខ្ញុំមិនមែនសត្វដែរពូត្រូវក្រវែងទេ"ក្រវែងចូលក្នុងបន្ទប់ទឹកដួលអុកគូទនឹងការរ៉ូឈឺចង់បាក់ឆ្អឹងតែមើលប្រុសម្នាក់នោះចោះគ្មានខ្វល់អ្វីបន្តិច
"ឈឺត្រូវចាំផង ថ្ងៃនេះឯងត្រូវតិច គង់មានថ្ងៃឯងត្រូវធ្ងន់ទេ"
"ពូ....ខ្ញុំចេញទៅខាងក្រៅសិនចាំ ដោះខោអាវ"រាងក្រាស់ដោះអាវនៅពីមុខចាន់ទើបចាន់ស្ទុះងើបចេញតែ
"ទៅណា"ចាប់ដៃទាំងសងខាងរុញចូលមកក្នុងវិញ
"ពូ មិនចេះខ្មាស់ខ្ញុំទេមើលចុះ សាច់"
"បិតមាត់"និយាយមិនទាន់រួចផងត្រូវទេសម្លត់កន្ទាក់បិសដាច់ករ
"អាក់....ឈឺណាស់"រាងក្រាស់រុញចាន់ទៅបុកនឹងជញ្ជាំងមួយទំហឹង ចាន់សំមូតខ្លួនចុះក្រោមទាំងឈឺពឺតផ្សារ
រាងក្រាស់ដោះអាវចេញអស់ទុកតែខោចូលមកក្នុងអាងទឹកដោះក្រវែងខោទៅលើការរ៉ូចាន់ ឃើញបែបនឹងរើសយកមកទុក
ចាន់ឡើងមកអង្គុយលើអាងដាក់សាប៊ូលើដៃលុញៗលើដៃនឹងដុះខ្លួនឱ្យរាងក្រាស់ រាងកាយអុីបូចាន់បានប៉ះបានស្ទាបពេញៗដៃសាច់របស់គេហាបណែនល្អណាស់តែចាន់គ្មានព្រិត្តិកម្ម
ចាន់មិនប្រយ័ត្នធ្វើឱ្យពពុសសាប៊ូចូលច្រមុះអុីបូ
"ខឹក ខឹក"
"ពូ...ខ្ញុំ ខ្ញុំ អត់មានចេតនាទេ"ចាន់ភ័យពេលឃើញអុីបូសម្លឹងមកគេខ្លាំងបែបនឹង
"ចង្រៃយ៌ "លុបមុខហើយឆងយកកន្សែងក្រោកចេញទៅបាត់ ចាន់ឯណេះគ្រាន់តែគេចេញទៅផុតដក់ដង្ហើមធំមិញនេះឡើងញ័រខ្លួន
"ហៃ យ៉ា ឈឺចង្កេះណាស់.....អាយ...ព្រូង"ភ្លេចខ្លួនរអិលចូលក្នុងអាងទទឹកចោក
"អួយ...មួយកម្រិតទៀតហើយហ្ហេសឈឺណាស់"ចុះពីលើអាងទាំងលំបាកយកកន្សែងអុីបូនៅក្នុងបន្ទប់ទឹកនុះមករុំ ដោះខោអាវចេញទាំងអស់ ភ្លេចថាទ្វារមិនបានចាក់សោរ អ្នកភ្លេចលីឡាការនៅក្នុងបន្ទប់ទឹកគ្រាន់តែដើរដល់មុខទ្វារបានឃើញគូតសរខ្ចីរបស់ចាន់ពេញៗភ្នែក
"ក្អឹក..."លេបទឹកមាត់ មិនចង់ឱ្យចាន់ដឹងខ្លួនទាន់គេចូលទៅយកលីឡាការនៅចិត្តចាន់ទាំងមិនខ្លាចចាន់ដឹង
ដៃរបស់គេបានប៉ះនឹងស្បែកទន់រលោងចាន់ លក្ខណៈឆងយករបស់ខ្លួន ចាន់ងាក់មកមើលមុខអុីបូ រាងក្រាស់បែមកមើលដូចគ្នាផ្ទៃមុខពួកគេនៅចិត្តគ្នា
"ភ្ញាក់ផ្អើលណាស់ទៅហ្ហេស ធ្វើមើលយើងជាខ្មោច"រកតែចាន់តបមិនទាន់ដើរចេញទៅបាត់
"ខ្ញុំមិនបានភ្ញាក់ផ្អើលទេ"
ចាន់ចងពុំចេញមកខាងក្រៅប្រទះភ្នែកនឹងអុីបូអង្គុយកងទាក់ខ្លាកាន់ការហ្វេសម្លឹងមើលមកចាន់ដែរចងពុំ
ខ្ចិលមាត់រកដើរហួសចូលក្នុងបន្ទប់ខ្លួនឯងបាត់
"ខ្ចីដែរតើ កូនអ្នកក្រ សាច់ស្អាតដូចកូនអ្នកហៃសូ"អង្គុយមិនយល់ពីចាន់ជាកូនអ្នកក្រ តែសាច់សរខ្ចីរលោងព្រិលស្បែកស្អាតដូចកូនអ្នកហៃ សូអ្នកមាន
ពេលថ្ងៃ
"អួយ....ពូ"បើកទ្វារចេញមកបុកនឹងដើមព្រូងរាងក្រាស់សឹងតែដួល
"ស្មើណាបាន ចុះទៅសុីបាយ ចង់ឱ្យលើកដល់កន្លែងដេកមែន"ទាំងពីព្រឹកមកដល់ថ្ងៃមិនចេញមកញាំបាយសោះ អ្នកអង្គុយចាំមើលចង់ដឹងថាស្មើណាបានចុះមក
"ខ្ញុំគិតថាចុះទៅហើយ ពូអេបតិចទៅ"នៅឈរបាំងមុខរកតែចាន់ចេញទៅមិនបាន រាងក្រាស់ខ្ចិលខ្វល់ចូលក្នុងបន្ទប់បាត់
"អ្នកប្រុស ទៅផ្សារជាមួយខ្ញុំដែរទេ"បាយហើយអ្នកបម្រើក្មេងជាងគេរត់មកកាន់ដៃរបស់ចាន់
"អឺក....គឺ..."ចាន់ស្ទាក់ស្ទើក្នុងការសម្រេចចិត្ត
"កុំភ័យអី ខ្ញុំនឹងទៅសុំការអនុញ្ញាតពីអ្នកប្រុសធំ ចាំបន្តិចណា"នាងរត់ឡើងទៅខាងលើបាត់ទៅ
នៅក្នុងបន្ទប់រាងក្រាស់
"លោកប្រុស ខ្ញុំសុំអ្នកប្រុសចាន់ដើរផ្សារមួយថ្ងៃបានទេ"នាងនិយាយទាំងញ័រមាត់នាងកម្រមកសុំអុីបូណាស់
"ចង់ទៅមកសុំ អនុញ្ញាតពីយើងដោយផ្តល់ ចេញទៅ"ពាក្យសោះកក្រោះនាងគ្រាន់តែស្តាប់ពាក្យដេញចេញមិនបង្អង់យូរត់ព្រុយ
"អ្នកប្រុស....គាត់ឱ្យសុំដោយផ្តល់"
"ខ្ញុំ ខ្ញុំមិនហ៊ានទេ"
"អ្នកប្រុស សុំអង្វរ"នាងពិតជាចង់ដើរផ្សារជាមួយចាន់ខ្លាំងណាស់ ចាន់មិនដាច់ចិត្តទើបងក់ក្បាល
ឡើងមកដល់ចាន់បើកទ្វារចូលមកតិចៗ បើកទ្វារអស់វាក់អឺនឹងអុីបូអង្គុយសម្លឹងមើលមកខ្លួន
"ពូ...."
"....."រាងក្រាស់គងទាក់ខ្លាបក់ដៃហៅចាន់មកចិត្ត រាងតូចចូលមកចិត្ត
"ពូឱ្យខ្ញុំហ្ហេស"កាត់លុយរបស់អុីបូបានហុចឱ្យចាន់ ចាន់ភ្ញាក់ផ្អើលជាខាំ្លង
"យកទៅទិញសម្លៀកបំពាក់ទៅ សល់ប៉ុន្មានយកមកឱ្យយើងវិញ"អ្នកស្តាប់លឺអរសឹងតែហក់ទៅថើបរាងក្រាស់ទៅហើយ គេកម្រឱ្យលុយអ្នកណាចាយខ្លាំងណាស់ចាន់ជាមនុស្សទីមួយរបស់គេហើយ
"អរគុណ ពូហើយ"
ទទួលកាតហើយរត់ចេញទៅបាត់ វ៉ាងអុីបូមុខមាំនៅតែមាំមិនញញឹមសោះកក្រោះ
រាងតូចនឹងអ្នកបម្រើមកដល់ផ្សារចាន់ក៏នឹកឃើញអ្នកផ្ទះទើបសម្រេចចិត្តដកលុយមកផ្ទះ
"ម៉ាក់ប៉ា..."
"អាចាន់"ពួកគាត់ធ្វើជាភ្ញាក់ផ្អើលមករកកូនទាំងញញឹមព្រោះឃើញកូនពិតជាស្រស់ស្អាតឆ្ងាយច្រើនជាងមុន
"សងបំណុលរូចហើយហ្ហេសកូន"
"នៅទេ"អោនមុខចុះ អ្នកស្រីគ្រាន់លឺថានៅគាត់អស់រំភើបរលីង
"ហើយឯងមកធ្វើអីមានលុយទេ ចែកយើងខ្លះមក"
"កូនមានតែ10មឺុនជាងទេ ម៉ាក់យកចុះ"តាមពិតទៅលុយក្នុងកាតច្រើនណាស់តែចាន់មិនហ៊ានដកលុយអុីបូច្រើនទេបើម្ចាស់គេដឹងចាន់មិនរួចខ្លួនទេ
"ស្អីឯង ទៅនៅចិត្ត10ថ្ងៃបានតែប៉ុណ្ណឹង"
"ម៉ាក់កូនគ្រាន់តែទៅសងបំណុល"
"លក់ខ្លួនឱ្យវាខ្លះទៅ"
"ម៉ាក់...."ចាន់រលីងរលោង លក់ខ្លួនមែនទេមិនអាចទេព្រោះចាន់ឈាមប្រភេទខុសពីមនុស្សធម្មតា
"ឯងជាប្រុសមិនទៅខូចខាតស្អីទេ បានហើយទៅវិញទៅ បើឯងចង់ឱ្យប៉ាម៉ាក់រស់សុខស្រួលក៏ធ្វើតាមយើងទៅ បើឯងចង់ឱ្យយើងនៅតែដើរចំពាក់គេទៀតតាមចិត្ត....គ្រឹប"គាត់បិតទ្វារទុកឱ្យចាន់ឈរនៅខាងក្រៅ ចាន់ទឹកភ្នែកហូរកាត់ផ្ពាល់បន្តិចក្រោយមកក៏ដើរចេញ
ម៉ោងថ្ងៃត្រង់ចាន់ត្រឡប់មកវិញទាំងទឹកមុខមិនស្រស់
"ខ្ញុំយកមកសងពូវិញ" យកកាត់មកសងម្ចាស់ដើម
រាងក្រាស់ទទួលយកធម្មតា
"ពូ...."
"ហឹុម...."
"គឺ គឺ ខ្ញុំយល់ព្រម បើពូព្រមជួយគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ"ចាន់អោនមុខចុះលួចយំខ្សឹបស្សួល
រាងក្រាស់ងើបដើរចូលមកចិត្តចាន់ ចាប់ចម្ការចាន់ងើយឡើងលើ
"ច្បាស់ហើយហ្ហេស"
"ច្បាស់ហើយ ខ្ញុំមិនស្តាយក្រោយទេ សុំត្រឹមពូកុំឱ្យប្រពន្ធពូដឹងរឿងនេះ ខ្ញុំខ្លាច"ទឹកភ្នែកហូរកាត់ថ្ពាល់សម្លឹងមើលមុខអ៊ីបូ
"ទុកចិត្តចុះនាង ប្រាកដជាមិនដឹងឡើយ....អ៊ុប"
____
ស្អីគេនឹងអ៊ុប ឆូតឌិសដឹង😆
