Felix'in ağzından
Hyunjin ve Minjun birlikte futbol oynamak için Minho hyung ve Haru'yu da alıp halı sahaya gittiler.
Bu aralar yoğun olduğumuz için evi temizlemeye vaktim kalmamıştı. İlk olarak üst kattan başlayarak temizlik yapmaya başladım. kulaklığımda çalan sakin müzik bana eşlik ediyordu.
Üst katı bitirdikten sonra alt katta ilk Hyunjin'in resim atölyesinden başlamak istedim çünkü yıllardır kapısı kitli duruyordu içerisi toz içinde ve havasızdı. İlk olarak odadaki camı açmakla başladım ardından Hyunjin'in boyasını ve fırçalarını koyduğu çekmece vardı, tozunu almak için çekmeceyi açtım. Temizledikten sonra ikinciyi çekmeceyi açtım, karşımda ne boya ne de fırça vardı. Bir sürü mektup vardı. Kulaklığımı çıkardıktan sonra katlanmış mektupları elime alıp okumaya başladım.
39. Gün
Felix'i o şekilde terk etmek zorunda kaldığım için kendimden nefret ediyorum. Yakın zamanda kavuşacağımızı düşünüyorum. Piçlere beni ailem ile tehtit etmek neymiş göstereceğim. Lixie'm özür dilerim affet beni.
65. Gün
Bu iş uzayacak gibi duruyor. Yoongi hyung eşini özlüyor bende aynı şekilde bizi toparlayacak kimse olmadığı için kendi acımı bir kenara bırakıyorum ve Yoongi hyungu teselli edeceğim. Daha o piçleri bulamadık ama sorun değil bulduğumuz gibi işlerini bitireceğiz merak etme Lixie kavuşmamız yakın.
109. Gün
Günler geçiyor ama bir parçam eksikmiş gibi hissediyorum. Hala bir umut var, umarım Lixie'm çok üzülmemiştir. Kimi kandırıyorum ki? Kahrolduğunu çok iyi biliyorum ama elimden bir şey gelmiyor. Piçlerin yerlerini tesbit ettik yakında çökerteceğiz onları unutma Lixie'm et tırnaktan ayrılmaz, eninde sonunda kavuşacağız bir tanem. Beni sakın unutma.
256. Gün
İyiki yanıma o fotoğrafı almışım, yoksa çoktan kafayı yemiş olurdum. Şu anda acaba Lixie'm nasıldır? Diye düşünmekten başka hiçbir şey yapamıyorum. Odaklanamıyorum işime bir an önce bitse de kurtulsam diyorum ama ya beni affetmezse? Ya çoktan kendine yani bir hayat kurduysa? Bu düşünceler aklımı kemiriyor. Çillim beni unutma olur mu?
769. Gün
Yüzüm, yüzüme zarar vermelerini engelleyemedim. Beni bu şekilde sever misin? Eminim ki seversin ama şu anda benden nefret ediyorsun ya da hiçbir duygu barındırmıyorsun kalbinde, çok normal seni tanıyorum Yongbokie. Kavuştuğumuzda sana her şeyi anlatacağım, senden tek isteğim beni dinlemen, dinlemeyeceksin bunu da biliyorum ama ümitleniyor insan. Ne desen haklısın, özür dilerim. Sana ve kendime bir gençlik borçluyum, bu yükle yaşamak o kadar zor ki. Kavuşacağız seni görmeden ölmek istemiyorum. Kavga esnasında yüzüme çizik aldım, çok önemli değil fakat sen yüzümü çok severdin, özür dilerim senin sevdiğin hiçbir şeyi koruyamadım.
