Her insan ikinci bir şansı hak eder ancak bazı insanlar verilen tüm şansları kaybeder... Seher Yıldız' ın en yakın arkadaşı olan Işık dokuz katlı bir binadan aşağı düşerek ölür. Herkes bunun bir intihar olduğunu söylesede Seher bunun bir intihar ol...
Hepinize selamlar ben Hiranur FIRAT. Bu benim dijital olarak yazdığım ilk hikayem, aslında bir, bir buçuk yıl kadar önce bu hikayeyi deftere iki deneme ile yazmıştım ama senaryoyu çok sevmeme rağmen iki denememde istediğim gibi olmayınca şimdi daha da geliştirip buraya yazmak istedim. Şuan 2023 Aralık ayındayız ve ben bu hikayeyi tekrar yazmaya başlıyorum, bu sefer istediğim gibi yazabileceğime inanıyorum. Umarım okuyucular da beğenir.
Bir de son olarak;
Pinterest hesabım: @bangchan_hira
Çizgi stüdyo hesabım: @hiranur_skz143
Bu hesaplardan bana ulaşabilirsiniz.
Neyse daha fazla uzatmadan hikayemize geçelim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Karakterlerimiz bunlar. Zaman geçtikçe, bölümler ilerledikçe bu gördüğünüz karakterler tek tek hikâyeye dahil olacak. Ana karakterlerimiz; Seher Yıldız, Koray Ulusoy, Doruk Çelik. Diğer karakterler ise biraz daha arka planda. İlk 2 bölüm size biraz sıkıcı gelebilir ama 3. Bölümden itibaren hikaye gelişecek ve olaylar gittikçe karışacak. Kısa bir karakter tanıtımı yapmak istiyorum;
Seher Yıldız; Ana karakterimiz. 5 yaşında yetimhaneye verilmiş Panik atağı var boyu 1.68, kilosu 63, 22 yaşında.(Fakültede 3. Sınıf öğrencisi.)
Koray Ulusoy; Dedektif. Bu olayın çözülmesinde Seher'in yanında olacak bir karakter. Boyu 1.82, kilosu 76, 27 yaşında.
Doruk Çelik; ünlü ve zengin bir ailenin tek çocuğu Seher'in arkadaşı ve aynı zamanda Seher'e platonik. 23 yaşında. (Fakültede son yani 4. sınıf öğrencisi.)
Işık Duman; İlk kurban. 3 yaşında yetimhaneye verilmiş, Seher'in yetimhaneden beri arkadaşı. intihar süsü altında öldürülmüş. (Fakültede 3. Sınıf öğrencisi.)
Alper Yüksek; Işık'ın son sevgilisi. Işık ve Seher'le aynı fakültede okuyor. 23 yaşında. (Fakültede son yani 4. Sınıf öğrencisi.)
Miray Aktan; Seher'in fakülteden arkadaşı, sırdaşı, kankası. Aynı zamanda ev arkadaşı. 20 yaşında. (Fakültede 1. Sınıf öğrencisi.)
Pelin Karahan; Işık ve Seher'in zorbası, kendini beğenmiş bencil bir kız. (Fakültede son yani 4. Sınıf öğrencisi.)
Emre Ateş; Işık ölmeden önce ona çıkma teklif etmiş ancak Işık onu reddetmiş. Bu durumdan Seher'i suçlu tutuyor O yüzden Seher'e karşı bir kini var. Serseri bir kişiliğe sahip. 25 yaşında.
Evettt. Karakter tanıtımı da bu kadardı. Umarım hikayemi beğenirsiniz.
Dolunayın bütün gökyüzünü aydınlattığı bir gece , Işık 9 katlı bir binanın terasında ayaklarını binadan aşağı salmış duygusal bir şarkı mırıldanıyordu. Hava açıktı serin tatlı bir rüzgar esiyordu. Işık ise karmaşık duygular içerisindeydi.
Ayağı kalktı. Neredeyse tüm semti görebiliyordu. Manzara büyüleyiciydi. Etrafına iyice baktı alabildiği kadar derin bir nefes aldı.
~~~~~~♡~~~~~~
Mutfakta birşeyler hazırlarken telefonumun çalması ile salona doğru ağır ağır ilerledim. Işık arıyordu. Telefonu açtım fakat karşımda konuşan kişi Işık değildi. Bir adamdı.
- Merhaba
- Siz kimsiniz? Işık nerede?
- Sakin olun hanımefendi ben polisim. Adınız nedir? Ve bu telefonun sahibi ile yakınlığınızı öğrenebilir miyim?
- Arkadaşıyım. Adım Seher. Işık' a birşey mi oldu!? O iyimi?
- Tamam Seher Hanım lütfen sakin olun. Bir ihbar üzerine geldik. Bir intihar... Olay yerinde bu telefonu bulduk
Hayat o an durmuştu sanki. Nefes alıyordum ama almamalıymışım gibi hissediyordum. Hayır Işık ölmüş olamazdı değilmi!?
Aklımdan bu düşünceler geçerken göz yaşları içinde yere yığıldım. Dakikalarca olduğum yerde ağladım ama oraya gitmeliyim. Polisten zar zor adresi aldım daha sonra Alper'i aradım ve telaşlanmaması için hiç bir şey anlatmadan acilen yanıma çağırdım. Hızla ceketimi üstüme geçirdim, telefonumuda cebime atıp evden çıktım.
~~~~~~♡~~~~~~
Ağlıyordum, sadece ağlıyorum. Elimden başka birşeyde gelmiyordu zaten. Işık benim yaşama sebebim fakat şimdi yaşama sebebimi gözlerimin önünde ceset torbası ile götürüyorlar.
Alper beni sakinleştirmeye çalışıyordu. O an fark ettim ne kadar sakin olduğunu. Sevgilisi öldü! Bu mu yani!? Bana sahte teselli veriyor. O kadar sinirkendim ki aniden yakasına yapıştım.
- Aptal adam görmüyormusun olanları!?
- Seher tamam üzgünsün ama kendi tercihiydi öyle değil mi? Hadi bırak beni sakinleş biraz.
- S-sen Işık' ın intihar ettiğine inanıyormusun!?
- Seher yapma herşey ortada işte.
- O çok güçlüydü! Çocukluğundan beri hep mutsuzdu. Daha yeni mutlu olmuşken neden yapsın? Hayalleri vardı öğretmen olacaktı. Terkedilmişliğe, yalnızlığa, ihanete... Hepsine direndi! Işık çok güçlü bir kadındı. Sen duygusuz köpeğin tekisin! Hiç mi sevmedin onu!?
Hızımı alamadım ve tokadı bastım. Alper ayağa kalktı hiç bir şey söylemedi, çekti gitti. Polisler, ambulans, olay yeri inceleme herkes gitmişti. Issız ara sokakta yapayalnız kaldım.
Evet yine yalnızdım... Işık ile konuşmaya başladım. Biliyordum o beni duyuyordu.
- Işık, kardeşim bunu sen yapmadın biliyorum. Sen sözünü tutardın "Seni asla bırakmam" diyordun. Neden kendini korumadın..? Bunu sana kim yaptı Işık? Daha 5 yaşındaydım ben annem ve babam bile beni istememişti. Sende 3 yaşındaymışsın. Yalnızlığa terkedildik ikimizde ama kader bizi o yetimhanede birbirimize bağladı. Şimdi sen yoksun Işık. Ben sana bunu yapanı bulacağım. Sana söz veriyorum Işık o şerefsizi bulacağım ve bunu onun yanına bırakmayacağım!
İşte o an düştü içime o intikam ateşi. İntikamımı alacaktım.
Güneş doğana kadar o sokakta oturdum. Sabah olunca artık evime gittim.
