KONT (Gay)

59. Gerçek Kont

Asrın
_________

Eve geleli yarım saat olmuştu , Zemheriye hâlâ tripli
hissediyordum ama onun bundan haberi var mı bilemiyorum ? Çünkü hâlâ saf saf etini kesip yerken arada yemeğini büyük bir iştahla yiyen küçük çocuğa bakıyordu .

Safkan mı ? Bu çocuk nasıl safkan olabilirdi ? Bir yanlış mı vardı ? Zemheri'nin de kafasının içinden bu soruların geçtiğine çok emindim .

"Odanı beğendin mi ? " Dedi zemheri çocuğa hitaben hâlâ adını bilmediğimi daha yeni fark ediyorum.

Çocuk utangaç bir gülümsemeyle Zemheriye baktı bir yandan da parmaklarıyla oynuyordu.
"Teşekkür ederim Zemheri abi " dedi yanakları hafif kızarmıştı .

Çok sevimli bir çocuktu , büyünce Zemheri gibi sert yüz hatları mı olacaktı ? Kafayı yiyorum galiba.

"Adın ne " dedim konuya pat diye dahil olmamla ikisinin bakışları bana döndü .

"Leon " dedi gözlerini kaçırarak
"Aslında adım farklı ama Annem ve babam böyle sesleniyordu " dedi iç çekerek elini sürahiye uzatıp kendine biraz daha kan almıştı.

Aslında adı farklı mıydı ?
"Asıl adın başkaysa annen ve Baban neden Leon diyorlar " dedi Zemheri aklımı okumuş gibi ve devam etti .

"Yabancı mısınız " dedi elindeki çatal bıçağı kenara bıraktı.

Çocuk bacaklarını sallarken yeşil gözleri daha da yeşil olmuştu , üzgün duruyor .

"Onlar benim öz ailem değil ,ben doğduktan bir kaç gün sonra kaçmak zorunda kalmışlar Annemde beni Annem babam diye bahsettiğim kişilere vermiş onlar vampir değildi benim öz ailem safkan vampirmiş ama kaçmışlar , diğer ailem öldü zaten yandılar " dedi elini saçında gezdirdi.

Gözlerim dolu dolu ona bakarken Zemheri elini uzatıp onun saçlarını okşadı , Leon'un yeşil gözlerinden geçen parlamaya şahit olmak beni de gülümsetmişti.

O sadece sevgiye aç bir çocuktu , ufacıktı kaldıramayacağı şeyler yaşamıştı.

Zemheri kadar şanslı değildi.

"Ağlama çocuk çok güçlü olduğun için sevinmelisin " dedi Zemheri elini çocuğun saçlarından yanağına indirip okşadı .

"Tek kaldım kimsem yok, beni o abilere vermeyin çok vurdular " dedi ağlamaya başladı , akan göz yaşlarımı silerken bakışlarım zemherideydi .

İç çekti ve çocuğa uzanıp koltuk altlarından tuttu kaldırıp kucağına oturttu eli yavaş yavaş çocuğun sırtını okşarken kulağına eğildi .
"Je te promets que tu ne seras jamais seul comme moi ( Söz veriyorum asla benim gibi yalnız olmayacaksın) " dedi saçını okşadı küçük çocuk ağlamaklı gözlerle benim yaptığım gibi onun her hareketini izliyordu .

"Tu n'auras pas à te battre comme moi ( benim gibi savaşmak zorunda kalmayacaksın ) " dedi fısıldamıştı ama duymuştum.

Ne dediğini zaten anlamıyordum ve meraktan çatlayabilirim .

Çocuk göz yaşlarını akıtmaya devam ederken Zemheri hiç durmadan siliyordu.
"ma famille ne reviendra pas (ailem geri dönmeyecek ) dedi Leon burnunu çekerek , ağlamaklı sesiyle zemheri ona sarıldı.

Belini okşarken çocuk hâlâ bir şeyler diyordu .
"ne me donne pas à eux ( beni onlara verme ) " dedi kollarını sıkıca zemheri'nin boynuna sarmıştı .

"J'ai tellement peur que je reste dans la pièce sombre tous les soirs( o kadar korkuyorum ki , her gece karanlık odada kalıyordum) " kafamı yana yatırıp ona baktım ne hakkında konuşuyorlar beni görmüyorlar mı ?