~Tanımadığım iki insan karşıma geçmiş bana gerçek ailem olduklarını söylüyorlardı.
Ne kadar komik öyle değilmi?
Ben bu gün ailem sandığım insanların aslında birer yabancıdan ibaret olduğunu öğrendim.~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~'Paramparça bir gece'nin kırık cam parçaları ile yaşıyormuşum ben'~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kaderin yazdığı yalan bir hayatı yaşamışım ben. Ama şimdi o yalanların hepsinin doğrularını öğrenme vaktiydi.'~
Selam güzellerim🤍 Önceden yayınladığım tanıtım bölümünü biraz düzenlemem gerekliydi. Bir kaç gün sonrada diğer bölümler gelecektir.
İsyankar bir nefes, hızlı adımlar, ve sıkıca tutulmuş bir bebek. Diyarbakır'ın, Bismil ilçesinde Hebun, elinde bebeği ile ardına bile bakmadan yaşanmışlıklar dolu sokaklada koşar adım ilerliyordu.
Diyarbakır'ın belki de en soğuk gecesiydi bu gece.
Bu gece bir yalana, bir iftiraya, iki hayatın mahvoluşuna şahitlik edecekti.Bu gece Diyarbakır hiç olmadığı kadar karanlık ve soğuk olacaktı.
Çok değil daha iki saat önce hastanede doğum yapmıştı Hebun. Ama kızının kokusunu içine çekip koklamasına bile izin vermemişlerdi. Çekilip alınmıştı bir anda bebeği. Daha eşi bile yanına yetişememişti. Annesine haber bile verememiş di.
Sonra anladıklarıyla kızını da alarak kaçmıştı o insanlardan. Kimse inanmamıştı kendisine. Ya şimdide sevdiği adam inanmazsan diye korkmuştu.
Attıkları iftiraya inanır da o da kendisinden gider, o da kızını alır sanmıştı. Her şeye dayanırdı ama buna asla.Sevdiği adamın kendisine inanmamasına asla dayanamazdı.
