Herkse yardımını dokunuşuyla yapan bir Deku ve çok yakında evlenecek olan fakat henüz hoşlandığı kişiye açılmamış bir Katsuki.
-Açıklama eski, kurgu bambaşka oldu :D
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hiç beklemediğim şekilde çok iyi sıralamalarım var. Okuduğunuz için cidden saolun çok hoşuma gidiyor gerçektennn Bu arada bu bölüm smut olacak, yazdım mı hatırlamıyorum. Neyse yaziyim.
°°°
Kim olduğunu görmek için kafamı kaldırdığımda ise Kacchan'ın gördüm. Bana öylece bakakalmıştı. İkimizde derin nefes alıp verirken kendimi tutamadım ve ağlamaya başlayarak ağızımdan tek bir kelime çıkarabildim;
-Kacchan..~
Şimdi ise yüzümde buruk bir gülümseme vardı. Yavaş yavaş ayağa kalkarken bir yandan Kacchan bakıyor bir yandan ağlıyor, bir yandan gülüyor diğer yandan da kızgınlığın verdiği açlığa karşı koymaya çalışıyordum. Kacchan sonunda dikilmeyi bırakıp bana doğru hızlı adımlarla yürümeye başladı. Kalbim deli gibi atıyordu. Bana saldıracak mıydı? Gerçi hangi alfa olursa olsun bunu yapardı değil mi? Daha yeni fark ettiğim kızıl alfa bize endişeli bir biçimde bakıyordu. Sanırım o da aynı şeyden endişeliydi. Bir an korkup yer yeniden düşmüştüm. Zaten güçsüz olan bedenim şuan hiçbirşeyi kaldıramıyordu. En sonunda neredeyse içime girecek şekilde bana yaklaşmıştı. Hemen ardından boynumda bir ıslanma hissetmiştim. Kacchan beni işaretleyecekti. Bunu bende istiyorum evet ama henüz erken değil mi..? Gözlerim kapanmaya başladığında ona karşı çıkmayıp ellerimi boynuna atıp beklemeye başladım. Bende onu istiyordum. Düşünürken Kacchan'ın boynuna saplanan iğneyi görmemiştim. Uraraka-san hem korku dolu hemde kızgınlıkla sertçe saplamıştı o iğneyi. İçinde yeşil bir sıvı vardı. Bir an kendime geldim.
-Kacchan iyi misin?!
İğneyi geri çıkartıp ne olduğunu anlamaya çalışırken Kacchan'ın nefeslerini giderek yavaşladığını gördüm. Elimdeki iğneyi fırlatıp. Onu kucağıma yatırdım. Elini elime kenetledim ve bağırmaya başladım.
-O da neydi Uraraka-san?!
Bir yandan ağlıyor, bir yandan bağırmaya devam ediyordum. Kızgınlığım artık beni kudurtuyordu.
-Biliyor musun bilmiyorum ama seni şu anda işaretleyemez. Bunun bir töreni var Izuku-kun. İ-İlk önce o şeyi yapmanız g-gerek. Kraliçenin emiriydi, merak etme. -A-Anlıyorum, o zaman bu da..
Dedim iğneye bakarak.
-Evet sadece sakinleştirici. Sana da yapmam gerek. -T-Tamam. -Bana güvenmen bayılıyorum, Izuku-kun.
Dedi iğneyi yavaşça boynuma sokarken. Usulca izlemiştim sadece. Bayılmadan önce yerde yatan Kacchan'ın göğüsüne iyice sokuldum ve bayılmayı bekledim.
