La ben üşenmem alt tarafı 2-3hafta dinlendim yae
Bi de 40 yıl sonra ilk defa yazdığım için özürler diliyom. Tatil diye dinlendik bizde napalum.Bulantı hissettiğim anda otomatik olarak yataktan kalkıp hızlıca tuvalete koştum. Buraya çok gelmiyoruz ama neyin nerede olduğunu biliyorum.
Momo'da ne olduğunu anlayıp arkamdan koşup hızlıca bana yardıma geldi.
Midemde ne var ne yok çıkartıyordum, Momo ise nasıl olsa bu hisleri bildiği için gözlerini benden hiç ayırmıyordu. Bir yandan da Todoroki ve Kacchan'ı çağırmak için Tomio'yu aşağıya göndermişti. Ben kusmamı bitirmiştim ki Kacchan geldi.-Noluyor lan burada!?
-Bir anda tuvalete koşunca anlamıştım zaten, Izuku sonunda bir çocuk sahibi olacak. (<3)
-Oh, tebrikler Bakugou. İşinin karşılığını almışsın.
-Sonra kutlama yaparız yarım surat..,İlk önce beni yerden kaldırıp sonrada hızlı bir manevrayla beni kucağına alan Kacchan'a sıkıca tutundum.
-şimdi eve gidiyoruz.
-Biraz bekle Katsuki Izuku burada biraz dinlenebilir, ayrıca ona iyi grlecek bir çayda hazırlayabilirim.
-Teh, gerek yok artık evde dinlenir. Orada kendini daha rahat hisseder-
-Hayır, sizi gönderemem, arkadaşım sonunda istediğine kavuşup hamile kalmış ve onun yanında azda olsa kalmak, ona yardımcı olmak istiyorum.
-Kacchan..Yüzüme bakıp salya-sümük ağlayan beni görünce iç çekip Momo'ya döndü.
-İyi ama en fazla 2 saat sonra yola çıkacağız.
-Ah, teşekkürler Katsuki, onu benim yatağıma koyabilirsin.°°°
Kacchan beni yatağa koyduktan sonra zorla Todoroki tarafında aşağı indirilmişti ve oda da yine ben, Momo ve Tomio kalmıştı.
Bir bana bir de karnıma garip garip bakışlar atıyordu.-Tomio-chan, bir sorun mu var?
-Hayır ama orada hiç bir şey yok gibi görünüyor, yani orada nasıl bir bebek olabilir ki?
-Henüz gelişmediği için büyümedi, ama büyüdü zaman karnımda bir top varmış gibi görünecek bundan emin olabilirsin.
-Benimle arkadaş olmak ister mi?
-Eminim ki ister.
-Tomio, bırak da Izuku abin dinlensin.
-Önemli değil, halsizlik hissetmiyorum. Asıl yaparken daha çok halsizdim, bittiği için aslında biraz mutluyum.
-Sizin oranın garip bir geleneği vardı yanılmıyorsam. Yorulman doğal.
-Siz neyden bahsediyorsunuz, ne geleneği?
-Ah, önemli bir şey değil. Bu arada saat kaçtır sence?
-Hmm, yediye geliyor olsa gerek.Kapıyı kıracak gibi içeri giren Kacchan'la beraber herkes yerinden sıçramıştı.
-Kacchan, biraz sakin ol lütfen..
-Süreniz doldu, gidiyoruz!Koşar adım üzerime doğru yürüyen Kacchan'a karşı çıkmayacaktım.
Mal kaçırır gibi beni yine kucağına alıp odaya girdiği gibi çıkmıştı.-Burada seni rahatsız eden bir şey mi var Kacchan?
-Hayır. Eve gidip durumu insanlara duyurmaka istitorum. Sonunda başardık değil mi?
-Tam olarak.. pek bilmiyorum.
Sonuçta sadece kustum ve hasta olmuştu olabilirim, Momo'nun verdiği çay iyi geldi ama ben bilmiyorum.Kafam karışmıştı. Momo öyle demişti ama ben emin olamıyordum ve Kacchan'ı umutlandırmakta istemiyordum.
Oha aq oy vermeniz için wattyi terk etmem mi gerekiyoooo
HEPİNİZE ÇOK TEŞEKKĞR EDERİMM🗣️💙
Ve evet bu bölümler sınıfınızdaki ayı erkeklerin buruşuk şeyleri kadar kısa olacak no hate plis :>
Ve kupra_pak1 bi de @benbirkelebekim 'e teşekkür ediyorum. Yorumlarıyla beni yalnız bırakmadular 😽
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kokuna Bağlandım~
FanficHerkse yardımını dokunuşuyla yapan bir Deku ve çok yakında evlenecek olan fakat henüz hoşlandığı kişiye açılmamış bir Katsuki. -Açıklama eski, kurgu bambaşka oldu :D