Kokuna Bağlandım~

7-Sakin Kal

{Katsuki Bakugou}

Evet onları dinlemiştim tabii ki, merak ettim napabilirim yani?
Peki ya şimdi ne olacak? Deku artık beni istemeyebilir bile, koca karı resmen beni rezil etti orada. Aslında haklı da sinir krizlerim bazen gerçekten ağır oluyor. Tabii bunun içinde ağır bir olay gerçekleşmesi lazım. Yine de Deku bunun hakkında ne düşünür asıl önemli olan o.
Gidip onunla konuşmam lazım, ne düşündüğü benim için en önmeli olan şey.

Kapıyı hızlıca açtım ve odasına doğru hızla yürümeye başladım.

{Izuku Midoriya}

Yatmadan önce duş alacaktım çok yorucu günler geçiriyorum. Kacchan'la olan şeylerden dolayı işimi bile doğru düzgün yapamıyorum.
Kacchan bizi dinlemiştim demek..
Bu demek oluyor ki annesinin onun hakkında söylediklerini de duydu. Acaba ona mı üzüldü? Aslında kapı da hiç beklememesini söylemeliydim. Benim hatam. Duştan sonra onunla konuşsam çok iyi olur.
Gömleğimin düğmelerini açıp yavaşça çıkarırken içeri Kacchan bir anda dalmasıyla yerimden uçmam bir oldu.
Bir süre beni süzdükten sonra bir anda kapıyı sertçe bir daha kapattı.
Ne olduğunu anlamaya çalışıyorkende düştüğüm yerden kalktım. Dışarıdan ses gelmesiyle bir daha irkildim.

-Üzgünüm, daha sonra tekrar geleceğim, konuşmamız lazım da.

Demek o da benimle konuşmak istiyormuş. Gayet normal aslında. Hızlıca duşa girip hemen çıkacağım.

°°°

Duştan çıkıp üzerime siyah ve tatlı bir elbise giyip öyle çıktım. Başımı çıkartıp etrafı kontrol ettikten sonra Kacchan'ın odasına doğru yürümeye başladım. En azından artık onun odasının nerede olduğunu anlayabiliyorum. Onun yaptığını aksine kapıyı tıklattım.
İçerden ses gelmemişti. Muhafızlar beni artık görmezden geliyorlardı galiba Kacchan onlara emir vermişti, ya da.. diğer seçeneği düşünmek bile istemiyorum,fazla utanç verici.

[Anlayan anladı :<]

Muhafızlar dan bir omzuma dokundu ve konuşmaya başladı.

-Bay Katsuki, bahçeye çıktı efendim. İsterseniz sizi götürebilirim.

Omuzuma dokunması her ne kadar rahatsız etse de kabul edecektim.

-Tabii, adınız neydi?
-Ben Denki. Kaminari Denki efendim. Bay Katsuki'nin özel asistanıyım.
-A-Anlıyorum.
-Beni takip edin efendim.

Bilmiyorum, kötü birine benzemiyor. Ayrıca Kacchan'ın özel asistanıysa sorun çıkmaz herhalde.

°°°

Bahçeye indiğimiz zaman kocaman bahçenin bir köşesine yaslanmış havaya bakan Kacchan'ı gördüm.

-Ben en iyisi sizi yalnız bırakayayım.
-T-Tabii, saolun.

Önümde eğidldikten sonra tekrar saraya girdi.
Tam seslenecektim ki başını gökyüzünden ayırıp çalılıkların arasından girdi ve gözden kayboldu. Elbiseyi tutarak merdivenlerden hızla aşağıya indim. Çalılıklarda diken yoktu yani kolayca geçebilmiştim. Burası ormana açılıyordu. Bunu zaten biliyordum ama gecenin bu saatinde orman çok karanlık ve korkunç oluyor, neyle karşılaşacağımı bilemiyor insan. Sakin olup ses çıkarmasam daha iyi. Yavaş adımlarla gezersem dikkat çekmem.

°°°

Ormanın içinde yaklaşık 30 dakikadır yürüyorum ama hâlâ Kacchan'dan iz yok. Endişelenmeye başladım,birde korkmaya. Her yerden ayrı bir ses geliyor ve sanki izleniyormuşum gibi hissediyorum, ve biraz yoruldum tabii. Benle konuşmak istediyse niye bahçeye çıktı ki zaten? Üzerimdeki elbise beni hiç sıcak tutmuyordu üstüne birde rüzgar esmeye başlamıştı. Arkama baktım, sadece karanlık bir orman görünüyor, yani yolumu da kaybettim galiba. Soğuktan donan ellerimi hissetmiyordum artık. Yere, dizlerimin üstüne olacak şekilde oturdum. Gerçekten sakin olup düşünmem gerekiyordu. Gözlerimi kapattım ve derin nefes alıp vermeye başladım. Ben böyle yere oturmuş avlanmak isteyen minik ceylan misali orada öylece dururken, tüm vücuduma olacak şekilde bir sıcak hava dalgası yedim. Arkamı dönmek bile istemiyordum. Ama başka çarem yoktu galiba. Gözleri kırmızı bir şekilde fener gibi parlayan, normalinden daha sivri dişli, ve tahmin edeceğiniz gibi kocaman bir ejderha. Şıçtım galiba. Yani bu ejderhanı beni yememe olasılığını hesaplayacak vaktim de yok zaten. Tir tir titriyordum. Öylece bakışıyorduk. Boynuma yaklaşıp Kacchan'ın bana verdiği kolyeyi koklamaya başladı. Kalbim deli gibi atıyordu. Geri çekildi. Yine bakışmaya başlamıştık. Birden bağırırcasına bir ses çıkardı. Sonra ise beni elbiseden tutup havaya doğru çıkabildiğim kadar çıktı. Çok kötü hissediyordum. Yükseklik korkum olmasa iyiydi. Gözlerim fal taşı gibi açılmıştı, çığlık atmamak için ağzımı ellerimle kapatmıştım. Çünkü ses çıkarırsam ve ejderha bu sesten rahatsız olursa beni yiyebilir. Ellerim ağızımdan kayıyor, gözlerim kapanmaya başlıyordu, ejderha ise beni bırakmıştı. Soğuk rüzgar tenimi iyice uyuşturuyordu. Kacchan'ın elleriyle yaptığı patlama sesleriyle gözlerim tamamen kapanmıştı.