It's Wensday. And strange. Waking up, smiling. And the first thing I did was took my phone and dialed her number excited.
Dalawang ring at sinagot nya ito.
"Good morning" nakangiti kong bati kahit hindi nya makita, but the excitement in my voice can tell.
She groaned cutely, gagi hahahahaha ang ganda sa pandinig. Halatang hindi pa nakakabangon sa higaan.
"Good morning" she answered sleepy. Hindi ma tangal tangal ngiti ko. Mas lalo lang lumawak.
"Gising na. Sabay tayo pumasok?" Pag-aya ko.
"Oumm sige. Ano oras na ba?" agad ko naman tiningnan ang clock ko, it's "5:35" ako sumagot para sa kanya.
"Sabi ni ma'am sa gc kagabi, 8 siya magsisimula ng klase kaya nag alarm ako ng 5:35." Usual schedule kasi ng teacher namin sa subject na ito 7:00 am. And something must have came up para e change niya, strict sa time yun e.
"Ah hindi ko nabasa"
Natawa nalang ako. Pansin ko nga sa kanya ganyan siya. Parang ako, laman ng account ko for school purposes only. Naka mute pa mga gc na sinali ako. Inu open ko naman, naka mute lang kasi ayuko ng maingay. Ang gusto ko lang na ingay ay ang ingay na gawa sa chat nya.
"Bangon na dyan. Maghahanda narin ako." sabi ko, handa na magpaalam sa call ng makapag ayos na, makapaghanda.
"Dito ka na mag lunch, magluluto ako." Aya nya syempre abot langit na naman ngiti ko. And deretso ou ang sagot. Binaba ko na ang tawag bago kami nagpaalam sa isa't-isa.
"I love you" I just stated. Alam ko nangliligaw pa ako and I don't expect her to response. Alam ko naman mahal din nya ako pero feel ko nagpapakipot muna siya kaya ayaw nya muna sumagot.
"Maligo ka na, mag doorbell ka lang." Ibig sabihin nya don is pag tapos na ako punta ako agad sa apartment nya.
"Sige po, mwahh" narinig ko ang mahina nyang tawa bago nya pinatay ang call. Hindi ako sanay na ganito ako, ngayon ko lang din to nakitang side kong ganito. Like wala kang control sa ginagawa mo, basta para sa taong mahal mo nagagawa mo nalang para sa ikakasaya niya. Siguro ito yung unconditional love.
I don't know if I could give unconditional love, pero ang alam ko I give my all pag ako ay nagmahal ng isang tao. And gagawin ko makakaya ko, mapasagot si Zheyrine and mapasaya siya.
I'm not dating her for fun. Hindi na tayo bata. I'm dating to marry. I can't picture myself with anyone other than her.
Pag hindi siya. Wag nalang.
Ganong mindset. Pero imposibleng hindi magiging kami. Mahal ako non e. Nakatago nga lang ngayon, nagtatampo pa siya dahil doon sa nakita nya isang araw. I said to her that I'm no longer connected with that girl.
Pero nagtatampo parin kaya pahihirapan nya raw muna ako manligaw. And I find that cute.
Kahit walang label. Alam ko sa puso ko na mahal nya ako and akin siya. Pero mas maganda talaga may label e. Para maisigaw ko sa lahat na sinagot ako ng napakagandang babae na to ang she's finally my girlfriend.
Nagmadali na akong gawin ang kailangan ko gawin para makaalis na at mapuntahan na siya. I can't wait to see her. Miss ko na agad siya. Ganito ba talaga feeling pag bago pa? Bagong in love. Siguro. Ewan. Basta masaya ako ngayon and I don't want this happiness in my heart to end.
Tapos na nga pala ang intramurals. Syempre nanood ako ng lahat ng laro ni Zhey, of course dahil andon din kaibigan ko hindi dahil kay Zhey kaya ako nanood. Hindi ah. Anyway, sad to say natalo parin sila. But good thing is may jerseys naman silang nakuha kahit ang mahal.
