"Totoo nililigawan mo si Zheyrine?" Ulit na tanong ni Jen halatang hindi makapaniwala. How many times do I tell her for her to believe na nanliligaw ako kay Zhey? Mahirap ba paniwalaan. Akala ko they know. Kasi lagi siya ang kasama ko.
"Bakit ayaw mo maniwala?"
"Akala kasi namin nililigawan mo yung isa. Sabi nga ni Elloree you're secretly dating daw ayaw mo lang sabihin saamin." I can't help but roll my eyes at that.
Who gave Elloree that idea ng mabatukan ko.
"Sinasabi ko naman sayo lahat. Kung may relasyon ako, ayaw ko yung tinatago alam mo yun." Tumango siya sa sinabi ko.
"Ou nga. So? Keylan ka sasagotin?"
"Pa schedule ko ba?" Biro ko. Anong keylan. Decision yun ni Zhey.
Tumawa na lamang ito at hindi na nagtanong.
****
Our professor released us early. And dahil malaki pa vacant namin we decided na dito sa apartment ko tumambay.
Shift ni Zhey ngayon, pag wala siyang klase nagtatrabaho siya sa convenience store malapit dito. Hindi ko tinanong kung para saan niya kailangan ang pera, hihintayin ko lang siya mag open up sakin o magsabi.
And I always remind her na if kailangan nya ng tulong andito lang ako lagi.
Kaya wala ang baby ko dito. Ang tatlong tuplok kasama ko. As usual si Elloree na inasawa na ang wattpad. Si Jen na nasa cp nya ngumingiti na parang baliw sa kung sino man ka chat nya dyan. And si Ruan na nanunuod ng tiktok.
And me who's bored.
I wanna see my Zhey.
Here's a thought.
"Pasaan ka Cyle?" Pipihit pa ako sa pinto ng tinanong ni Ruan iyon.
"Labas lang" it's not a lie, lalabas naman talaga ako.
"Pupuntahan nyan babe nya" nakikinig pala si Jen. Kinikilig naman silang parang mga nilagyan ng sili.
Hindi ko nalang pinansin at lumabas.
Sakto sila ng hula. Pupuntahan ko nga lab love ko. Sa miss ko siya ang gusto ko makita. Kahit maghintay ako sakanya sa gilid basta aninang ko lang mukha nya wala akong problema kahit limang oras pa ako mag hintay doon.
Kahit mag mukhang timang.
"Welcome" bati saakin ng isang lalaki pagkapasok ko, tinaasan ko siya ng kilay. I know trained silang ngumiti pag may kostumer. Ayuko lang sa ngiti nya.
"Ano po sainyo?" Pinigilan ko ang sarili kong mapairap.
"I don't need assistance" sabi ko sabay lampas sa kanya and dumiretso sa cashier, kung nasaan ang babaeng rason bakit bumibilis na naman ang tibok nitong aking puso.
It always happens. Everytime. Ganito epekto nya sakin.
"Hi" kuha ko sa attention nya.
Pagkakita saakin first expression is kumunot noo nya.
"Ano ginagawa mo dito?"
"Bibili kunwari, gusto kita makita kasi. Ang boring don" I say looking her in the eyes with a partnered smile.
"I'm working"
"And I'm your customer" sabay pulot ko sa kung ano nasa gilid ko. Chocolate. Bumibili ako kaya hindi nya ako pwede itaboy.
Ni scan nya ito but not before rolling her eyes at me dahil alam nya gawa ko.
I'm behaving naman ah. Na miss lang siya e.
