1.55cm(femdom)

5

Havalimanına gittikten bir kaç saat sonra uçağıma geçtim. Efe'yi tabiki özleyecektim... sonuçta onu seviyordum...

..♡..
Artık 6 ay geçmişti gitmemin üzerinden. Efe bu gün sınavını olacaktı. Onun yerine ne kadar heyecanlı olduğumu söylemeye zaman yetmez bile. Dünden sılanın evine gitmiştim. Efe gelecegimi biliyordu ama şimdi geleceğimi bilmiyordu. 6 ay boyunca onunla bir defa bile konusmamistim... cidden özlemiştim.

Şimdi ise onun sınav olan binadan çıkmasını binanın duvarına yaslanmış şekilde bekliyordum. Acaba büyümüş muydu,değişmiş miydi... çok fazla merak ediyordum.

Zilin çalmasına son 10...9...8...7...6...5...4...3...2...1... Ve evet çaldı. Hemen kafami binaya doğru yöneltdim ve çıkanların icerinden efe'yi aradim, bor kaç saniye sonra onu gördüm, ve tekrar binanin dış duvarına yaşlandım,o dış kapıdan çıkarken söyledim.

"Hey aptal kafa Efe tek mi gideceksin?"

Sesimi duyduğunda bir anda gözleri büyüdü ve arkasına dönerek bana baktı koşarak bana sarıldı... ah bunu özlemiştim. Kafasını omzuma koydu ama.. bir sorun vardı. O ağlıyordu.

"Shh.. geçti geçti ben burdayım artik"

Elimi belini okşamak için beline koyduğumda yara izlerini fark ettim.

"Efe? Bunlarda ne? Kim yaptı? Hemen söyle!"

Aglmasini biraz sakinleştirip söyledi.
"T-tamam eve gidelim açıklayacağım"

Efe giderken kolumu tuttu.. bekle.. o uzamisti(imkansız demeyin watty evreninde mümkün)

Eskiden daha kısaydı,aman neyse hala benden kısaydı.

Yürüyerek efenin eski sitesine gideceğimizi sanmıştım aama gittiğimiz yer tamamen farklıydı,küçük bir apartman binasıydı.

"Taşınmışsin?"

Kafasını salladı.
"Ailemden ayrı eve çıktım"

"Zengin çocuk iste"

Mırıldanarak içeri gectim ve onunla beraber kanepeye oturduk.
"Şimdi açıkla bakalım"

Başını aşağı eğdi ve göz yaşları dökülmeye başladı.
"B-ben özür dilerim... şu... okulda bana bulaşan Behlül okuldan dönerken... s-seninle fazla yakın olduğum için...özür dilerim kendimi koruyamadım...c

"AMINAKODUGUMUN PICI BEKLE BEN GIDIP ONA CEZASINI VERECEGIM ŞEREFSİZ!'

aniden ayağa kalktığımda gomlegimin altından tutmuştu.
"S-sanada zarar verirler, istemiyorum..."

Elimi yanağına koydum ve baş parmağım ile gözlerinden akan yaşları sildim.
"Küçük kuşum,adaleti sağlamalıyım.. sana böyle yaptıktan sonra bunu yanlarına birakamam"

Yüzümü tekrar inceledim... yanağında iyileşmeye çalışan bir yara vardi. Bunu da onlar yapmış olmaliydi,sülalesini siktiğimin çocukları.

"T-tamam.. s-sadece ilk önce yaralar icin merhemi sür öyle git..."

İç çektim ve kafamı salladım. Merhemi masanın üzerinden aldım ve onun tshirtunu yavaşça çıkarıp yaralarına baktim... küçük serçemi ne hale koymuştular... hepsi benim suçumdu. Onu bırakıp gitmiştim.

Parmağımın ucuna merhemden alıp yaralarin etraflarında gezdirmeye baslamistim. O ise merhemin açik yarasına temas etmesi ile inlemişti...
Onu böyle görmekten nefret ediyordum. Yanlışı yaptığım için kendimden nefret ediyordum. Merhemi sürmeyi bitirdikten sonra onu kanepeye yatırdım ve ayağa kalktım.

"Sen şimdi dinlen bebeğim....herseyi halledip geleceğim"

Kafasını salladı,benden evinden çıkıp kapisi kilitledim. Behlül'ü sanki hiç bir şeyden haberim yokmuş gibi aradim ve buluşmaya davet ettim. Mal bana aşık olduğu için kabul etti.

Geldiğini gördüğüm ve yanımda durdu.
"Merhaba güzellik,neden çağırmıştın?"

Onu kolundan tutup ara bir sokağa çektim ve yüzüne sert bir yumruk vurup yere düşürdüm. Sonra sertçe tekmelemeye başladım karnından. Ağzından kan gelene başı duvara değe değe kanamaya başlayana kadar.

Aaci çığlıklarından evde ki insanlar bile pencereye çıkmıştı. Bayıldığından emin olduktan sonra efe'nin evine doğru yürümeye başladım.

Kapıyı açtım ve içeri gectim.. minik kuşum hala uyuyordu. Saçını oksadim.

Bir anda dışarıdan gelen polis sesleri ile kafasını kaldırdı.

Kapinij çalınması ile ise bana baktı. Kaşlarımı çatdım ve kapıya doğru ilerledim ve açtım.. gelen polislerdi.

En önde duran polis elinde kelepçe ile söyledi.

"Komşuların ihbarı ile Behlül Duymaz'ı ağır darbe ettiğiniz için göz altına alınmadığını bayan Alev Alparslan"

Yurkundum ve efe'ye baktım... bu kadar ileriye gitmemeliydim.. lanet olsun. Kollarımı kelepçelemeleri için uzattım ve efe ağlamaklı sesle söyledi.

"S-seni ordan çıkaracağım endişelenme!'

Daha sonrasını duyamadım çünkü polis arkasına sürüklenmeye baslanmistim. Gözlerim dolmuştu... boş sebeplerden ağlamazdım.. efe ile daha yeni kavuşmuşken kendi hatam yüzünden tekrar ayrı kalmıştık... sikeyim böyle işi..