UNWANTED VOWS [LaurierSeries#1]

CHAPTER 20: "I DO"

"Since it is your intention to enter into marriage, declare the consent before God and His church." He paused and looked at us. Ezekhiel placed his right hand in mine.

"Luna, Do you promise to love and cherish Ezekhiel, in richer and in poorer, in sickness and in health, for as long as you both shall live?"

"I do, father" I answered without any hesitation.

"Ezekhiel, Do you promise to love and cherish Luna, in richer and in poorer, in sickness and in health, for as long as you both shall live?"

"I do" He answered while looking into my eyes.

The priest smiled and prayed "May the Lord and His kindness strengthen the consent you have declared before the church. Let us bless the Lord"

"thanks be to God"

"As you exchange these rings, may they be a constant reminder of the vows you have made today." Holding the ring cushion, the priest stepped forward to get closer to us.

"Ezekhiel was the first who said his vows a while ago. Ngayon naman ay si Ms. Luna namannang unang mag susuot ng singsing ka kanyang kabiyak."

Inilapit nya sa akin ang ang mga singing, kinuha ko ng mas malaki at pinaka titigan ko ito bago kinuha ang kamay ni Ezekhiel.

The ring's surfaces were adorned with an elegant cursive script spelling of my name "Luna Yshia" a timeless piece that holds both personal significance and artistic beauty.

Hindi ito mapapansin sa malayo. Pero kung titignan ito ng maayos ay mababasa ang pangalang nakaukit sa singsing na nagsilbing disenyo nito.

Hawak ko ang kaliwang kamay nya at dahan dahang inilapit ang singsing sa daliri nya.

"I give you this ring as a symbol of my love, commitment and fidelity." Kasabay noon ang dahan-dahan kong pagsuot ko ng singsing sa kanyang daliri.

It fit perfectly on his finger.

Ngumiti ako. Ngiting sinsero. Mula sa aking puso. Ngiting handa na upang maging parte ng buhay nya. Handa na sa bagong kabanata na kasama sya........

Kamuntikan pa akong mapa atras dahil sinuklian nya ito ng ngiti.

Nagulat ako doon pero hindi ko ipinahalata.

Pinutol nya ang tinginan namin at ipinadapo nya ang knyng tingin sa isang singsing na natira sa unang kinalalagyan nito.

Kinuha nya ito at gaya ng ginawa ko bago ko ipasuot sa kanya, pinasadahan nya ito ng tingin, at sigurado akong nakita nya doon ang nakaukit na pangalan nya.

Kinuha nya ang kamay. At bago nya isuot sa akin ang singsing at ihinarap nya ito sa mga tao bago nagsalita.

"My name was engraved in this ring as well as hers on my ring, so if you saw it in her finger back back off." He pauses because of the noise from the crowd. Maski ako ay napangiti sa sinabi nyang iyon.

"Remember this day..........I married Luna Yshia Garcia." He announced before slowly putting the ring on my finger.

Hearing those words from him gives me the feeling of reassurance and a sense of commitment. I feel the pride because of being acknowledged publicly by him and I feel like I was recognized as an essential part of his life.

Matapos non ay pinagpatong ng parin ang mga kamay naming nakasuot ng singsing at binalot ito gamit ang kanyang mga palad bago nagsalita.

"May these rings be a symbol of your faithfulness and love. By the authority vested in me and the Church, I now pronounce you as husband and wife. You may seal your vows with a kiss." Lumayo ang pari at naglakad pababa.

Nanlaki ang aking mga mata at kusang kumabog ng malakas ang aking puso. Bigla akong kinabahan.

Hindi na normal ang sistema ko....

Nakalimutan ko ang bagay na ito!

As I glanced at the crowd, I noticed some of the older guests discreetly shielding the children's eyes, ensuring they didn't witness the kissing moment.

"Kisssssssssss" sigaw ng mga tao, nangunguna na dito ang mga kaibigan ko at ang mga nanay namin, mas rinig ko sila dahil nasa unahang upuan sila na syang pinakamalapit sa altar.

Pakiramdam ko lahat ng dugo ko ay napunta sa mukha ko. Gusto kong magpa lamon sa lupa.

Bumitaw si Ezekhiel sa kamay ko at mas lumapit pa ito upang maitaas nya ang telang nakaharang sa mukha ko.

Habang itinataas nya iyon ay sya namang pabilis ng pabilis ang pag galaw ng puso ko.

Pakiramdam ko ay aatakihin na ako.

Nagtama ang mg mata namin nang tuluyan na nyang nailagay sa likod ang tela.

Napalunok ako sa sarili kong laway

Hindi ko alamnang gagawin ko......ang alam ko lang ay wala akong takas dito dahil lahat ng mata ay nasa amin. Hindi ito normal na araw lang na pwede kong gawin ang gusto ko.

Pero nanlaki ang mga mata ko nang hulihin nya ang beywang ko at naramdaman ko ang isa pa nyang kamay sa leeg ko. Mainit ang kamay nya, pakiramdm ko ay mapapaso ako.

Pakiramdam ko lang naman.....

Dahan dahan nitong inilapit ang mukha nya sa akin. Sobrang kaba ang nararamdamn ko. Pakidamdam ko ay bumagal ang ikot ng mundo nang maramdaman ko ang nakambot nyang labi na dumampi sa labi ko at nagawa ko pang isara ang mga mata ko.

Nagising aki nang marinig ko ang malakas n sigawan ng mga tao kasabay ng pagbawi nya ng mukha nya.

"Ladies and gentlemen, it is my honor to present to you Mr. and Mrs. Laurier." Pag aanunsyo ng pari kasabay ng mga masisigabong palakpakan ng mga tao.

Humarap kami sa mga tao at inalalayan nya akong naglakad pababa ng altar. Lumapit ang mga kaibigan ko at niyakap kami, kasama narin doon ang asawa ko.

Oo.........asawa ko na sya! May karapatan na ako sa kanya.

Sinalubong namin ng ngiti ang mga bisita habang naglalakad patungo sa pinto kung saan ako pumasok kanina.