UNWANTED VOWS [LaurierSeries#1]

CHAPTER 32: BUSINESS TRIP

"By the way, how's your company going, Zeke, son?" Dad spoke while we were in the middle of our breakfast. Naibaba kong muli sa aking plato ang hawak kong kutsara na akma ko sanang isusubo. Lumingon ako kay Zeke na ngayon ay ngumungunguya ng pagkain nya. Hindi sya sumagot at pinagpatuloy nya ang pagnguya hanggang sa malunok nya ito bago tuluyang ibinuka ang bibig.

"It's doing great dad, Actually, I'm flying to the US tomorrow for a business trip." Natigilan ako sa sagot nito. Hindi nya sinabi sa akin ang bagay na ito! At sa tingin ko ay wala syang balak sabihin sa akin ang bagay na ito.

"Aalis ka pala bukas, pero hindi mo man lang sinabi sa akin? ganon ba ako kawalang importansya sayo, na kahit magpa alam ay hindi mo magawa? Mahirap ba para sayo na sabihing "Luna, I'm having a business trip tomorrow for three days! 1 week! or two weeks!" o kung ilang araw man iyong business trip na yon?! It's Just ten words pero hindi mo magawang bigkasin sa akin?" Gusto kong isumbat sa kanya pero nagpipigil ako, hindi ito ang tamang oras para doon.

Pero napaisip ako. Sabagay, hindi naman nya sinasabi sa akin ang mga ginagawa nya, maski nga ang pag uwi nya ng late ay hindi nya magawang sabihin o ang i-text man lang ako. Parang, sino ba naman ako para magpa alam sya kung saan man sya pupunta, o kung anong gagawin nya.

Pero ang bagay na ito ay dapat sana nyang sabihin sa akin, it's a business trip at hindi sya uuwi ng ilang araw! Kahit wala syang balak na isama ako, naiintindihan ko dahil para sa business nya yon pero hindi naman masama ang magpa alam.

Paano nalang kung hindi sya umuwi? sigurado ay aakalain kung nilayasan nya ako. Kung hindi nya sinabi ngayon ay baka sa susunod na araw ay aakalain kong nagtanan sila ng babae nya at iniwan na nya ako. Imagine, mawawala ang ibang gamit nya at hindi sya nagpa alam, anong pwede kung isipin non? syempre mag o-over think ako.

"I'm glad you're taking a business trip, Zeke, son. That is a great opportunity for you to learn and grow in the industry. Keep it up son." Naputol ang mga isiping tumatakbo sa isip ko ng muling magsalita si papa at tila natutuwa dahil sa narinig mula sa anak.

"Thanks, dad. You know I've been preparing for this for a long time, this is a big achievement for me." Sagot ni Zeke habang may ngiti sa kanyang labi.

Kita ko ang saya sa kanyang mga mata, as well as the excitement in it.

Mahal ko sya kaya ang magagawa ko ay ang suportahan sya sa mga ganap sa buhay nya.......

"I know you're prepared son, we believe in you. This is your first ever international business trip. I believed you still remember what I thought of you when you were in your training?" papa paused.

"Yes, anak we are proud of you." mama commented. I looked at her, seeing her delighted beautiful face while looking at her son.

"Thank you, ma" ngiti ni zeke sa ina, bago bumaling sa ama. "Of course dad, I can still remember every detail you taught me"

"That's great son, though, I know you are confident enough to handle your presentation as well in representing your company well."

I believe in you too zeke, love.......

Sumubo ako habang nakikinig sa kanila.

"I will, Dad. I've got all my reports and presentations ready. I just hope I don't forget any important things during the meeting."

"You'll do great, son. I know you gained knowledge as you build your name in the industry. Put in mind that even if things don't go smoothly as you have planned, it's all part of the process. Just stay adaptable and keep your goals in mind"

"Thanks for the advice, Dad. I'll make sure to make the most out of this trip. When I get home you'll be more proud of me"

"I'm always proud of you son, and I have no doubt you will."

"Sure dad"

"Safe travels then, and don't hesitate to call if you need anything."

"claro papa" he answered
"clear dad"

"By the way anak, How about your wife? Is she coming with you?" Ramdam ko ang papalingon si zeke sa akin kaya bumaling ako sa kanya, our eyes met. Sandali lang iyon dahil ibinalik nya din ang kanyang tingin kila mama na naghihintay ng sagot.

"We, already talked about this, and she decided to stay here" He answered. Umasa ako na sasabihin nyang isasama nya kahit alam kong hindi nya gagawin yon. Pero hindi, nagkamali ako, nasaktan ako sa isiping iiwan nya ako dito. Ito ang paraan nya para hindi ako makasama at makita. It's a good thing din naman. Pag tutu-unan ko nalang ng pansin ang pinsan ko upang hindi ko masyadong maramdaman ang lungkot sa pag alis ni Zeke. Nakaramdam ako ng lungkot kaya iniwas ko ang mata ko sa kanya at umaktong pinagtutu-unan ko ng pansin ang aking pagkain.

I can see in my peripheral vision that mama's eyes darted on me "Why? Wala kang kasama dito sa bahay nyo, anak?" Tila gulat pang tanong pa nito.

Kahit naman nandito sya ay parang wala akong kasama eh. Pakiramdam ko ay parang hangin lang ako kung ituring nya.

"It's okay ma, kaya ko ang sarili ko, and besides, ma bo-bore lang ako doon. Staying inside the hotel for days. Maiiwan nalang po ako dito para may mag asikaso sa cafe." pagpapalusot ko pa. Mabuti nalang at nakaisip agad ako ng palusot ko kaya muli akong nagsalita.

"Naisip ko rin po na kulang ang oras ni Zeke, para pagsabayin ang trabaho at pamamasyal. Baka mahirapan sya doon ma. Mas maganda na pong maiwan ako dito para makapag fucos sya sa trabaho. " I try to act convincingly. Nakita ko sa Peripheral vision ko ang paglingon ni Zeke.

Ayan tinulungan na kita.

"Is that your problem? You know pwede ka namang sumama hija, extend another one week, then have a date para naman hindi puro trabaho ang inaatupag ninyo. Ganon kami ng daddy nyo noon dahil hindi nya kayang mahiwalay sa akin kahit isang araw lang." Pangungulit pa ni mama, convincing us to fly to the U.S.together.

Kabaliktaran naman po kasi tong anak nyo ma, ayaw nya akong makasama kaya gumagawa ng dahilan para mahiwalay sa akin.

"Pag uwi nalang po nya, we can schedule our out of town."I managed to smile in front of her. Nilingon ko si Zeke sa tabi ko na nakatingin na din pala sa akin "Right love?"

"Yes mom, dad, don't worry about it" tugon nito

"Ganon ba? O sya sige. Basta don't hesitate to call if you need anything, hija" Tumango tango ako bilang sagot. Bumaling naman ito kay Zeke.

"Ilang araw ka doon anak?" tanong ni mama

"Two weeks ma." Nagulat ako sa sagot nito pero pinanatili ko ang kalmadong pustura ko. Tumingin ako kay mama at saktong nagtama ang aming mga mata. Kita ko din ang gulat sa mga mata nya kaya ngumiti ako ng matamis kahit sa loob ko ay hindi ayos.

two weeks! seryuso ba sya? two weeks! tapos hindi nya sinabi sa akin?! I only expected less than one week. Like is he serious? hindi ba nya ako ka mimiss?

"Two weeks? that long?" Gulat na tanong ni mama "Dapat isama mo ang asawa mo. Wala syang kasama dito sa bahay nyo, anak" pagpupumulit pa ni mama.

"We'll do a call ma, don't worry" sagot ni zeke.

Sinungaling, hindi mo nga ako magawang itext tawagan pa kaya? Hindi ako aasa na tatawagan nya ako.

Napahinga nalang si mama ng malalim tanda ng pagsuko nya.

"Alright, if that's what you want" Matamlay nitong sabi. Pakiramdam ko rin ay tatamlayin ako ngayon at sa susunod pang mga araw dahil magtatagal sya doon.

********* Hi to my beloved readers. It's been three weeks since I didn't update and I'm sorry for that. I was on a temporary hiatus, that's why. My apology if mahaba ang gap  updates ng inyong writer HEHE. Love y'all