Letters of Past Summer Nights (Old Summer Trilogy #2)

10

"Akala ko ba hindi ka ready mag-commit?" 

Tumaas ang isang kilay ko kay Seven. Umiwas siya ng tingin sa akin at bahagyang napatakip sa labi niya gamit ang likod ng kamay... Iyong labing humalik sa akin. Kahit saglit lang 'yon, para na akong mababaliw. Sinusubukan ko lang maging kaswal sa kanya pero sa loob-loob ko, parang lalabas na sa dibdib ko 'yong puso ko. 

"That was not what I meant," pagpapaliwanag niya. "Lyonelle said... If we like each other, we should be together but..."

"But ano?" Kumunot ang noo ko. 

"Personally, I would like to court you first," nahihiyang sabi niya. 

"Court? Ligaw? Bakit... Sinabi ko na sa 'yong gusto kita..." Binulong ko pa iyong huli kong sinabi dahil nahiya. Liligawan lang naman 'yong tao para magustuhan ka... eh, gusto ko na siya! Bakit pa niya ako kailangang ligawan?! Sasagutin ko lang din siya kaagad. Hala, nakakahiya naman 'tong iniisip ko. Mabuti na lang at hindi niya nababasa mga iniisip ko. 

"But are you okay with that? We didn't go through it the traditional way..." Napakamot siya sa ilong niya. Kanina pa siya hindi makatingin sa akin pagkatapos niya akong halikan. Ngayon pa siya mahihiya, huh? 

"Hindi na uso 'yon, Seven. Talking stage na ang uso ngayon," pagbibiro ko sa kanya. "Hindi ba kasali 'yon sa seminar n'yo ni Lai?" 

"Are you sure you don't want me to court you anymore? I can-" 

"Ligawan mo na lang ako araw-araw habang tayo." Ngumiti ako sa kanya, hinihintay ang reaksyon niya sa kakornihang sinabi ko. Lumingon siya sa akin, sinusubukang intindihin ang sinabi ko. "Wala, huwag mo nang isipin."

"So... What's your answer?" Binalik niya na sa topic ang usapan namin. 

"Siyempre, gusto ko!" agad na sabi ko. Masyado 'atang mabilis ang pagsagot ko na pati ako ay nahiya. Umiwas ako ng tingin at nilaro ang mga daliri ko. "I mean... Sino b'ang may ayaw na maging boyfriend ka..." 

"Do you really like me? Are you serious?" Hindi ako makapaniwalang siya pa ang may ganang magkaroon ng doubts! Ako nga dapat ang napapaisip kung bakit niya ako nagustuhan! 

"Seryoso ka rin ba? Nakikita mo ba ang sarili mo? Lahat mafo-fall sa 'yo." Hinawakan ko ang mukha niya at hinarap sa akin para pagmasdan. "Sino'ng hindi magkakagusto sa 'yo?" 

"I thought I had no chance." He bit his lower lip, getting embarrassed. "I'm so happy right now..."

Seryoso? Siya talaga 'yong may pakiramdam na ang taas-taas ko para hindi niya maabot, huh? Lugi nga siya sa akin, eh... He could do better... pero malulungkot lang ako kung iisipin ko 'yon. Ang mahalaga, ang sabi niya ay ako ang gusto niya. 

"Wait, you should rest. You're still sick." Dahan-dahan niya akong hiniga sa kama at kinumutan. Pagkatapos ay kumuha ulit siya ng towel at nilagay sa noo ko. 

"Wait... so... ano na?" tanong ko sa kanya. Ayaw ko ng malabong relasyon! Kailangan kong malinawan. Ayaw ko nang umasa sa wala. 

"What do you mean?" He tilted his head a bit to the side. 

"Tayo..." Hindi ko alam kung paano ko sasabihin.

"You're my girlfriend." Umupo siya sa gilid ko at pinisil ang pisngi ko. "You're my girlfriend..." Parang sa sarili niya na 'yon sinasabi. Pati siya ay mukhang hindi makapaniwala. "Sorry, I just... This doesn't feel real to me." 

Bakit ba ang taas ng tingin niya sa akin, huh? Paano niya ba ako nakikita? May sira ba ang mga mata niya? 

"You really like me?" tanong niya ulit. "You're not... forced or... pressured or anything like that, right? This is real, right?"