Selamlar. Öncelikle yeni bölüm sananlardan özür dileyerek başlamak istiyorum.
Yazar her zaman hayal gücünü ve zihninin yarattığı dünyaya köprü olan sözcükleri paylaşmaz. Bazen kötü günlerini ve kalp kırıklıklarını da paylaşmak ister. Bu gece öyle bir gece.
Yazarınız bir süredir üzgün, uzun zamandır kalbi kırık ve biraz fazla düşününce gözleri doluyor. Bunu hikayeye yansıtmamak için çok uğraşıyor ama kendine ilham olan hayat enerjisinin ve özgüvenin günden güne çekildiğini hissediyor.
Yazarınız iki sene önce, kimseyle konuşmadığı ve kendini odaya kapatıp sadece uyuduğu günlere geri döndüğünü hissediyor. Her gece kafasını yastığına koyduğunda bunun korkusuyla boğazı düğümleniyor. Ne kadar yutkunsa da açılmıyor o düğümler. Yazarınız kendine hiç mi hiç güvenmiyor.
Yazarınız artık bir bağı kalmadığı o adamı hala unutamadı. Kopardığı tüm bağlar aklına ve kalbine bir sarmaşık misali dolandı, yavaş yavaş kurutuyor. Belki de yazarınız bunu yeni yeni fark ediyor. Çünkü onun kalbi unuttum dediği adama hala deli gibi çarpıyor. Bazen yazar söküp atmak istiyor o kalbi. Çünkü asla hayatında olamayacağı birinin sevgisini taşımak o kalbe ağır geliyor.
Yazarınız çok istese de günlerdir bir cümle bile yazamadı çok sevdiği hikayesine. Her şeyi eline yüzüne bulaştırmaktan korkuyor. Güzel olan her şeyi mahvetmekten korkuyor. Bir yandan da aklından geçeni özgürce yazmak istiyor. Çünkü hayat da her zaman güzelliklerle gelmiyor ve yazarınız bunu iyi biliyor. Ama ilham perilerinin ona küstüğünü düşünüyor. Bu yüzden yazdıklarından keyif alamıyor.
Yazarınız yarın sabah muhtemelen tüm bu yazdıklarından pişman olacak ve silecek içindeki melankolinin kurduğu her bir cümleyi. Ama bu akşam üstüne çöken buhrandan sıyrılmanın yolunu yazmakta ve içini size açmakta buldu. Yazarınızın kalbi kırık ve kendi kalbini nasıl onaracağını bilmiyor.
Yazarınız bu gece biraz üzgün ve sizden özür diliyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PİYANİST (SeyFer)
Fanfiction"Ferit, seni bir daha görür müyüm?" Ferit'in karanlıkta parlayan gözlerine inci gibi dişleri eşlik etmişti. Bu akşamki en içten gülümsemesini bahşetti Seyran'a. Umarım beni bir daha görürsün diye geçirdi içinden. "İstediğin zaman görebilirsin. Piyan...
