ᎳᎬᎥᏒᎠᎾ | BACHİSAGİ

|4|

herzaman ki gibi okuldayım yine dünki olaydan sonra okula geç kalmamaya çalışıyorum, yine uğrarsam İsagi yanımda olmayabilir

Sırama geçerken bir not gördüm

"Dünkü olayın teşekkürünü isterim, ama sade olmasın 😉"

Ne demeye çalışıyordu? Kimse görmeden
notu cebime koydum

Tenefuste yanıma geldi isagi:

"Notu gördün mü?

"Gördüm de ne demek istedin?"

Sırıttı

"cahil seni.."

"Cahil demek yerine anlatsan"

"Anlayacaksın merak etme"

Arkasını dönerek sınıftan çıktı.

Oç açıklasan ölürdün.
Neyse bunu daha sonra Chigiri'ye de sorabilirdim.

Bir ders sonra zil çaldı ve öğle arasına girdik.

Chigiri'nin sınıfına gittim ve neler olduğunu anlattım.

"Çüş."

Kızıl saçlının gözleri açıldı.

"O mu dedi bunu? Seni elinden kurtardığım çocuk?"

"Yani..."

İç çektim.

"Belki bana acımıştır...?"

"Sana acıdığımı kim söyledi?"

İsagi arkamda belirdi. Yüzümde ikonik sırıtması vardı tabiiki.

"Sen!"

Chigiri ayağa fırladı.

"Sen hayırdır? Notlar falan?"

"Notu sana yazdım sanki, ne bu haller prenses?"

Sesi alay doluydu, aynı eskiden beni zorbaladığı zamanlardaki gibi.

Kızıl saçlı aklına gelen düşünceyle kaşlarını çattı. İsagi'nin üstüne doğru yürüdü.

"Sen... Sen ve Bachira arasında ne var?"

Duyduğumla gözüm açıldı ve onlara döndüm, aramızda ne olmasını bekliyordu ki?

İsagi konuştu;

"Sanane aramızda ne olduğundan?"

"Banane ha?"

Chigiri İsagi'yi yakasından yakaladı ve yumruğunu kaldırdı.

"Chigiri dur!"

Chigiri sesimle İsagi'yi bıraktı ve bana döndü.

"Bunu mu savunuyorsun? Seni hastanelik eden çocuğu?"

İsagi aramıza girdi.

"Ben özür diledim, bu bizim aramızda."

"Özür yeter mi sanıyorsun??"

Chigiri saçlarını karıştırdı ve iç çekti.

"Bana bak, yoksa sen Bachira'ya a-"

İsagi kıpkırmızı kesildi ve Chigiri'ye sus işareti yaptı.

Chigiri'nin ağzı şokla biraz açıldı.

"Anlıyorum... Yani sen..."

"Evet tamam! Bütün okula duyur istersen!'

"Ne dediğinizi anladıysam arap olayım."

Onlara anlamamış bir şekilde bakıyordum, biraz daha açık konuşamazlar mıydı?