YILDIZINI PARLAT

18. Bölüm - İlk Kısım

Peri Tozundan Doğan Ay Savaşçısı

Gerginlikle artık bütünleşen bu ajans, ciddi anlamda Berat'ın komik video listesine sarmıştı. Berat herkesin bulunduğu ortak gruptan birkaç video atmış ve ajansın havasını bir güzel değiştirmişti. Banu hariç herkes dün yaşanan gerginlikten sonra kahkaha atabildikleri için pek keyiflilerdi. Tabii Banu, onların bu vurdumduymazlığından dolayı daha da sinirliydi. Onların bu gereksiz eğlenceli hallerini görmemek için odasında çalışıyordu, malum bir açıklama da yapamıyorlardı; Koray Bey izin vermiyordu! Kesinlikle bu işin içinde Doğan'ın parmağı vardı yoksa Koray'da bu açıklamanın önemini biliyordu.

Banu kendi kendini ajansta yerken, Koray'da evde yiyordu. Doğan'ın dün gece yaptığını sineye çekemiyordu, üstelik bunu Selen ve Peri varken yapması canını baya bir sıkmıştı. Selen yanında kalmıştı ama tek kelime etmemişlerdi, öylece uyumuşlardı. Daha doğrusu Selen uyumuştu, Koray'ın gözüne uyku pek uğramamıştı. Bu sebeple gün doğarken yerinden kalkmış ve mutfağa geçerek kendine kahve yaparak balkona geçmişti. Bir süre yağmurun yağışını izlemişti, üşüdüğünü bile fark etmemişti.

Selen uyanıp da aşağıya inip balkonunun önüne gelene kadar kahvesini yarılanmıştı Koray. Selen onun üzgün haline bakıp dudaklarını büzdü. Bu adam neden böyle minnoştu hiç anlamıyordu. Çevresindeki erkeklere ya da tanıştığı ettiği erkeklere benzemiyordu! Dün akşamı başka biri yaşasaydı, çok uzakta aramaya gerek yoktu, kardeşlerinden biri yaşasaydı mesela birbirlerine ağız burun dalmışlardı. Öyle de hayvani cazibeleri vardı kardeşlerinin, hoş kendisinde de vardı.

"Yok kesin Koray'ın terapi grubu var. Ya da enerji menerji grubu... Bu adamın her konuda bu kadar sakin kalması hayra alamet değil."

Kendi kendine konuşup çözüm bulamadığı bu analizleriyle balkon kapısını aralayıp "Koray, ne yapıyorsun bu soğukta?" dedi Selen. Aslında bu tarz sorulara da ayrı bir ayar oluyordu, nedeni bilinen soruların cevaplarını duymak tarzı değildi de... İşte bazen dile gelenleri itmek için her insan bu yolu seçiyordu.

"Hava alıyorum," dedi Koray. Balkondaki koltuğa oturmuş sanki yaz havasında bir tavırla söylemişti bunu. Balkon oldukça geniş olduğu için balkondaki koltuklara yağmur vurmuyordu, bu nedenle oturması bir bakıma keyifliydi aslında ama bugün o gün değildi.

Selen ona doğru adım atarken üşüyen ayaklarıyla hemen parmak uçlarında yükseldi ve onun yanına koşturup koltuğa zıpladı. "Hasta olmak ve kendini şifalı ellerime bırakmak mı istiyorsun?" dedi romantik bir sesle Selen. Hemen ayaklarını altına alıp "Beni de hasta edeceksin," deyip üşüyerek sallanmaya başladı.

Gülmeden edemedi Koray. Bir süre onu izlemek istedi sadece. Sarı saçlarından olsa gerek yüzü daha bir beyaz görünüyordu ve saniyeler içinde zaten üşüdüğü için yanakları ve burnu kırmızılaşmaya başladı. Tabii bakışları... Neden her defasında içini böyle titretecek derece bir enerjiyle bakıyordu kendine? Selen kendine her defasında böyle güzel baktığında, Koray kendini cidden bambaşka hissediyordu. Özel biri gibi... Bunu genelde ailesi hissettirirdi kendine, eski karısının sevgi konusunda sınırları vardı. Aşırıyı sevmeyen bir yapısı vardı, samimiyeti insanların gözüne sokmak ve hava atmak için kullanırdı. Koray aslında her şeyin farkındaydı da bir türlü kabullenmiyordu sadece.... Zamanla ona olan aşkı da sevgisi de daha aza düşünce şimdi bunları itiraf edebildiği için açıkçası kendisine sadece acıyordu. Ve Selen, kendisini her defasında yüceltiyordu. Bundan da utanıyordu ama engel olamıyordu.

Selen'i kolundan kendine doğru çekti, beline sarılıp kucağına hapsetti. Selen zaten bu anları havada kapan, için için bir romantikkuş olduğundan hemen ona sıkıca sarıldı. Koray da romantizmi sevdiğinden hırkasının fermuarını indirdi ve hırkasının içine aldı, Selen de onun sıcaklığına gömüldü.