bon voyage | tk

8

İyi okumalar ¡

|-|

(5 sene önce...)

Tanrısal açıdan bakış...

Jungkook, yine sabahın verdiği mayışmışlıkla sınıfına girdi. Esniyordu ve tek dileği derste güzel bir uyku çekmesiydi. Gözlerini etrafta gezdirince, boş bulduğu rastgele bir sıraya oturdu ve başını masaya koyar koymaz derin bir uykuya hapsoldu. Uzun zamandır uyumuyordu ve şimdi artık dayanamamıştı. Çantası bile hâlâ sırtındaydı. Alnındaki saçları hafiften terlemeye başlamıştı. Belki de yine hasta olacaktı. Bu ay derslerine çok önem vermişti ve çok da yorulmuştu. Bir ders uyuması hakkıydı...

-

"Jungkook?"

Jungkook, irkilerek kalktı yerinden. Gözlerini daha açamamıştı bile. Niye korktuğunu bilmiyordu fakat omzuna dokunan el aşırı sıkmıştı sanki onu. Bir kolunu yüzüne koydu ve yüzünü silip karşısındaki kişiye bakmak için gözlerini araladı. Bu kişiyi tanımıyordu.

"Şey, ben yeni geldim bu sınıfa. Bay Choi ilk teneffüste bu sıraya oturmamı, seni buradan kaldırmamı istedi. Seni rahatsız etmek istemezdim, gerçekten-"

Jungkook, hafif sendelendi yerinde. Karşısındaki parlak gözlü çocuk, onu son anda bileğinden tutmuştu.

"Sorun ne?"

Jungkook, ellerini yine yüzüne koydu ve gözlerini ovuşturdu. Aşırı terlemişti ve uykusu geliyordu. Şimdi karşısındakini dinleyecek güçte bile değildi.

"Ne demiştin, anlamadım?"

Parlak gözlü çocuk derin bir iç çekti ve onu yeniden bileğinden tuttuğu gibi sınıftan çıkardı. Jungkook ne olduğunu anlamamış bir şekilde ona bakarken, parlak gözlü konuştu.

"Senin biraz dinlenmeye ihtiyacın var anlaşılan. Aynı zamanda yanıyorsun. Revire gidiyoruz. Kendine gelirsin en azından."

Jungkook, itiraz etmedi. Edecek hâli bile yoktu. Öylece sustu ve parlak gözlü çocuğun onu yönlendirmesine izin verdi. Tanımıyordu bile ama umurunda değildi. Tek isteği uyumaktı.

"Geldik. İçeri gir. Birkaç ders dinlen, ben hocalara söylerim zaten. Bu arada, ben Taehyung."

Taehyung, esmer elini karşısındakine uzattı. Jungkook, elini sıktı ve zorla gülümseyerek karşılık verdi. Gülümseyecek hali yoktu.

"Jungkook. Memnun oldum."

"Bende."

Taehyung son kez gülümsedi ve onu orada bırakıp sınıfa yürümeye başladı. Öylesine tanıştığı biri sanmıştı onu. Ama değildi. Bunu zamanla samimi olarak anlamışlardı. Her ikisi de. Birbirlerine aşık olacaklarını bilmeden arkadaş olmuşlardı.

Teneffüs sesiyle irkilen Jungkook, hızla revir yatağından kalkmıştı. İlaç içtikten sonra uyumuştu ve şimdi son teneffüstü. Baya uyumuştu yani. Gözlerini kıpıştırdıktan sonra yataktan kalktı ve o sırada büyük bedenlere çarptı.

Her zaman iğrenç insanların onu bulması, bu hayattaki en büyük şanssızlığıydı.

Bir grup çete, yüzü kan bir şekilde Jungkook'a bakıyordu. Büyük ihtimalle yine büyük kavga etmiş ve revire gelmişlerdi.

"Önüne baksana, velet!"

Jungkook, gözlerini devirdi ve tam yanlarından geçecekti ki birinin kolunu tutması ile sıkıntıyla onlara döndü yine.