"မောင်တော်"
ခပ်ဖွဖွခေါ်သံလေးဟာ ချစ်ခြင်းတွေအပြည့်
အနမ်းမိုးတွေရွှာပြီး ကလေးတယောက်လို
ငိုယိုပြီးအိပ်ပျော်သွားသော
နယ်စားမင်းကို အမင်ထိုင်ကြည့်နေတာ
တညလုံးနီးပါးပါပဲ
နှစ်ခြိုက်စွာအိပ်ပျော်နေသော နယ်စားမင်းကို
တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ကာ
မောင်တော် ဘာကြောင့် ဝမ်းနည်းနေရသလဲ
ဘယ်သူကများဝမ်းနည်းစေတာပါလိမ့်
အတွေးတွေဟာ အိပ်မပျော်နိုင်ခဲ့သူဟာအမင်ပါ။
" အမင်ရေ အဆင်သင့်ပဲလား"
" မောင်တော်မနိုးသေးဘူးအိုစွန်း"
" သူအိပ်ပျော်နေတာ နိုးတဲ့အထိမစောင့်နဲ့တော့လေ
အိုစွန်းကနယ်စားမင်းကို ခွင့်တောင်းပြီးပြီပဲ
သူနိုးလာရင်သူဌေးလေးဟိုဆော့က
အကျိုးအကြောင်းပြောပြလိမ့်မယ်"
တည်တင်းလှသော စကားများကြောင့်
အမင်အတွန့်မတက်ရဲဘဲ အိုစွန်းခေါ်ရာ
ပန်းခြံသို့ လိုက်လာခဲ့ရသည်
*****************
တလမ်းလုံးစကားတလုံးမှမပြောသော အိုစွန်းအား
အမင်စိုးရိမ်တကြီး အရိပ်ကြည့်နေမိသည်
ပန်းခြံသို့ရောက်သည်နှင့်
" မနေ့က အမင့်ကိစ္စနဲ့ သူတို့ စကားများကြတယ်
သတ်ပွဲတွေမဖြစ်ရုံတမယ်ဘဲ"
" သူတို့ဆိုတာ ဘယ်သူတွေလဲ အိုစွန်း"
အရိပ်အောက်က ကွပ်ပျစ်လေးမှာ
ပန်းတွေကို စည်းနှောင်ရင်းစိတ်ဝင်တစားမေးလိုက်သည်
အိုစွန်းကတော့ အမင့်ကို ကျောခိုင်းကာ
တခွန်းချင်းပြောသည်
" ဒါမယ့် သတ်ပွဲတွေ ဖြစ်မသွားဘူး
အချင်းချင်းသတ်စေချင်တာ
ဒါမှ အိုစွန်းတို့ရှင်းရတာသတ်သာသွားရောလေ အမင်"
" ဘယ်သူတွေကိုသတ်စေချင်လို့လဲ အိုစွန်း
အိုစွန်းစကားတွေက ထူးဆန်းနေသလိုပဲ"
" ဒီထပ်ပိုထူးဆန်းတာတွေဖြစ်လာဦးမှာ အမင်ရဲ့
အချင်းချင်းမသတ်တာလည်း တမျိုးကောင်းပါတယ်လေ
အိုစွန်းတို့ကိုယ်တိုင် လက်တုံ့ပြန်ရတော့
ပိုအရသာရှိတာပေါ့ အိုစွန်တို့ရဲ့ ဓါးတွေကို
သူတို့ရဲ့လည်ချောင်းသွေးတွေနဲ့ ဆေးကျောနိုင်မယ့်
ရွှေရောင်နေ့ရက်တွေကိုတွေးကြည့်စမ်းအမင်"
YOU ARE READING
ပန်းယောင်ဆောင်သောချယ်ရီငယ်
Fanfictionမင်းကို စတွေ့တဲ့အချိန်မှာ ငါ့နှလုံးသားလေးသေဆုံးသွားတယ် ပြီးတော့ပြန်နိုးထလာတယ် သွေးကြောတွေနဲ့မဟုတ်ပဲ ချစ်ခြင်းတွေနဲ့ ပေါ့ ချယ်ရီငယ် နယ်စားမင်း ဂျွန် အမင်ကဘယ်သူလဲလို့ ဘယ်သူမေးမေး အမင်ဟာ အမင်ပါပဲ အမင်ကပန်းတပွင့်မဟုတ်သော ချယ်ရီငယ် အမင် သို့မဟုတ် park...
