Till My Heartaches End || COMPLETED ||

CHAPTER 15

***

Ivy's POV

“Ako mag kakagusto sa lalake na yun? What? No way.” pag tanggi ko.

“Naku Ivy, hindi ako bata para hindi ma gets nararamdaman mo” pag sambit niya

“Whatever. Anyways pano kapo ba naka takas?” tanong ko ng pabulong.

“I heard nag out of town ang may ari. Sinubukan namin tumakas halos lahat kami nag subok.” napa buntong hininga siya bago mag patuloy.

“Sa kasamaang palad ako lang naka ligtas. Lima kami lahat na tumakas na mag kakasama ngunit ako lang naka labas. Ang iba sakanila namatay.” sambit pa niya.

“Namatay? Hindi ba dapat ireport natin yan? Thats illegal. Hindi paba sapat ang pag kukulong nila satin sa impyerno na yun?” tanong ko.

“Ivy, pag walang puso walang puso. Buti nalang ay naka labas ako at nakita muli kita. Pero Ivy, mag iingat ka. Bago ako naka labas ay pinag plaplanuhan nila na mahanap ka.”

“Malaki ang parte mo sa Orphanage na yun dahil marami ka nalaman” pag dagdag niya.

“N-nakita moba o nalaman sino yung may ari?” tanong pa niya.

“H-hindi ko alam Kuya, naka mask siya lagi hindi ko makita mukha niya.” sagot ko.

“Cge, mag iingat ka aalis nako Ivy.” pag papaalam niya.

“Maraming salamat po.” pag papasalamat ko naman.

***

“N-nasa delikado ako?” pangangausap ko sa sarili ko.

“No way” sagot ko.

“Nasa delikado ka?” pag sapaw ng isang malalim at kalmadong boses mula sa likod ko.

“Ay pusa!” sigaw ko dahil sa gulat.

“K-kiel?”

“Gulat na gulat ka ata Ivy.”

“H-hoy di ah kala ko multo.”

Napatawa siya dahil sa sinabi ko.

“Multo? Kelan pa nakaka pag salita ang multo? Saka ang pogi ko naman na multo.” pabiro niyang sambit.

“Edi wow”

“May sasabihin pala ako Ivy” pag papahayag niya.

“Ano yun?”

“Kasi ano ah..”

“Kiel baby” biglang sigaw ng isang babae.

“Oh Hi Ivy. Nice to see you again” sambit niya.

“H-hi. Next time nalang tayo mag usap Kiel” pag papaalam ko sabay alis.

Habang tumatagal na rerealize ko na sa tuwing nakikita ko si Kiel ay tila normal na lamang. Dahil siguro nag ka girlfriend na rin siya kaya ako naging ganto.