Till My Heartaches End || COMPLETED ||

CHAPTER 26

***

I lost track of everything halos hindi narin ako mag aral dahil sa pag ka lulong ko sa lungkot.

Kahit pa ilang beses ako mag hanap ng attorney na mag pupush sa kaso ni mama at ni attorney, wala ako mahanap.

“Mahal? Please answer me. You've been skipping class lately.” nag aalalang pahayag sakin ni Ivy.

“Wala, im just busy with something else.” sagot ko.

“Val, ayus lang kung nasasaktan kapa for now. Always know im here mahal okay? Hindi mo lang ako basta girlfriend Val.” naka ngiti niyang saad.

Wala akong ibang tinugon sakanya kundi ang yakap.

Hindi ko maintindihan ayoko iparamdam sakanya gantong klase ng sakit. I dont wanna be cold to her. Pero pakiramdam ko nilalamon ako ng emosyon ko.

Humiga ako sa kama na tila pagod na pagod tinatanong sarili ko hanngang kelan ako mag papalamon sa mga emosyon ko.

Gusto ko siya yakapin pero diko magawa. Hindi kona rin maintindihan sarili ko pero pilit niya parin akong ini intindi.

Hanngang sa tuluyan na nga akong nilamon ng mga emosyon ko. I became super cold to her na halos hindi na kami mag kaintindihan.

***

“Fuck this life! Pwede ba? Stop bothering me!” sigaw ko sakanya.

“Val, im just worried hon,” mangiyak ngiyak niyang sambit

“Nakaka inis! Stop it. Kunware may pake ka? Oh for God's sake Ivy”

“If I only knew you would be this harsh to me..”

“Ano? Kung nalaman mo lang ano? Hindi moko sinagot?” sarkastiko kong sagot.

“Val, you promised not to hurt me physically or mentally.”

“Sinaktan ba kita physically? Tell me!” maya maya pa ay inawat ako ni Kiel at Enzo.

Pinasama nila ako sakanila saka kami umalis. Hindi ko alam kung saan nila ako dadalhin pero pina sakay nalang muna nila ako sa sasakyan ni Kiel.

Pag lipas ng sampong minuto ay dala dala na ni Kiel ang isang bag na nag lalaman ng mga damit.

Hindi na ako mag tataka kung pinalayas nako dito. Ayoko rin naman saktan si Ivy. Pero ansakit sa pakiramdam. Hindi ko napipigilan sarili ko.

“I think you need time to think. Lumayo ka muna kay Ivy. You're hurting her feelings pre. And I dont want Ivy to feel that way.” pag papahayag sakin ni Kiel.

“Why? You like her?”

“Isipin mo gusto mo isipin basta take your peace of time first. Atleast a month.” saad niya pa.

Umalis kami na di man lang ako naka pag paalam kay Ivy ni sorry diko nagawa.

“Im sorry hon, I didn't mean to hurt you.” bulong ko sa hangin habang nasa Byahe kami.

***

Ivy's POV

Lungkot,galit at iba pa. Naiintindihan ko naman pakiramdam mawalan. Pero is that enough for him to hurt me like this?