Het afgelopen jaar had Sams caravan een flinke upgrade gekregen. Een fatsoenlijke keuken, goede gordijnen en Sam sliep nu in een stapelbed. Dit allemaal sinds zijn ouders het weer met hem hadden bijgelegd. Sam zelf begreep niet goed waarom ze plots weer zo close met hem wilden worden, maar het kwam erop neer dat ze spijt hadden en het zo (op deze manier) goed wilden maken. Sam vond het allemaal wel prima. Ze stelden eerst voor om bij hem in te trekken, maar daar trok hij de grens. Hij begon zijn onafhankelijkheid van zijn ouders erg op de prijs te stellen.
Sam lag onder zijn dekbed. Hij had zijn ogen gesloten en luisterde kalm naar zijn eigen ademhaling. In en uit. In en uit. Alles zal wel weer goed komen, toch? Sam trok het dekbed van zijn hoofd en staarde naar het dak van de caravan. Ik heb alles verpest. Noah was boos op hem vanwege zijn optreden op de kerstmarkt. Hij wist ook wel dat hij er niks aan kon doen, maar dat maakte het niet minder erg. Sam durfde zich niet te vertonen onder Louise en Noah. Al helemaal niet onder Hanne..
Komaan Sam, gij kon daar toch ook niks aan doen... Ja dat weet ik wel maar- Niks maar, het was de alcohol die sprak, niet u... Maar nu is die hele relatie tussen Hanne en Louise is nu gewoon naar de shit... Ge moet er niet mee blijven zitten... Hoe kan ik er nu niet mee blijven zitten?? Als ik Hanne zie ben ik bang dat die mij aanvliegt... Dat zal die niet doen... Oh nee? Nee... En Noah dan... Noah ziet u graag, toch? Ja dat denk ik wel ja... Gij ziet hem graag, dan gaat ge u niet voor hem verstoppen, allez Sam uit uw bed!
Sam kwam overeind en sprong van het stapelbed af. Het was wel een stapelbed in kleiner formaat, omdat die anders niet in de caravan paste. Maar goed, Sams lengte was ook niet bijzonder speciaal dat Sam een groter bed nodig had. Sam trok vlug zijn schoenen aan en pakte zijn jas van de kapstok. Hij verliet de caravan en liep in een rechte lijn naar de boksclub. Komaan Sam, gewoon met Noah praten. Excuses aanbieden en doorgaan met het leven. Net voordat Sam Campus B kon binnengaan, kwam Dante naar buiten. Sam probeerde in een boog om hem heen te lopen, maar Dante zette een stap opzij en blokkeerde zijn weg.
"Zo, waar gaat dat heen?"
"Ik moet Noah spreken."
"Noah is aan het trainen. Hij heeft binnenkort een belangrijk kamp en kan geen afleiding gebruiken."
"Ik wil dat hij dat hij dat zelf tegen mij zegt." Sam zette een stap opzij en probeerde een stap voorbij Dante te zetten, maar die pakte hem vast bij zijn arm.
"Zijt ge doof of wat. Ik zei da-"
"Dat bepaal ik zelf wel."
Dante zette een stap dichterbij Sam en gaf hem een duw. Sam kon nog net zijn evenwicht bewaren.
"Amai, wat is uw probleem?" Sam deinsde nog meer achteruit.
"Ik zei dat ge moest vertrekken."
"Oké, Chillax man, ik ben al weg." Sam draaide zich om en liep bij Dante vandaan. "Ik snap heel goed dat Hanne niks meer met u te maken wil hebben.." Sam stond weer stil. Shit zei ik dat nu hardop. Sam liep zo subtiel mogelijk verder, maar Dante rende achter hem aan. Sam zette het op het rennen, maar was te langzaam en Dante greep zijn jasje vast. Sam gleed onderuit en Dante trok hem vlug aan zijn jas overeind. Hij pakte Sam vast bij zijn kraag. "Wat zei u daarnet?"
Sam verstijfde."Niks."
"Niks?"
"Niks-"
"Das maar goed ook. Gij hoeft helemaal niks te zeggen over Hanne. Ge hebt al genoeg kapotgemaakt. Ik laat u niet ook nog Noahs carrière verpesten, oké?"
Sam knikte snel. "Ik.. ik kom later wel terug."
"Inderdaad." Dante liet Sam weer los, die meteen een stap achteruit zette en wegliep. Sam liep het hoekje om en wachtte nog even. Hij zag hoe Dante zich omdraaide en terug Campus B binnenging. Sam leunde tegen het muurtje aan en haalde diep adem. Plots kwam er geluid uit zijn broekzak, zijn gsm die een melding kreeg. Bo.
"Yoo Sam. Komt ge anders eens langs op het basketbalveld? Ik heb u al in lange tijd niet kunnen inmaken."
Sam lachte naar zijn gsm.
"Alright, tot sebiet."
Sam stak zijn gsm weer terug in zijn broekzak. Bo was waarschijnlijk de enige die momenteel NIET Sam klappen wilde geven. Tenzij het een val was, natuurlijk. Dat wist je nooit met Bo.
JE LEEST
Jongensdingen 2: Casanova's
FanfictionAlle schade die de Rozenkruisers hebben aangericht is ongedaan gemaakt. Met de hulp van Sam, Noah, Hanne en Louise is Bo weer helemaal terug. Maar of het daadwerkelijk beter gaat met de karakters is de vraag... ze worstelen met zichzelf en met de m...