Arafta

6

Dünyanın binbir türlü hali vardır,insanlar kendi içinde 4'e ayrılırlardı. İyiler,kötüler,iyi rolü yapan kötüler ve kötü rolü yaparken kötü olanlar. Belirli bir çizgide yaşardık hayatı,ya yaşamayı bilmiyorduk ya da çoktan bir şeyleri kaybetmiştik.

Göz kapaklarımı açmaya çalışıyor,fakat açamıyordum. Üzerimde çok büyük bir yorgunluk vardı,gözlerimi yavaşça açtığım an sağ tarafımda uyuyan Emir ile karşılaşmıştım. Ondan bir şey vardı,Emir'de beni ona çeken bir şey vardı. Olduğum yerden yavaşça doğrulup Emir'i izlemeye başladım,neden o beni görebiliyordu,aramızda nasıl bir bağlantı vardı tam olarak? Elimi yavaşça başıma koyup başımı hafif hafif ovmaya başladım. Yataktan doğrulup hızla,odadan çıktım ve mutfağa girdim. Bir şey vardı ve ben o şeyi çözemezsem sanki buraya hapsolacak gibiydim,sadece ruhum burada kalacak gibiydi.

Yavaşça tekrar Emir'in olduğu odaya girdim ve onun üzerini örtmek için yorgana uzattım,fakat yorgana dokunamıyordum. Hatta artık hiçbir cisime dokunamıyordum,hızla aynanın karşısına geçtim ve kendime baktım. Artık aynada silik bir yüz vardı sadece,yok oluyordum. Belkide çoktan ölmüşümdür,bakışlarım hızla Emir'i buldu uyanması lazımdı. Uyanıp bana yardım etmesi lazımdı,yok olmak istemiyordum. Hızla Emir'in yanına oturdum ve ona temas etmeye çalıştım,fakat elim ona dokunmadan karşıya geçmişti. Neler oluyordu bu lanet yerde,neden hiçbir şeye temas edemiyordum;neden yok olmak üzereydim.

"Emir lütfen uyan" demiştim fakat sesimi ben bile zor duyuyordum,derin bir nefes alıp boş gözlerle etrafa baktım. Emir'in uyanmasını beklemek zorundaydım. Ne kadar süre öylece durdum bilmiyorum,fakat Emir'in uyanmasını sağlayan şey telefonuydu. Emir telefonun sesi ile uyanıp hızla,telefonu açmıştı.

"Efendim Komiserim" demiş ve hızla gözlerini etrafta gezdirmişti,bir süre sonra karşı taraftan derince nefes alıp verme sesi geldi,daha sonra komiser konuşmaya başladı.

"Emir acilen,Pir Reva'nın bulunduğu hastaneye gelmelisin. Bir komplikasyon gerçekleşmiş ve az önce onu ameliyata aldılar." Diyen ses ile olduğum yerde kalakalmıştım,ölüyordum. Ölüyordum,o yüzden aynada göremiyordum kendimi,ölüyordum o yüzden artık hiçbir şeye temas edemiyordum.

*********

Emir'den

Bazı anlar insanlar için kaçınılmaz bir sondur,hastane köşesinde oturmuş Reva'dan iyi bir haber gelmesini bekliyordum. Sahi ben bu kıza neden bu kadar bağlıydım,kimdi bu kız? Neden bütün anılarımda var gibi hissediyordum? Ruhu burada değildi,onu hissedemiyordum,gitmişti. Belkide çoktan Reva bu dünyadan ayrılmıştı,gözlerinden akan yaşları yavaşça silip başımı hızla iki yana sallamıştım.

2 Yıl Önce

Pir Reva Ve Emir Tanışma Anı

Emir'den

Hızlı adımlarla havaalanına giriş yapmıştım,gelen bir şikayet üzerine buradaydık. Küçük bir kız çocuğunun,karşısındaki adama saldırması ne kadar mantıklı olabilirdi ki?  Olay yerine geldiğimde,damın birinin saçını sıkıca tutmuş olan siyah saçlı,miniboy bir kız ile karşı karşıya kalmıştım. Kimse kızı adamın üzerinden alamıyordu,hızla kızı adamın tepesinden almıştım fakat küçük hanım minik pençelerini hızla çıkarıp bana saldırmaya çalışmıştı. Belimden çıkardığım kelepçeyi hızla karşımdaki kızın bileklerine takmış ve ona meydan okurcasına bakmaya başlamıştım,bunun üzerinde kız ters ters bana bakmış.