Bir odadaydım,elim kolum bağlı bir şekilde oturuyordum. Karşımda gözleri dolu dolu bana bakan biri vardı,o kişi bendim. O kişi benim ruhumdu. Bana biraz baktı,baktı ve gözlerini üzerimden çekip hızla duvara yumruğunu indirdi.
"Bir kere ya,bir kere dinleseydin gerizekalı. Emir'i zamanında dinleseydin ne o kaza olacaktı ne de sen burada olacaktın. Ölüyorsun,ölüyoruz;ölüyorum Pir. Sen bensin Pir ama ben senin ruhunum,asıl kişiliğin. Sana o eve git ve o kutuyu bul dedim,şans verdim ben sana ya. Son bir şansımız var dedim,ölsek bile o adamın gerçek yüzü ortaya çıkacaktı,ölsek bile babamızın ruhu iyi olacaktı. Neden,neden Emir'i dinlemedin?" Diyen kişi ile başımı hızla iki yana salladım,bunlar rüyaydı,bunlar yaşanmıyordu gerçek değildi. Sadece bir rüyanın içinde sıkışıp kalmıştım.
"Boşu boşuna rüya deme,evet rüya ama kendinle yüzleşmen için gördüğün bir rüya. Ablan seni öldürmek istedi,o adımın babanı öldürdüğü kanıtı hâlâ o banyoda,çok denedim tamam mı? Sen iyi ol diye çok denedim. Sen iyi olmak istemedin,neden peki? Bebeğin öldüğü için mi,yoksa Emir hafızasını senin yüzünden kaybetti diye mi? Bu nefret neden,neden kendinden bu kadar nefret ediyorsun?"
"Evlenecektik biz,Emir ve ben evlenecektik. Az kalmıştı hamile olmam benim istediğim bir şey değildi,o çocuğu istemedim. Ölsün istedim,çünkü o Emir ve benim çocuğum değildi Tecavüz çocuğuydu o,senin anlamak istemediğin bu,hani diyorsun ya asıl senim ben diye. Sen asıl ben değilsin,sen benim bastırılmış öfkemin intikamı için buradasın,asıl ben sana bir şans verdim. İkimizde öleceğiz,bizim yüzümüzdendi artık kabul et,ben o gün o arabayı tırın altına sürmeseydim,Emir o kazayı yapmayacaktı. Biz kaybettik ama Emir'in kazanması gerekiyor. Bizim için masalın sonu,biz hikayenin sonundayız ama onun daha yaşayacağı şeyler var. Pir git ve o sandığı bul daha sonra gel,gel ve gidelim. Bizim için artık umut yok,bunu sende bende biliyoruz.
******
Emir'den
Dünyam sanki başıma yıkılmış gibiydi,sanki bir şeyler yavaş yavaş sona eriyor gibiydi. Bakışlarımı boş odada gezindirip,başımı yavaşça iki yana salladım. Gidemezdi,bir şey vardı gidemezdi benden gitmemeliydi;giderse her şey biterdi. Gözlerimi biraz daha etrafta gezdirmiş daha sonra yatağıma dönmüştüm ki karşımda küçük bir sandık görmüş ve yavaşça sandığı elime almıştım fakat sandığın üzerindeki zarf yere düştüğü için sandığı kenara bırakıp zarfı açmıştım. Zarfı açtığımda benim bir fotoğraf karşılamıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Fotoğrafya ben ve Reva vardı,fotoğrafı yavaşça arkasına çevirdiğimde beni bir el yazısı karşılamıştı.
