KARANLIĞIMDAKİ AŞK

21.Bölüm

Medya : Farhan Van Adel - My Love For You.🌑

Merhabalar geri döndüm çok heyecanlıyım Ateş ve Arvenayı 22 gün sonra yine yazıyorum.

Sezon finalinden sonra ilk bölümümüz .

İnşallah bölümü beğenirsiniz.

Ay ışıklarım 🌑🌙

Çok uzatmadan okumaya başlayalım.

Lütfen oy ve yorum yapmayı unutmayın okuyupta oy vermeyenler var sadece yıldıza basmanız yeterli.

Arayı çok uzatmak istemedim o yüzden hemen yayımlamaya karar verdim .

Bana ulaşabileceğiniz hesaplar aşağı bıraktım.
⤵️

Instagram :
roman_dakiperi

Tiktok :
Romandakiperi-

"Sevdiğin için acı çeken, daha da fazla seven insanlar. Aşktan ölmek onun tarafından yaşamaktır."

- Victor Hugo.

🌑🌑🌑🌑🌑

♥------✿------♥

Adamlardan biri gelip silahı elimden alıp Ateşe uzattı.

" - Bana güven Arvena kurtulduğumuzda her şeyi baştan anlatacağım onun nasıl bir pislik olduğunu anlayacaksın sadece bana güven AY IŞIĞIM."

Ateşe inanıyor muydum bilmiyordum ama inanmak istiyordum titreyerek dudaklarımı aralayıp Ateşe gülümsedim Ateşte içten bir şekilde bana karşılık vererek gülümsedi .

" - İnanıyorum sana Ateş."

Gözümü tekrar kapattım tetik çekme sesi geldi yine bir patlama gerçekleşmedi .

Sıra yine bana geldi titreyerek silahı başıma dayadım tetiği çektiğimde silah patladı Ateşin bağırışı depoda yankılandı.

Silah elimden kayıp yere düştü her şey bitmişti başka birinde acı dolu bir haykırışı yankılandı gözümü yavaş bir şekilde açtım Ateş korku dolu gözlerle beni süzüyordu depoda duman kaplamıştı deponun kapısının önünde Poyraz , Uraz ve bazı siyah giyinmiş adamlar Poyraz Ateşin yanına gelip ayaklarını çözmeye başladı ama silahı çektiğimde ben vurulmamıştım.

Karşıma baktığımda Babam yerde kalbinde oluk oluk kanlar akıyordu midem bulanmaya başlamıştı vurulan babamdı Ateş ve bana hiç bir şey olmamıştı.

Öz önceki olanlar aklıma geldi o adam annemi öldürmüştü Ateş yanıma gelip ayaklarımdaki ipleri çözüp elimi tutup bir şeyler söylüyordu ama onu şuan duymak istemiyordum .

" - Arvena bana bak ."

Yerdeki babama bakıyordum elimi Ateşten çekip ayağa kalktım babama doğru ilerlerken dizlerim artık beni taşıyamıyordu yere düşmemle bilincim kapmaya başladı en son ateş beni kollarının arasına almıştı.