Unicode
ဒီရက်ပိုင်း Jungguk အကိုဆိုသူက သူ့ကိုအမြဲလာရှာတယ်...သူကလည်း လုံးဝအတွေ့မခံပါဘူး....အိမ်မက်ဆိုးတွေကလည်း ဆက်တိုက်ဆိုသလို နေ့တိုင်းနီးပါးမက်နေခဲ့တယ်...အဆုံးသတ်တိုင်းကအတူတူကြီးပဲ သွေးတွေပြည့်နေတဲ့ ရေအိုင်ကြီး~
"Jung~"
"အင်း~အချစ်နိုးသွားတာလား~"
အိမ်မက်ဆိုးတွေကြောင့် အိပ်ရေးပျက်နေတဲ့ Taehyung က Jungguk ထက်အရင်အိပ်ရာဝင်လေ့ရှိလာခဲ့တယ်... Taehyung နာရီကိုကြည့်မိတော့ 12 နာရီထိုးနေပြီ.... Jungguk ကတော့ သူ့လည်ဂုတ်နဲ့ပုခုံးတစ်လျှောက်တရှုံ့ရှုံ့နဲ့ငုံ့နမ်းနေတာ....
"ဒီရက်ပိုင်း နောက်ကျတာလား Jungguk ~"
"ကိုယ် Company ကိစ္စလေးတွေ ရှိနေတော့ ခုတလောတော့ နည်းနည်းပင်ပန်းမဲ့ပုံပဲ~နောက်ပိုင်းအဆင်ပြေသွားပါလိမ့်မယ်~"
Jungguk contraction ပိုင်းနဲ့ပတ်သတ်ပြီး sponsor တစ်ယောက်လိုနေတာ...ဒီကိစ္စကအောင်မြင်မယ်ဆိုတာသိတာတောင် ဘယ်သူမှ မရင်းနှီးရဲကြတာက အံ့ဩစရာပဲ.....မတက်နိုင်ဘူး ထပ်ရှာရမှာပေါ့~.....
ပုံမှန်ရက်တွေလိုပဲ Taehyung ကျောင်းဆင်းတော့ jungguk အလာကိုစောင့်နေလိုက်တယ်~....
"Taehyung ငါလိုက်ပို့ပေးရမလား?"
Jimin ကလာမေးပေမဲ့ Taehyung ငြင်းလိုက်တယ်... Jungguk လာကြိုနေကျဆိုတော့ မတွေ့ရင်စိတ်ပူနေလိမ့်မယ်....ဒီနေ့မှ ဘာလို့ကြာနေ တာပါလိမ့်....
"မင်းတို့ပဲကောင်းကောင်းသွားကြတော့~jungguk ကလာကြိုနေကြဆိုတော့ ငါ့ကိုမတွေ့ရင်စိတ်ပူနေလိမ့်မယ်~"
"ဒါပေမဲ့ ဒီနေ့ကြာနေသလားလို့ပါ"
"ကိစ္စတစ်ခုခုရှိလို့ဖြစ်မယ်"
"ဒါဆိုလည်း ငါသွားပြီ အရမ်းနောက်ကျတဲ့ထိမလာသေးရင် ငါ့ကိုဖုန်းဆက်ခေါ်လိုက်"
"ကျေးဇူးပဲ Jimin"
Jimin တို့နဲ့စကားပြောနေတုန်းမှာပဲ ကားတစ်စီးသူ့ရှေ့ဆိုက်ရပ်လာခဲ့တယ်...
"သခင်လေး Kim ~သခင်ငယ်လေးက ဒီနေ့အစည်းအဝေးရှိတာကြောင့် လူလွတ်ပြီးကြိုခိုင်းလိုက်ပါတယ်"
