Forest creatures

Hoofdstuk 17

Caleb POV:

Oh nee.... Nu komt dat verschrikkelijk monster op mij af! Ik doe een paar stappen achteruit maar ik kan niet meer verder want ik sta tegen de muur. Hij komt langzaam op me af en hij likt zijn tanden schoon. Ik ren richting Noa en roep: 'Vlucht! Je bent dood als je hier niet weggaat!' 'Nee, ik ga niet weg zonder jou. Ik kan niet leven zonder jou. Als jij er niet bent dan weet ik niet wat te doen dan zelfmoord plegen.' 'Nee dat mag je niet....' 'Nee Caleb! Ik blijf hier bij jou!' Er komt een grijns op mijn gezicht. That's my girl! Ik draai me om en ik zie dat de vuist van de duivel richting Noa komt. Dan kijk ik terug naar Noa maar ze is al verdwenen. Waar is ze naartoe? De duivel weet ook niet wat te doen want hij trekt zijn vuist terug. Dan zie ik Noa achter de duivel verschijnen. De duivel draait zich om maar botst met zijn staart tegen Noa aan en ze vliegt naar achteren tegen de muur. Ze komt met een harde klap op de grond terecht en ze is bewusteloos. 'Noa!' roep ik zo hard als ik kan. Ik begin te rennen richting Noa maar de duivel pakt me vast met zijn reuzen handen. Hij heft zijn hand op zodat ik voor zijn gezicht hang. Hij heeft een grijns op zijn gezicht en dat betekent niet veel goeds. Hij gooit me tegen de muur en ik val op de grond neer maar gelukkig niet bewusteloos. Noa ligt een paar meter verder van me. Ik kijk terug naar de duivel en ik zie dat hij een vuurstraal uit zijn mond komt die alsmaar dichter en dichter bij mij komt. Ik slenter naar Noa en pak haar op. Ze bloedt aan haar hoofd. Ik begin te rennen naar de uitgang maar met grote voetstappen en spuwend vuur, komt de duivel nog steeds op me af. Ik begin harder te rennen en zoek naar de uitgang. Ik kom in een gang terecht met heel veel deuren. Aan het einde van de gang doe ik de deur open maar zie dan dat het doodloopt want achter de deur staat gewoon een muur. Ik draai me om en ik zie dat de duivel voor me staat. Ik ren onder zijn benen door en vlucht. Terug de gang door. Dan zie ik aan het einde van een andere gang een deur met een plakaatje er op met er op staan : NOODUITGANG. Dat is gemakkelijk. Ik hoor de duivel achter me mompelen. Ik doe de nooduitgangdeur open en loop naar buiten waar Shadow staat. Ik leg Noa er op en ik geef een schopje aan Shadow dat ze moet doorgaan. Shadow loopt weg en verdwijnt in de duisternis. Ik kijk achter me en ik begin al direct te rennen omdat die verdomde duivel achter mij staat. Er staat een paard vastgebonden aan een paaltje die heel goed van pas komt. Ik maak het paard los en spring er op.  Ondertussen als ik vlucht zoek ik naar Io's paard maar ik kom het meisje tegen die naast Noa zat. 'Hey! Stop eens!' roep ik naar haar toe. 'Ken ik jou?' vraagt ze. 'Ik ben een vriend van Noa en ik ben geen vampier. Spring er achter op dan breng ik je terug naar je huis.' Ze knikt en ze springt toch erachter op. 'Zoek mee naar een paard.' roep ik en we hebben het paard al direct gevonden. Het is aan het drinken van een meertje. 'Loop naar dat paard toe, spring er op en volg me. Nadat ik dat heb gezegd springt ze er af en loopt naar het paard toe en springt er op. Al snel bestuurt ze Io's paard naar mij toe en we zoeven door bossen totdat we dicht bij het portaal zijn. De duivel begint vuurballen te spuwen en ik word geraakt aan mijn rechter bovenarm. Ik stop niet maar ik bijt wel op mijn tanden van de pijn. We komen aan bij het portaal en we vliegen er door. We komen terug in The Forest terecht en we besturen nog altijd van de schrik en de angst de paarden naar Noa's huis. We komen aan bij Noa's huis maar we horen gehuil in de woonkamer. Ik spring van het paard en ik zie dat Shadow al is aangekomen met Noa er op. Ik pak met moeizaam Noa op en mijn ogen gaan richting het meisje. Het meisje bindt de paarden aan de paaltjes vast en we gaan naar binnen. Luna en Amber knielen neer naast Io die op de zetel ligt. Met tranen in hun ogen kijken ze moeizaam naar ons op en beginnen harder te huilen. Oh nee.... Io ziet zo wit als een lijk. Ik leg Noa neer op de zetel. Ik omhels Luna en Amber en ik voel dat het meisje waarvan ik de naam nog niet weet ons ook omhelst. Noa.....