Forest creatures

Hoofdstuk 21

Bewusteloze jongen hierboven!

Noa POV:

Julia valt op de grond neer als een baksteen. Ik kijk met een geschrokken gezicht richting waar de pijl vandaan komt. Maar ik kan niks zien door de takken met bladeren die in mijn weg hangen. Ik spring van de boom en kijk wie het was. Het is een meisje maar ik kan haar gezicht niet zien omdat ze een cape aan heeft met een kap. Het is donkerpaarse cape. Ik herken die cape van ergens. Dan trekt ze haar cape af en het is...... Sharon. Sharon? 'Sharon, lag je niet in bed?' 'Ja, ik lag er in. Maar ik kleedde me direct terug om omdat ik vroeg me af wat er met jou was. Ik kwam Caleb tegen op de trap en vroeg hem waar jij was. Hij zij woonkamer dus ik ging naar beneden. Maar ik zag jou niet dus dacht ik van waarom geen avondwandeling met mijn nieuw paard? Het toevallige was dat ik dezelfde richting als jou uit ging en dan heb ik lawaai gehoord en jou gevonden.' Ik knik. 'Wat is er gebeurd?' vraagt ze. 'Wel jij kende Julia nog niet he? Wel Julia was het nepvriendinnetje van Max. Mijn ontvoerder. Hij loog tegen haar maar ze werd knock-out geslagen en ze wist niks van dat Max mij had meegenomen naar Bloodcity. Ik probeerde het haar uit te leggen een paar minuten geleden. Maar ze geloofde me niet. Ze was ook bezig met haar avondmaal. Die jongen daar. Maar dankje voor je hulp.' zeg ik zo gedetaileerd mogelijk. Ze knikt. Dan kijkt Sharon naar de jongen en loopt er naartoe. Ik loop er ook naartoe en samen knielen we neer naast hem. Er is het gat in zijn hoofd waar er bloed uitkomt. 'Misschien zal een verband van bladeren helpen om het bloeden te stoppen want ik heb niet echt iets bij.' zeg ik machteloos. 'Weet je nog? 1 van mijn gaves is wonden genezen.' zegt ze met een glimlach. Als ze dat gezegt heeft, legt ze haar hand op de wonde en zuigt met haar hand al het bloed op. Net een stofzuiger. Als ze haar hand terugneemt zie je niks meer. Geen wonder dat ze niet vol schrammen en blauwe plekken staat zoals ik. Pfff.... Dan ineens gaan de ogen van de jongen langzaam open. Wow.... Hij is knap. Groene ogen en ravenzwart haar een gezicht waar elk meisje zou voor vallen. 'Waar ben ik?' vraagt de jongen waarvan ik de naam nog niet weet. 'Alles komt in orde je bent in goede handen.' zeg ik en hij sluit terug zijn ogen. Alsof we elkaars gedachten kunnen lezen pakken we hem op en zetten hem op Sharon's paard. We springen allebei op ons paard en besturen ze terug naar mijn huis. Daar aangekomen maken we onze paarden vast, pakken we de jongen-waarvan-ik-de-naam-nog-niet-weet op en gaan naar binnen. Als we binnen zijn leggen we hem op de zetel en we gaan er bij zitten. 'Ik blijf wel bij hem deze nacht, ok? Ga jij maar slapen. Jij hebt al te veel gedaan.' fluistert ze en ik knik. Ik sta op, zeg nog slaapwel en ga de trappen op. In mijn kamer plof ik neer op mijn bed en val ik in slaap....................Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz...........................

Bonjourno guys,

Kort hoofdstuk ik weet het.... Maar wat vonden jullie? Tips = welkom!

Comment/vote/follooooooowww.....

xxxLoulou