Yihyun olayından 3 ay geçmişti. Bendeki durum değişmemişti ama artık üzülmüyorum. Wong da diğerleri de bunu unutmam için elinden geleni yapıyordu.
Mun ve Hananın karşılaşmasını izliyorduk. Hana da Mun kadar iyi olmasa da telekinezide kendini geliştirmişti.
Çok iyi dövüşüyorlardı. Jeokbong ile elimizdeki mısırları yemeye başladık.
Mun en sonunda yere düştüğünde Hana da yanına düştü. Yaklaşık 27 dakika 6 saniyedir dövüşüyorlardı. Normaldi.
Yanına gidip ikisini de kaldırdım.
Yn: Çok iyiydi. Mısırlarla güzel gitti özellikle.
Mun: Burada acı çekmemek öyle izlemeniz etik değil.
Hana: Sanırım ona katılıyorum.
Hana aniden ayağa fırladı.
Hana: Adım attı.
Moral: Atmasa şaşardım.
Bıkkınlıkla oraya gittik. Bir kulüp? İçeri girdiğimizde güzel sakin bir ses bizi karşıladı.
Diğerleri sarhoş gibi olurken sese yaklaştım. Kötü ruh oradaydı ama sesi büyü gibiydi. Sesi yükselirken yanına koşarak gittim ama yükselen sesiyle duvara yapıştım.
Ayağa kalkıp bakındığımda gitmişti.
Diğerleri yanıma gelirken gözüm onu aradı.
Wong: İyi misin?
Yn: Daha doğrusu siz iyi misiniz?
Hana: Bir anda her şey durmuş gibi oldu. Kendime gelemedim. Sizde de aynısı oldu mu?
Chu: Bende öyle oldum.
Yn: Sesi. Sesi etkiliyor.
Motak: Sana etki etmedi mi?
Yn: Etkiliyor ama size olduğu kadar değil.
--
Sığınağa geri döndük.
Mun: Yn şarkı söyler misin?
Yn: Şarkı söylemekten nefret ederim. Ne oldu?
Mun: Onun sesi senin çığlığın gibi yıkıcı. Ama onun sesinde bir farklılık var. Sesi büyüleyici. Sende şarkı söylesen belki sen de onun gibi yapabilirsin.
Yn: Hayır, yani yapamam.
Ayağa kalkıp odama gittim. İnternette gezinirken o kadının (kötü r.) videosuna denk geldim.
Yine şarkı söylüyordu videoda. Altta ise "Rora ve sesi... Muhteşem."
Rora...
İçeri Wong girdi. Yanıma oturup saçımı okşadı.
W: Geçmişi unutmamalısın ama onda da takılı kalmamalısın. Seni zorlamıyorum ancak her konuda geçmişine takılıyorsun. Yapma bunu kendine. Hadi bir yere gidelim.
Yn: Nereye?
Elimi tuttu ve bir yere getirdi.
Okuldan gelmiş ve annemin yanına gitmiştim.
Yn: Anne!
Annem: Efendim kızım?
Yn: Bugün bir şarkı öğrendik!!
Annem: Söyle de dinleyeyim hadi.
Yn: There is a house built out of stone Wooden floors, walls and window sills Tables and chairs worn by all of the dust This is a place where I don't feel alone This is a place where I feel at home
