bad idea right? ~Yoonmin

(9)

yorum ve oy vermeyenler kalbim kırılıyo ama😭😭💖

☆☆☆

"Y koyduğumuz yere 9, X bulduğumuz yere 5 yazarsak burdan sonuç...51 çıkıyor"

Ah cidden... Çok yakışıklı. Bir de siyah boğazlı kazak giymiş off zaafım... İşlemleri yaparken önüne düşen saçlarını geriye atışı, kendini kaptırdığı zaman alnında parlamaya başlayan terleri, kalemi sıktığı zaman kollarında belirginleşen damarları, nasıl çözeceğini düşünürken fark etmeden ısırdığı için kızaran dudakları... Fazla ateşli. Saatlerce oturup onun soru çözerkenki bu halini izleyebilirim...

"Anlamayan var mı gençler?"

Sesinin o kendine has erkeksi tonu bile beni farklı alemlere götürmeye yetiyor. İnsanlar ona sadece sesi ile bile aşık olabilir. Harika bir şey...

"Hmm anlamayan pek çok kişi var. Jimin çözümden anladığını arkadaşınlarına anlatır mısın?"

İsmimi onun kırmızı dudaklarından, beni deli eden sesi ile duymak bile... ahh keşke her an söylese...

"Park Jimin?"

İsmim çok güzel geliyor o söyledikçe ve ismim, ismimi söylüyor!

Elimi yanağıma yaslamış Yoongi'yi izlemeye o kadar dalmıştım ki bana seslendiğini yeni anlayabiliyordum. Ne olduğunu anlamam birkaç saniye sürdü, sanki zaman kavramı durmuş gibiydi. En son matematik dersindeydik ve birkaç soru yazmıştık. Yoongi o soruları çözerken onu izlemeye başlamıştım fakat şu an neden tüm sınıfın bana baktığını anlamıyordum.

"Efendim hocam?"

"Çözdüğüm soruyu arkadaşlarına anlat"

Hangi soruyu çözmüştü ki? Tam önümde durduğu için sorular ve çözümlerini kapatıyordu. "Biraz çekilebilir misiniz hocam?" Çekilmek yerine sırama doğru birkaç adım attı. "Çözümü boşver, kaçıncı soruyu çözdüğümü söyle" En önde olduğum için kimseden yardım isteyemiyordum, tek umudum hemen arkamda oturan Taehyung'un cevabı fısıldamasıydı. Göz ucuyla arkama baktığımda başını koluna yaslamış ağzı açık bir şekilde uyuyan Tae'yi görmemle tek umudum da çöpe gitmişti.

Önüme dönüp başımı eğdim, en iyisi azar işitmek yerine gururumu hiçe sayıp kendimi acındırmaktı. "Bilmiyorum hocam özür dilerim, dalmışım" Sınıfın büyük bir sessizlikle bize bakıyor olması sinirlerimi daha da bozuyordu. Dersi kaynatmak yerine anca izlesinler zaten! Birkaç dakika bu sessizlik devam ettikten sonra ayağındaki siyah botların çıkarttığı seslerden yanımdan uzaklaştığını anladım.

"Tekrar anlatıyorum anlamayanlar ve derste başka şeyler düşünenler lütfen dikkatinizi verin" Bunu söyledikten sonra bana baktı fakat farklı bir bakıştı. Sanki gözleri bana bakarken daha bir koyulaşıyordu. O tekrar arkasını dönüp soruyu baştan anlatmaya başladığında bu sefer tek odağımın işlemler olmasını sağladım. Eğer öyle olmazsa bu dönem de matematikten kalacaktım.

(...)

"İnsan yardım eder lan" Yumruğumu çok sert olmayacak şekilde Tae'nin omzuna geçirdiğimde bana sert bir bakış attı. "Seninle hala barışmadığımı hatırlatırım" Offlayarak önüme döndüm. İnadı inattı işte, şu Felix denen çocukla konuşmadan barışmayacakmış. Ne konuşacaktım ki ben onunla? Alakamız yoktu. Ama işte yıllardır arkadaş olmamızın hatırına onunla küs kalamazdım. "Off tamam konuşucam"