Davetsiz misafir

2.2K 109 126
                                    


Oy ve yorum gelmezse bölüm yok size

İyi okumalar ❤️❤️

Eve geldiğimizden beri hiç konuşmamıştım sadece öylece pencereye bakıyordum. Sonunda olmuştu içimde ondan kalan bir parça vardı. Caner abiler şaşırmıştı tabiki bu olaya. Hepsinin aklında şu soru vardı Eray nasıl hamile kalabilirdi.

Asiye abla az çok tahmin edebiliyordu ama tek bir kelime etmemişti sadece üzüntülü bir tebessüm ile bana bakıyordu. Tek başıma kalmak istemiştim ama izin vermemişlerdi. Şimdi ise herkes bana bakıyordu aile bireylerinden.

Uzun bir sessizliğin ardından Caner abi olaya el atıp konuşmaya başladı."Eray sen nasıl hamilesin?" diye sordu merak içinde. Bende sadece hepsine bakıp bir tek cevap verdim" ben çift cinsiyetliyim" sessizce deyip aynı tarafa bakmaya devam ettim.

Onlarda daha bir şey söylememişlerdi. Asiye abla mutfaktan bir şeyler hazırlıyordu tek başıma kalmama izin vermiyordu artık. Burası seninde evin deyip kucak açmıştı bana "hem bana torunda gelmiş olur." deyip beni güldürmeye uğraşmıştı kadın çok iyi bir anneydi o.

Beni evladı gibi görüyordu başkası olsa kimse beni evine almazdı herhalde.
Onun için çok minnettardım ona. Bende yerimden kalkıp ona yardım etmek için mutfağa gittim. Kumsal uyuyordu.

"Asiye anne yardım edilecek bir şeyler varmı?" diye sordum oda. Bana bakıp gözlerini kocaman açmıştı" sen niye geldin sen iki canlısın oğlum bak doktor demedimi hamileliğin sıkıntılı geçer diye geç içeri abinleri çağır"dedi bende "tamam" anlamında kafamı salladım. İçeride oturan abilere çağırdım.

Bende bu sırada kumsalı uyandırmak için odaya girdim mışıl mışıl uyuyordu. Gülümseyip yanına vardım ilk yanağından öptüm. Sonrada uyanması için. Gıdıklamaya başladım ayaklarını. Benim bu hoşuma giderken ayaklarını çekip saklamaya çalışıyordu.

Benim odada kahkahalarım duyulmaya başlamıştı biraz daha uğraştıktan sonra uyandı bana" beni niye uyandırdın der gibi bakıyordu ellerini gözlerine getirip ovalarken. "Hadi bakalım kalkta kahvaltı yapalım" dedim oda sanki beni anlamış gibi kollarını bana uzattı bende gülümseyip dikkat ederek aldım kucağıma.

Birlikte masa kurulan yere geri döndük. Asiye anne benim kucağımdaki çocuğu görünce hemen kucağımdan aldı." Aman oğlum dikkat et demiyor' muyum?sana" dedi yalandan kızma ile.

"Napim Asiye anne benden başkasında durmuyor bir kaç dakika sonra ağlamaya başlayacak"dedim dediğimde olmuştu ağlayarak bana gelmek istedi.

Kıza bakarak "babası kılıklı" diye şikayet etti. Bende onun bu haline gülümsedim ve tekrar kucağıma aldım. Kumsal benim boynuma sarılıp sustu. Bir Kumsala bir bana bakarak."E ne olucak böyle?" diye sordu Asiye anne.

" Bilmiyorum zaten karnımdakini de doğurmak istemiyorum" dedim net bir sesle " eminmisin oğlum?" diye sordu daha çok kendisi ikna olmak için.

" Evet istemiyorum" deyip kestirip attım daha fazla geç olmadan bir randevu almam gerekti 3. Ayından sonra aldırılması riksliydi. " En iyisi sen bilirsin kuzum. Hadi gel kahvaltı hazır" dedi. Ama benim hiç iştahım yoktu.

Masaya oturup hep beraber kahvaltımızı ettik bu sırada Kumsal Caner abinin kucağındaydı ve biraz huysuzluk yapıyordu. " Seni camidemi yaptılar kız az rahat dursana" dedi Barış abi.

"Barış abi çocukla öylemi konuşulur"dedim kaşlarımı çatarak bana baktı ellerini kaldırdı " ben suçsuzum" dedi bu dediğine güldüm. Kahvaltımı edip kalktım. Burnuma gelen çürük yumurta kokusu ile benim midem bulanmaya başlamıştı.

Evde hâlbuki çürümüş bir şey yoktu sadece koku duyum değişmişti ve aşırı rahatsız ediciydi. Koşarak banyoya gittim. Ne var ne yok kusmaya başladım.

Gerçekten çok zorlayıcıydı benim için yediklerim bile gitmişti" Eray iyimi'sin?" diye sordu endişeyle Caner abi "evet sadece bu aralar midem bulanıyor." diye cevap verdim.

" Evet doktor hamileliğin ilk aylarında mide bulantıların normal olduğunu söyledi" dedi Caner abi. Bende ona bakarak kafamı salladım. "Çok boktan bir şey" dedim sitem ederek.

"Bebeğin babası kim?" diye sordu aniden ne cevap vereceğimi bilemedim o an sonra kendimi toparladım bana evini açan insalara yalan söylemeyecektim zaten yalan sevmezdim.

" Ferman diye biri ben askerdeyken oda orda komutandı" diye cevap verdim. Elimi yıkarken. Onada aynadan bakarken " başka soru?" diye sordum. " Var" dedi kısaca"nedir?"

"Yanındaki kız kimin kızı" iç çekip konuşmaya devam ettim " neden bu kadar merak ediyorsun ne ilgini çekmiş olabilir ki?" diye sordum oda omuzunu silkti " sadece merak" dedi.

" Otuz yaşında olan senmi merak ediyorsun? İyiymiş" dedim alayla işimi halledip çıkarken bendenlerimiz temas etti ve ona son kez bakıp hava almak için balkona çıkmaya karar verdim. Balkonda ise Savaş ve Barış abi vardı.

Onlar kendi aralarında konuşurken beni gördüler." Heh Eray gel gel bizde bu akşam dışarı çıkmayı düşünüyorduk." dedi Savaş abi. Barış abi de onayla başını salladı.

" Evet ya biraz kafamız dağılsın" dedi ardından Caner abi geldi" Eray bir yere gitmiyor. Hem sizin gittiğiniz ortamlar Eray için uygun değil" dedi onların keskin bir dille uyarırken.

Kardeşler bir şey diyemediler kollarımı birbirine bağlayıp" Pardon ne zamandan beri benim yerime sen karar veren oldun"diye çıkıştım sinirle yani kim oluyordu ki.

" Gittikleri ortam neresi onu bile bilmiyorsun Eray seni ve bebeği düşünüyorum ben" dedi.

" Sanki babası sensin" deyip arkamı döndüm. O sırada Barış ve Savaş abi bizleri şaşkınlıkla izliyordu olayı" bebeğin babası ben olsaydım dizimin dibinden ayrılmazdın" dedi aniden ve ortamı terk etti.

Ne demek istiyordu bu adam bir süre daha şaşkınlıkla bakarken kendilerine gelip bir şeyler geveleyip gittiler benim ise canım çok sıkılmıştı bu işe. "İnşallah benden hoşlanmıyordur." diye geçirdim içimden eğer öyleyse işim gerçekten çok zor du. Zaman herşeyin göstergesidir derler umarım doğru neyse o çıkardı.

Yeni bölüm geldi umarım güzel olmuştur sizi seviyorum ve gidiyorum 💙💙💙







Asker Sırrı[BXB]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin