Kıyamet (Düzenleniyor)

yara izi

Ege ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Gece "Elif sen böyle biri değildin!" Dedi gözleri dolmuştu ikisininde... Elif Geceyi ittirdi ve sıraları yere fırlatıp kapıyı açıp bağırmaya başladı "YARATIKLAR GELİN BURADAYIZ İŞTE!!"Diye bağırmaya başladı. Buna inanamıyordum!Elif böyle birine nasıl dönüştü? Gece Elif'i içeri soktu tam kapıyı kapatacakken yaratıkların buraya doğru geldiklerini gördüm. Elif bir daha bağırmaya başladı "İŞTE BURADAYIZ GELİN!!" Hızlı bir şekilde kapıyı kapattım. Birlikte hızlıca sıralarıda  kapıya dayadık ancak yaratıklar baya zorluyordu. Elif hala bağırıyordu. Hemen elimle Elif'in ağızını kapattım ancak Elif elimi ısırınca geri çekildim. O anlık öfkemle Elif'e bir tokat attım ve "KENDİNE GEL ARTIK!!" Diye bağırdım. Sınıf sessizliğe büründü. Ahh gerçekten bıktım. Yaratıklar durmuştu. Herkesin gözü üzerimdeydi. Çok sinirimi bozmuştu. O anlık öfkemle hata yapmadan en arkadaki sıraya oturdum ve ayaklarımı kendime çekip kafamı bacağıma yasladım. 5-6dakika sonra yanıma birinin oturduğunu hissettim. Tanıdık bir ses duydum O ses Burak'a aitti.  "iyimisin?" Diye sordu. Başımı kaldırdım ve "değilim." Dedim yorgun bir ses tonuyla. " Neden?" Diye sordu. "Arkadaşlarımı böyle görmek beni kötü hissettiriyor." Diyerek yanıtladım. Burak " Elif senin elini ısırdı diye ona tokat atmadın değilmi? Ona sinirli olduğun için vurdun..." doğru. Ona sinirliydim böyle bir insana dönüştüğü için ona çok sinirliydim. Ve bunu fark eden sadece Burak'tı. "Doğru." Dedim. Burak "biliyormusun Gece ve Ege konuşmuşlar Ege'de bana anlattı sen çok güçlü korkusuz biriymişsin gerçekten bir kişi için bu hale geldiysen bende ne diyeyim yani."  Dedi beni gaza getirmeye çalışarak. Bu bana iltifat etmenin bir yolumuydu? Kendi kendime mutlu oldum ve "yoo ne alakası var ben kendimi ona ezdirmem ben güçlüyüm." Dedim gözümden akan gözyaşlarımı silerek. Burak gülümseyerek " sana yakışan bu işte."
Allah Allah ne oluyordu bu çocuğa? Umarım rüya değildir. Efe "Bu ne lan!"Diye bağırdı bir anda. Hepimiz Efe'ye şaşkın gözlerle baka kaldık. Efe "elim...!"Dedi elini bize göstererek. Bir dakika benim ayağımdada aynı yara izi vardı. Efe'nin elindeki yaraya  baktığımda Efe'de olan yara izinin aynısı benim ayağımdada vardı. Nasıl olabilir bu? "Bir saniye o yara izi İklim senin ayağındada var!" Bunu söyleyen Selim'di. "İyide bu nasıl olabilir?" Diye sordum. Yağmur "ee şimdi sakin olup düşünelim." Dedi bizi sakinleştirmeye çalışarak. İkimizin ortak bir yönümüz yoktu. Bu nasıl oldu? Sessizce düşünürken Ege
"Bir saniye yaratık ikinizede dokunduktan sonra bu izler belirdi." Dedi. Nedense içimi korku kapladı. Bir anda çok üşümeye başladım nedenini bilmiyordum. Ancak dışarıda kavurucu bir sıcaklık vardı. Titriyordum adeta. Ege'ye baktığımda onunda benden bir farkı yoktu. İkimizde donuyorduk. Burak bunu fark etti ve "size ne oluyor?" Diye sordu. "Bilmiyorum ama çok soğuk burası."Dedi Efe. Bende onay verircesine başımı salladım. Yağmur "siz ciddimisiniz ben yanıyorum Şuan." Dedi anlam veremezmişçesine. "Nasıl yani ama ben dönüyorum şuan." Dedim. Efe " burada mont yokmu lan?" Dedi titreyerek. Askılıkta duran montlardan birini alıp giydim ve sıralardan birine oturdum. Ayağındaki yarayı dikkatlice incelemeye başladım. Gece yanıma gelerek "İklim bende bakabilirmiyim?"Diye sordu ayağımdaki yarayı göstererek. Olur anlamında başımı salladım. Gece ve ben yara izine bakarken yanımıza Burak ve Ege geldi. Ege " İklim?" Dedi ciddi bir şekilde. Ne oluğunu anlamadım. "Efendim?" Dedim. Burak "şey ee Elif size daha doğrusu sana bir şey diyecekmişte." Dedi. Kaşlarımı çattım.Burak'ın arkasından Elif gözüktü ve "özür dilerim oldumu?" Dedi robot gibi. Gece ve ben aynı anda "amaç!?" Dedik sınırlı bir şekilde. Ege "amaç şudurki sizden özür diledi bu konuyu artık kapatın."Dedi açıklamaya çalışarak. Gece "bu konu böyle kapanmaz ne oldu Elif? Kendini iyi göstermeyemi çalışıyorsun? Bak defol git elimden bir kada çıkacak he !" Dedi kendisini kontrol etmeye çalışarak. "Gece sakin ol. Elif sen böyle biri değildin ne olduda bu hale geldin?" Dedim gözlerim dolmuştu ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. Elif ise "BEN HEP BUYDUM SEN ESKİDEN SAFTIN AMA BU GECE SANİN GÖZÜNÜ AÇTI O OLMASAYDI BİZ HALA İYİ ARKADAŞ OLABİLİRDİK!!" Ona vurmamak için kendimi zor tutuyordum. Biri saf diye onun duygularıyla oynayabileceğini sanıyordu. Ona vurmamak için yumruklarımı sıktım ve yanlarından ayrıldım. Sıraların arkasına geçip yere oturdum ve ağlamaya başladım ama ses çıkarmamaya çalışıyordum. Ayaklarımı kendime çektim ve kafamı gömdüm. Burak yanıma geldi. "Lütfen gider misin yanlız kalmak istiyorum." Dedim ağladığımı belli etmemeye çalışarak. Burak "şuan ağladığını biliyorum. Özür dilerim." Neden özür diliyorduki onun bir suçu yoktu. "Neden?" Diye sordum. Burak ise "eğer ben onu senden özür dilemesini istemeseydim sana bunları demeyecekti." Dedi ve bir iç çekti. "İyiki söylemişsin onun benim hakkımda ne düşündüğünü öğrendim." Burak "benim senin hakkındaki düşüncelerimi öğrenmek istermisin?" Diye sordu bir anda. Aslında buna istemiyorum diyemezdim. "İsterim." Diyerek   cevapladım. Burak "çok güçlü kırmızı çizgisi arkadaşları olan kendine güveni sonsuz olan çok güzel bir kız." Dedi. Yanaklarım kızarmıştı. Kesinlikle doğru adamı seçmiştim. "Bende senin hakkındaki düşüncelerimi söyleyebilirmiyim?" Diye sordum. Burak "söyleyebilirsin." Cevabını söyledi. "Güçlü cesur iyi kalpli merhametli ee başka sayardımda bu güne sığmaz." Dedim gülümseyerek. Burak'ta gülmeye başladı. Biz  konuşurken yanımıza Asya geldi ve "Ne yapıyorsunuz siz burada?"Dedi hesap sorarcasına. Bu kendini ne sanıyor? Hayır sanane yani sanane. "Sanane birde sana hesapmı vereceğiz?" Diyerek terslerim. Asya "bana bak Burak'tan uzak dur!" Sanane be kızım. Burak "seni ne alakadar eder ben kiminle konuşmak istersem konuşurum." Dedi  Asya'yı tersleyerek. Burak ona cevabını çok güzel bir şekilde vermişti. Asya yanımızdan sinirli bir şekilde ayrıldı. Nedense bu komiğime gitmişti. Asya yanımızdan gittiği anda kahkaha atmaya başladım.  Bazen akli dengemin yerinde olduğundan şüphelenmiyordum çünkü böyle bir durumda bile kahkaha atabiliyordum. Zaten insanlarda böyle düşünüyor...