Kıyamet (Düzenleniyor)

gerçek

Elif mal gibi öylece kendini paralıyordu. Elif "Ege sevgilim burnum acıyor." Dedi dudaklarını bir çocukmuş gibi burkarak. Ege ise Elif'ten daha çok Gece'nin iyi olup olmadığını merak ediyor gibiydi. Sabır yarabbi o zaman neden Elif ile çıkmaya başladı bu gerizekalı.  Ama diğerlerinin tepkileri çok saçmaydı. Deniz Gece'ye laf atacakmış gibi oldu andak ben Deniz'in lafını bölerek "bana bakın eğer aranızdan bir kişi Gece'ye laf atarsa acımam ona göre laflarınıza dikkat edin!" Dedim sinirli bir şekilde. Görünüşe göre ben hariç herkesin Gece'ye beslediği bir öfke vardı. Burak'ı bilmiyordum. Gece öfkeli bir şekilde kavimden çıktı ve bizim yanımızdan hızla gitti. Gece bu konularda çok hassastı herkesin onu sevmesini isterdi yani arkadaş olarak. Yanlız kalmak istediğini bildiğim için yanına gitmedim ve geri yerime gittim. Diğerleri de benimle birlikte geri yerlerine dönüp oturdular. Bir yandanda Ege'ye ve Elif'e öldürücü bakışlar atıyordum. Burak gelip yanıma oturdu. O zaman aklıma Burak'ın hasta olduğu geldi. "Burak daha iyimisin?" Diyerek sordum.  Burak bana dönerek "senin yanındayken gayet iyiyim." Dedi zar zor. Ay şapşik utandım. Ay ne diyorum ben be? Kendine gel İklim. Gülümseyerek "yalan söyleme gözlerinden belli oluyor hasta olduğun." Dedim. Elimi bir daha Burak'ın anlına götürdüm. Ama hala çok ateşi vardı.  "Burak bak çok ateşin var bir şeyler yapmalıyız." Dedim. Burak "ya iyiyim ben birazdan iyileşirim abartma." Dedi. "Hee geçer geçer bir saattir zar zor konuşuyorsun. Biraz söz dinle." Dedim. Burak bu söylediğim şeye gülerek "emredersiniz kraliçem emrinize amadeyim." Dedi. "Burak bu dalga geçilecek bir durum değil dahada kötüleşebilirsin." Dedim endişeli bir ses tonuyla. Burak kulağıma fısıldayarak "bu kadar endişelenme benim için." Dedi sırıtarak. Utanarak geri çekildim ve "olamazmı sen benim-" lafımı bitirmeden Burak "ben senin?" Dedi soru sorarcasına. Off ne diyeceğim. "konuşmama izin verseydin söyleyecektim zaten." Dedim. Burak sadece gülümsedi. "Sen benim arkadaştan öte dostumsun." Dedim. İklim sen bir daha iltifat etme gözünü seveyim. Ama bir yandan aklım Gece'de kalmıştı. "Burak sen Gece'yi sevdinmi yani arkadaş olarak?" Diye sordum. Onun cevabı benim için çok önemliydi. Burak "evet iyi bir kız ve Ege'ye çok aşık olduğu çok belli." Dedi. Ohh şükürler olsun allahıma. Eğer hakkında tek bir kötü şey söyleseydi tavır alırdım çünkü neden olmasın. Gece'nin yanına gitmek için ayağa kalktığımda Burak "nereye?" Diye sordu. "Gece'nin yanına gideceğim." Diyerek cevap verdim.
Burak tamam anlamında başını salladı ve diğerlerinin yanından ayrıldım. Gece'yi ne kadar arasanda onu bulamadım. Her yere baktım mı diye düşündüğümde tek bir yer kalmıştı. Asansörün önündeki oda kalmıştı. Kapıyı açmaya çalıştım ancak açılmıyordu. Ancak içeriden ağlama sesi geliyordu. Kapıyı tıklattım ancak cevap gelmedi. Bir kez daha tıkladığımda içeri olan kişi "git buradan." Dedi. Sesinden o kişinin Gece olduğunu anladım. "Gece aç kapıyı konuşalım." Dedim. İçeriden ses gelmedi ve bir kere daha konuştum "Sen hayırdır birader aç dediysek aç be!" Dedim. Bu ben ve Gece'nin aramızda olan bir konuşma biçimiydi. Çok saçma gelebilir ama bunu birbirimizi güldürmek için sürekli söylerdik. Bu her zaman birbirimizde işe yaramıştı. Bir kere daha kapıyı çalacaktımki Gece kapıyı açtı. Onu gördüğümde perişan haldeydi ve ağlıyordu. Elif ile kavga ettikleri için dudağı patlamıştı. Her yeri kan olmuştu. Gece kapıyı açtığı anda ona sıkıca sarıldım. Birlikte içeri girdik ve yere oturduk. Gece "benim hakkımda konuşuyorlar değilmi?" Diye sordu. Ben Burak ile konuşurken onların bir şeyler konuştuklarını görmüştüm ancak pek üstünde durmamıştım. Kafamı eğdim ve konuşmadım. Gece halimden anlamış gibi "anladım." Dedi solgun bir şekilde. Başımı kaldırdım ve "hey hey sen ne yapıyorsun hemen o göz yaşlarını silmeni emrediyorum." Dedim onu güldürmeye çalışarak. Gece " İklim çok teşekkür ederim." Dedi. "Etmene gerek yok hem yürü diğerlerinin yanına gidiyoruz." Dedim. Gece "olmaz zaten herkes benden nefret ediyor bana "yüzsüz yüzsüz gelmiş" demelerini istemiyorum." dedi "Benim yanımda sana tek kelime bile edemezler yürü." Dedim. Ayağa kalktım ve odanın içinde olan masada bir mendil gördüm onu alıp Gece'nin yüzündeki kanları temizledim. Tekrar ayağa kalktım ve elimi Gece'ye uzattım. Gece elimden destek alarak ayağa kalktı. Birlikte diğerlerinin yanına gittik. Hepsi bizi görünce bize garip garip bakmaya başladılar. Gece arkama geçti. Gece'nin elini tuttum birlikte Burak'ın yanına gittim. Burak'ın yanına ben benim yanımada Gece oturdu. Herkese öldürücü bakışlar atıyordum. Özelliklede Ege'ye ve Elif'e. Kafamı Gece'nin omuzuna yasladım. Bir anda Ege "ELİF YETER ELİNİ TUTMAK VE ROL YAPMAK İSTEMİYORUM KENDİNE GEL!!" Diye haykırdı. Ne oluyor be? Bu neyden bahsediyor? Herkes merakla Elif'e ve Ege'ye bakıyordu. Selim "Ne oluyor lan neden bağırıyorsun?" Diye sordu. Ege ayağa kalkarak "biz Elif ile sevgili değiliz rol yapıyorduk!" Dedi bir anda. Ağzım açık bir şekilde Ege'ye bakıyordum. Ege devam etti "beni tehtit etti beni Gece'yi öldürmekle tehtit etti." Dedi. Nasıl yani hepsi yalanmıydı? Gece ayağa kalktı ve şunları söyledi "He sende bunun beni öldüreceğine inandın öylemi?" Dedi bir anda. Ege "ne yapsa-" Ege lafını bitirmeden Gece devam etti "ŞUNU YAPACAKTIN YANIMA GELİP HEPSİNİ ANLATACAKTIN SONRA BEN ONUN İCABINA BAKACAKTIM?" Diyerek haykırdı. Hayatım boyunca bu kadar haklı olan birini görmedim. Elif "Ege kes yoksa olacaklardan sorumlu olmam." Dedi. "Pardon neyden sorumlu olmayacaksın gel göster." Dedim sinirli bir şekilde. Elif "hemen göstereyim." Dedi. Elif Gece'ye doğru koşmaya başladı tam Gece'ye tokat atacakken Elif'in elini havada yakalayarak "ona dokunmaya cürret bile etme!" Dedim sinirle. Elif tam diğer eli ile bana tokat atacakken Burak Elif'i geriye doğru ittirdi. Burak "Bak kendine gel dua et kızsın he!" Dedi sinirli bir şekilde. Ege "Gece özür dilerim." Dedi. Gece "hah ne kadar güzel dünya  gel önce ona yalan söyle onun canını yak sonra onun seni affetmesini iste. İğernçsin, iğrençsiniz." Dedi. Ege tek kelime bile edemiyordu. Gece hepsine acıyorum size gibi bir bakış attı. Hepimizin gözleri dolmuştu. O zaman gerçekten Gece'ye acımıştım.  yakın arkadaşları ondan nefret ediyorlardı. Bu kadar acımasız olabileceklerine inanmıyordum. Gece bir anda kalbini tuttu ve yere düşüp bayıldı. Hayır ne oluyor? Ege bir anda Gece'yi kucağına aldı ve onu yukarı kata götürmeye başladı. Peşinden bizde gidiyorduk. Ege onu bir kabine götürerek sandalyeye yatırdı. Gece'nin kalp hastalığı vardı. Kesin kalbi sıkıştı. Ya ona bir şey olursa! Ege'yi Elif'i ve diğerlerinin hepsini öldürürdüm. Ege'yi ittirmeye başladım ve "SENİN YÜZÜNDEN EĞER ONA BİR ŞEY OLURSA HIÇBİRİNİZİ SAĞ BIRAKMAM!!" Diyerek haykırdım. Burak beni geriye çekti ve "İklim tamam sakin ol!" Dedi. Gerçekten beni çıldırtacaklardı. Kandili kontrol etmeye çalışıyordum ama olmuyordu. Artık yavaştan ellerim titremeye başlamıştı.